به‌ دوران‌ گذشته‌ انسان‌ها كه‌ رجوع‌ می ‌كنیم، می‌ بینیم‌ بعضی‌ افراد از خاطرات‌ خوش‌ گذشته‌ خود صحبت‌ می‌ كنند و به‌ شرح‌ داستان‌هایی‌ می ‌پردازند كه‌ تصاویر بسیار خوب‌ و جالبی‌ را در ذهن‌ آنها به‌ وجود آورده‌ است؛ و هر زمان‌ آن‌ تصاویر را به‌ خاطر می ‌آورند احساس‌ مطلوب‌ و خوبی‌ به‌ آنان‌ دست‌ می ‌دهد. یادآوری‌ خاطرات‌ بد گذشته‌ و این‌ كه‌ صحنه‌های‌ نامطلوبی‌ در ذهن‌ متبادر می‌ شود نیز احساسی‌ نامطبوع‌ و آزار دهنده‌ در شخص‌ به‌ وجود می ‌آورد.   حافظه‌ درازمدت‌ انسان‌ وقایع‌ معنادار را در خود نگهداری‌ می‌ كند و حتی‌ قادر است‌ تا پایان‌ عمر آن‌ وقایع‌ و اطلاعات‌ را ثبت‌ و هر زمان‌ كه‌ اراده‌ كند دستیابی‌ به‌ آنها را مهیا سازد. برای‌ یادآوری‌ خاطرات‌ گذشته‌ كافی‌ است‌ كه‌ ما در محیط، شاهد یك‌ سرنخ‌ یا یادآورهایی‌ باشیم. این‌ یادآوری ها می ‌توانند اشخاص، زمان، مكان‌ یا هر چیز دیگر را كه‌ خاطرات‌ ثبت ‌شده‌ در ذهن‌ را یادآور می‌ شوند، زنده‌ سازند.   عكس‌ها، شنیده‌ها، داستان‌ها، دیدن‌ مناظر خاص‌ و... همگی‌ از جمله‌ یادآورهایی‌ هستند كه‌ می ‌توانند خاطرات‌ شیرین‌ و لذت بخش‌ یا ناراحت‌ كنندهِ گذشته‌ را در ذهن‌ انسان‌ بیدار كنند.   به‌ لحاظ‌ روان شناسی‌ و بهداشت‌ روانی‌ بسیار مهم‌ است‌ كه‌ تصاویر ذهنی‌ ما چه‌ هستند؛ و آیا بار مثبت‌ دارند یا منفی؟ چنانچه‌ انسان‌ ها از تصاویر ذهنی‌ خوشایند یاد كنند، نشانهِ آن‌ است‌ كه‌ كودكی‌ آنها - كه‌ دورانی‌ بسیار مهم‌ از لحاظ‌ رشد شخصیت‌ و پایه‌های‌ اولیه‌ رشد عاطفی‌ و اجتماعی‌ است‌ - بسیار مثبت‌ و تأثیرگذار بوده‌ است.   با فرا رسیدن‌ ایام‌ نوروز بسیاری‌ از خاطرات‌ برای‌ افراد زنده‌ می‌ شود. كودكان‌ نیز از این‌ قاعده‌ مستثنا نیستند. آنها با دیدن‌ تكاپوی‌ بزرگترها در خرید شب‌ عید و یا خانه‌ تكانی‌ها، همین‌ طور با دیدن‌ سبزه، ماهی‌های‌ قرمز  و... ، تمام‌ مراسم‌ نوروز را مجسم‌ می‌ كنند.   تا می ‌توانیم‌ بایستی‌ خاطراتی‌ لذت بخش‌ برای‌ كودكان‌ بسازیم. توجه‌ به‌ این‌ نكته‌ بسیار مهم‌ است‌ كه‌ داشتن‌ خاطرات‌ خوب،‌ نظر افراد را نسبت‌ به‌ خودشان‌ مثبت ‌تر می‌ سازد. این‌ كه‌ كودكان‌ احساس‌ كنند موجوداتی‌ دوست ‌داشتنی‌ هستند و دیگران‌ برای‌ آنها ارزش‌ و اعتبار قائلند، در شكل ‌گیری‌  اعتماد به ‌نفس‌  و شخصیتی‌ قوی‌ در آنان‌ بسیار مؤثر است.   یكی‌ از خاطرات‌ بسیار جالب‌ افراد، گرفتن‌ عیدی‌ است. به‌ ویژه‌ بچه‌ها عیدی ‌گرفتن‌ را بسیار دوست‌ دارند و از آن‌ لذت‌ می‌ برند. به‌ علاوه، این‌ كار حكم‌ ابراز علاقه‌ و احترام‌ گذاشتن‌ را دارد و برای‌ هر فردی‌ مهم‌ است. وقتی‌ افراد به‌ یكدیگر كارت‌ تبریك‌ می ‌دهند به‌ این‌ معناست‌ كه‌ برای‌ هم‌ ارزش‌ و احترام‌ قائل‌ هستند. در عید نوروز ما ایرانیان‌ به‌ بچه‌ها گفته‌ می‌ شود كه‌ عمو نوروز برای‌ آنها عیدی‌ می‌ آورد و آن‌ را زیر بالش‌ آنان‌ قرار می ‌دهد. مسیحیان‌ نیز می ‌گویند كه‌ شب‌ كریسمس‌ بابانوئل‌ هدیه‌ هایی‌ به‌ درخت‌ كریسمس‌ آویزان‌ می ‌كند ؛ و آنان‌ نیز همچون‌ ما در سال‌ جدید به‌ یكدیگر هدیه‌ می ‌دهند و به‌ ویژه‌ به‌ بچه‌ها.   یكی‌ از سنت‌های‌ زیبای‌ ایرانیان‌ این‌ بوده‌ است‌ كه‌ بزرگترها به‌ كوچكترها عیدی‌ می ‌دهند؛ و سنت‌ این‌ بوده‌ كه‌ از پول‌ نو استفاده‌ كنند؛ چه‌ به‌ صورت‌ سكه‌ و چه‌ پول‌ كاغذی؛ سعی‌ می ‌شده‌ كه‌ نو و براق‌ باشد؛ به‌ این‌ معنا كه‌ سال‌ نو، پول‌ نو و زندگی‌ نو.   البته‌ بعضی‌ افراد به‌ عنوان‌ عیدی‌ به‌ كودكان‌ كادو می ‌دهند كه‌ این‌ هم‌ رسم‌ بدی‌ نیست؛ به‌ هر حال‌ نباید هدیه‌ بسیار گرانقیمت‌ یا مبلغ‌ عیدی‌ بسیار زیاد باشد. زیرا در این‌ صورت‌ همه‌ از عهده‌ چنین‌ كاری‌ برنمی‌ آیند (ضمن‌ این ‌كه‌ اصلاً درست‌ هم‌ نیست)؛ و امكان‌ دارد همین‌ مسئله‌ رقابت‌ به‌ وجود آورد و تا حدی‌ باعث‌ قطع‌ ارتباط‌ بعضی‌ خانواده‌ها با یكدیگر شود. توصیه‌ می‌ كنیم‌ مقدار كمی‌ پول‌ با توجه‌ به‌ سن‌ و سال‌ بچه‌ها برای‌ عیدی‌ در نظر گرفته‌ شود؛ برای‌ بچه‌های‌ كوچکتر كمتر و برای‌ بچه‌های‌ بزرگتر بیشتر؛ در این‌ شرایط‌ كودكان‌ می ‌توانند حق‌ انتخاب‌ داشته‌ باشند و خودشان‌ با آن‌ پول‌ از مغازه‌ چیزی‌ را انتخاب‌ كنند. شاید هم‌ دوست‌ داشته‌ باشند كه‌ پول‌هایشان‌ را جمع‌ كنند و چیز مهمی‌ بخرند. كودكان‌ از این ‌كه‌ حق‌ انتخاب‌ داشته‌ باشند لذت‌ می ‌برند.   در ادامه‌ به‌ نكاتی‌ اشاره‌ می ‌شود كه‌ لازم‌ است‌ بزرگترها و به ‌ویژه‌ پدر و مادرها در این‌ زمینه‌ در نظر داشته‌ باشند.   عیدی‌ كودكان‌ را از آنها نگیرید بعضی‌ از والدین‌ پول‌های‌ عیدی‌ كودكان‌ را از آنها می ‌گیرند - حال‌ یا به‌ بهانه‌ این‌ كه‌ می‌خواهند برایشان‌ نگه‌ دارند و یا به‌ بهانه‌های‌ دیگر - به‌ هر حال‌ آنها را از لذت‌ عیدی‌ داشتن‌ و خرید كردن‌ محروم‌ می‌ كنند؛ و این‌ كار درستی‌ نیست.   بایستی‌ عیدی‌ بچه‌ها را به‌ خود آنها بدهیم؛ و اگر سن‌ آنها كم‌ است‌ و هنوز نمی‌ دانند كه‌ با آن‌ پول‌ها چه‌ كنند، بهتر است‌ پدر و مادر آنها را به‌ مغازه‌ ببرند و ضمن‌ توضیحی‌ كه‌ برایشان‌ می‌ دهند از آنها بخواهند كه‌ اسباب‌بازی‌ یا چیز دیگری‌ را انتخاب‌ كنند.   پول‌ یا هدیه‌ای‌ كه‌ دیگران‌ به‌ كودك‌ می‌دهند مورد تمسخر قرار ندهید از دیگر وظایف‌ والدین‌ این‌ است‌ كه‌ به‌ كودكانشان‌ آموزش‌ دهند انسان‌هایی‌ قدردان‌ باشند. چنانچه‌ ما عیدی‌ كودك‌ را مورد انتقاد قرار ندهیم‌ و درباره‌ كم‌ یا زیاد بودن‌ ارزش‌ مادی‌ آن‌ صحبت‌ نكنیم‌ و نیز شخص‌ عیدی ‌دهنده‌ را قضاوت‌ نكنیم، بلكه‌ به‌ فرزندمان‌ فرهنگ‌ تشكر كردن‌ را بیاموزیم، این‌ مهم‌ انجام‌ می‌پذیرد.   احترام‌ گذاشتن‌ به‌ بزرگترها، و تشكر كردن‌ را به‌ كودكان‌ بیاموزید به‌ كودكان‌ آموزش‌ دهیم‌ كه‌ در ایام‌ نوروز حتماً به‌ دیدن‌ بزرگترها بروند، عید را به‌ آنها تبریك‌ بگویند و در صورت‌ دریافت‌ عیدی‌ تشكر كنند.   به‌ رقابت‌ و چشم‌ و هم ‌چشمی‌ میدان‌ ندهیم‌ بایستی‌ به‌ كودكان‌ بیاموزیم‌ كه‌ دادن‌ عیدی‌ از طرف‌ بزرگترها جزو واجبات‌ نیست؛ و اگر بزرگتری‌ عیدی‌ می‌ دهد لطف‌ می ‌كند. از طرفی، عیدی‌ دادن‌ نبایستی‌ جنبهِ رقابت‌ به‌ خود بگیرد و هر كس‌ بخواهد پول‌ یا كادویی‌ كه‌ به‌ دیگران‌ می ‌دهد، ارزش‌ بیشتری‌ داشته‌ باشد، و به‌ بیانی‌ بخواهد توان‌ خود را به‌ رخ‌ دیگران‌ بكشد. بلكه‌ همان‌ میزان‌ كم‌ از ارزش‌ معنوی‌ برخوردار است‌ و لذت‌ را برای‌ كودكان‌ به‌ ارمغان‌ می‌آورد.     دكتر سیما فردوسی