تحصیل اخلاص هم کاری طولانی است و کار علمی و هدایت مردم معطل می‌ماند پس ما هم باید کار علمی‌مان را کنیم بدون اخلاص و یا برای ریاکاری این خودش عبادت بزرگی است. این وسوسه‌ای که شیطان می‌کند و از صورت مقدّس منزلت اجتماعی استفاده می‌کند. کاری که بدون اخلاص انجام شود ولو ممکن است کمک کند به اسلام از جهاتی ولی می‌تواند زمینه‌های خطرناکی را هم برای ضربه زدن به خود اسلام فراهم کند. این که انسان فکر کند دین خدا به او بستگی دارد و اگر او نباشد کار خدا لنگ می‌ماند یک تفکّر شرک‌آمیز و خطرناک است. میزان این است که انسان به قلب خود حقیقتاً مراجعه کند و ببیند که انگیزه‌اش چیست برای این که بخواهد کار علمی یا فرهنگی کند. کسی که بدون اخلاص وارد می‌شود وقتی مورد توجّه دیگران قرار می‌گیرد دائم معروف می‌شود. دائم مراجعه می‌شود، دائم مطرح می‌شود این دلش خطرناک‌تر می‌شود. وقتی انسان بنیانی را می‌‌گذارد تبعات آن هر چه قدر باشد تا قیامت دامن او را خواهد گرفت، تا وقتی براساس طرز تفکّرات او و بنیانی که گذاشته عمل می‌شود و دائم فساد می‌کند این دارد از محصولات ما اخّر خود استفاده می‌کند. اگر انسان وارد گروهی شود «مَن مَشبّه بقوم فهو مِنْهُم» از آنها محسوب خواهد شد. برای برخی این حضورهای اجتماعی تنها پوششی است برای این که از تنها بودن خود بیزار هستند. از بس از خود وحشت دارند. بسیاری هستند که کارهای اجتماعی را به عنوان تسکینی برای آرامش خود قرار می‌دهند حتی اگر آن کارهای اجتماعی زحمت زیادی داشته باشد و بسیاری از آرامش‌ها را هم سلب کند. کسی که خود را به زمان مشغول می‌کند زمان هم او را مشغول می‌‌کند یعنی همیشه مسائلی دارد که راجع به آن فکر کند. امام صادق (ع) دربارة آیة"‌اَوَلَمْ نُعَمِّرکُمْ" آیا به شما عمر ندادیم که تذکّر بگیرید. فرمودند: «این توبیخ است برای جوان 18 ساله‌ای که سه سال از زمان تکلیفش گذشته و مسائل آخرتی خود را یاد نگرفته است.» حضرت زهرا3فرمودند: «خداوند امامت را برای نظم جامعه قرار داده است.» برخی از افراد اهل حق و جبهه حق،‌ نتوانستند جلوی شهوات اجتماعی، سیاسی و شهوات فردی خود را بگیرند و زمینه‌ را برای ظهور چنین افرادی باز گذاشتند. در صحیفه نور داریم که کسانی که به شورای نگهبان و این نهادهای مقدّس توهین می‌کنند واز وجهة‌ اینها می‌‌خواهند کم کنند،‌ مفسد فی الأرض هستند. روایت: «هفتاد گناه جاهل آمرزیده می‌شود پیش از آنکه گناه عالم آمرزیده شود.» بندگان با ایمان خداوند باید خویش را سخت بپایند و نکته‌های دقیق رفتار خود را تحت مراقبت قرار دهند.