روزشمار ربیع؛ از شهادت تا بیعت

ماههای آغازین سال 260 هجری

1. دستگاه خلافت عباسی به شدت امام را زیر نظر دارد. آنها به دلیل نفوذ و شایستگی امام(ع) و ترس از ولادت آخرین وصی نقشه های شومی می کشند.

2. جعفر، برادر امام عسکری (ع) است که همانند پسر نوح منحرف شده است.

1. امام حسن عسکری (ع) شش سال در محاصره شدید، در سامرا به سر برده، ولی حکایت خوبی های ایشان، روز به روز در سطح جامعه، رو به گسترش است.

2. شیعیان در شدیدترین فشارها هستند و تنها رابطه آنها با امام(ع) از طریق عثمان بن سعید است که با شیوه های خاصی صورت می­گیرد.

3. امام(ع) پانزده روز قبل از شهادت، خدمتکارش، ابوالادیان را باخبر می کند و او را برای مأموریتی می فرستد.

اول ربیع الاول

معتمد، خلیفه عباسی، امام(ع) را مسموم می کند. امام(ع) بیمار و بستری می شود.

سوم ربیع الاول

1. پزشکان ویژه دربار از نجات یافتن امام(ع) اظهار نومیدی می کنند .

2. خلیفه دستور می دهد، پزشکان همچنان در منزل امام بمانند. ده نفر قاضی تحقیق هم با آنها همراه می شوند تا امام(ع) را زیر نظر بگیرند.

3. خبر بیماری حضرت در شهر می پیچد و موجب اندوه شیعیان می شود.

4. شیعیان حتی در روز های آخر هم نمی توانند امام خود را ببینند و درباره جانشین او، اطلاعات کامل تری به دست آورند.

هفتم ربیع الاول

1. فزونی یافتن حضور مأموران و جاسوسان دربار در منزل و اطراف آن.

2. جعفر که شهادت برادر را از نزدیک می بیند، با تشویق دستگاه خلافت، خود را جانشین امام عسکری (ع) معرفی می کند و همراه دوستانش به منزل امام می آید .

با وخیم شدن حال امام (ع) اندوه شیعیان شهر شدت می یابد

نیمه شب هشتم (سحرگاه) عثمان بن سعید، بزرگ شیعیان شهر، به منزل امام(ع)راه می یابد.

1 . حال امام(ع) وخیم می شود و در آخرین لحظات می خواهد فرزند پنج ساله اش را ببیند.

2. فرزند دور از چشم جاسوسان بر بالین پدر آمده و ظرف آب را به پدر می دهد. سپس برای وضو گرفتن به او کمک می کند.

3. امام عسکری(ع) پس از خواندن نماز صبح، آخرین وصیت ها را به فرزند خود می گوید و آن گاه در آغوش فرزندش جان به جان آفرین می سپارد.

صبح روز هشتم ربیع الاول

1. مأموران دربار، پزشکان، قضات وجاسوس ها پس از شهادت امام سه مأموریت بر عهده دارند:

الف. انجام سوگواری نمایشی؛

ب . پراکندن شایعه مرگ طبیعی؛

ج . جستجو برای یافتن فرزند احتمالی امام.

2. جعفر سعی می کند با کمک اطرافیان، خود را تنها وارث برادر و بزرگ شیعه و شایسته امامت معرفی کند! بنابراین، خود را آماده برگزاری مراسم نماز می کند.

1. بانگ شیون در منزل امام(ع) ، نشانه شهادت اوست.

2. شیعیان با شنیدن خبر، بی توجه به خفقان و حضور گسترده مأموران خلیفه، به منزل امام(ع) سرازیر می شوند.

3. شیعیان، منتظر مراسم اقامه نماز بر پیکر امام(ع) هستند؛ چرا که می دانند جز امام معصوم کسی بر امام(ع) نماز نخواهد گزارد.

ظهر روز هشتم

1. خلیفه و درباریان ،برای تشییع پیکر امام می آیند و همراه انبوه مردم شهر و سربازان بیرون منزل امام(ع) منتظر می مانند.

2. دستگاه خلافت از اینکه امام عسکری (ع) فرزندی ندارد، شادمان است و خیال می کند سلسله امامت شیعه به پایان رسیده و ....

3. جعفر که ظاهری غمگین دارد ، با غرور به سمت جنازه می رود. رو به قبله می ایستد و دست ها را بالا می­برد تا تکبیر نماز را بگوید، ولی ناگهان کودکی گندم گون و زیبا او را کنار می زند. جعفر وحشت زده عقب می رود. کودک با چشمان اشکبار نماز می خواند و ...

4. . جعفر در اجرای نقشه هایش ناکام می ماند و خانه برادر را ترک می کند.

1. پیکر امام(ع)، پس از غسل و کفن، به حیاط منزل آورده می شود و برای اقامه نماز رو به قبله گذاشته می شود .

2. در منزل امام (ع) جز اهل خانه و ابوالادیا ن، کسی نمانده است.

3. کاروانی از بزرگان قم برای دیدار با امام عسکری(ع) به سامرا آمده که همراهشان نامه و کیسه های طلاست.

4. آنها ناامید در حال دورشدن از شهر هستند که غلامی آنها را دوباره به منزل امام عسکری(ع) دعوت می کند. غلام، آنها را به اتاق می برد. ابوالادیان با شگفتی همراهشان می رود. در آنجا با کودکی نورانی روبرو می شوند. آنها احترام می گذارند و کودک پس از احوال پرسی، از نامه ها و کیسه ها می گوید.

قمی ها شادمان و شگفت زده، سر به سجده گذاشته و خداوند را شکر می کنند و پس از شناخت امام خود، با ایشان پیمان می بندند.

عصر روز هشتم

منزل امام عسکری(ع)

1. در منزل، جاسوس های خلیفه و شیعیان عزادار حضور دارند.

2. ابوالادیان در صدد شناخت آخرین امام است. آن هم به وسیله نشانه هایی که از امام عسکری (ع) فرا گرفته است.

3. جعفر سعی دارد، به نام امام آنها را فریب دهد، ولی آنها که اهل حدیث و دانش هستند، او را امتحان می کنند و جعفر رسوا می شود.

و چنین شد که :

هشتم ربیع الاول سال 260 هجری، امام عسکری(ع) به شهات رسید و فرزندش، امام مهدی(ع)، جانشین ایشان شد. اولین بیعت گران افتخارآمیز امام زمان(عج) ، مردانی از شهر قم و مناطق غربی ایران بودند؛ وارثانِ سلمان فارسی، نزدیک ترین یاور پیامبر(ص) و امام علی (ع) بودند؛ باشد که زمینه سازان ظهور حضرتش هم باشند.