فراز چهاردهم:
«لا یتغیّر الله بتغییر المخلوق، کما لا یتحدّد بتحدید المحدود»؛ خداوند با دگرگونی مخلوقات، تغییری نمیکند، همانطور که با محدود شدن آنها، محدود نمیشود.
خداوند خالقی نامحدود است که تغییر و دگرگونی در او راه ندارد. تمام مخلوقاتِ خداوند ممکن است دستخوش تغییر شده و از صورتی به صورت دیگر درآیند، اما تمام این دگرگونیها منحصراً مربوط به تجلیات و ظهوراتِ محدود خداوند در عالم هستند و هرگز در ذات بینهایت و نامحدود او راه ندارند. همان‌گونه که ظهورات محدود، هرگز نمیتواند ذاتِ خالقشان را محدود کرده و در او اثرگذار باشند.
