به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه اول «شرح خطبه امام رضاع (۲)»، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:
فراز یازدهم:
«فقد جهل الله من استوضعه و قد تعدّاهُ من اشتمله و قد أخطأه من اکتنهه»؛ پس به تحقیق به خدا جاهل گشته، کسی که بخواهد او را توصیف کند و تجاوز به حقوق او را اختیار کرده کسی که بخواهد به او احاطه پیدا کند و خطا کرده است کسی که بخواهد به کنه (و ذات) او برسد.
1- حتماً جاهل است کسی که میخواهد خداوند را توصیف کند.
2- و به حدود خداوند تجاوز کردهاست کسی که میخواهد به ذات او احاطه یابد.
3- و به خطا رفته است کسی که میخواهد ذات او را ادراک کند.
در فقرات اول، بصورت کامل توضیح دادیم که ذات خداوند به عنوان وجودی «مطلق و نامحدود»، قابل توصیف، شناخت و احاطه نیست. اما تمام مخلوقات به عنوان تجلیات و ظهوراتِ «محدود» خداوند قابل شناخت و توصیف میباشند. همچنین گفتیم که هر مرتبه از ظهوراتِ خداوند نیز، ویژگیها و خواص مربوط به خود را دارد که هیچ‌کدام از این خواص در ذات خداوند راه ندارد. برای مثال میتوان صوت را به عنوان یکی از تجلیات انسان نام برد؛ اگر صدای شخصی، خشن و بم بود، هرگز نمیتوان او را به سبب صدای خشن، فردِ خشونت باری نامید.
چرا که این ویژگی از آن صدای اوست، نه خودِ او. بنابراین خصوصیات تجلیات خداوند، مربوط به همان مراتب اند، نه مربوط به ذاتِ خود او.
