قمار برای امام زمان، یعنی بگویی« با همه زندگیم پای کار حضرت هستم»

بالاترین حد یاری امام زمان عج این است که کسی همه ی زندگیش را برای یاری امام زمان عج به قمار بگذارد و ترسی برای از دست دادن آن نداشته باشد.

کلمه «قمار» که استاد می فرمایند، از کلمات «پارادوکسیکال» است. یعنی به ظاهر غلط و در باطن درست است. ظاهر غلط، آن است که یاد آور عمل حرام قمار است؛ اما باطن درست آن، این است که همه چیزت را در راه خدمت به امام زمان عج ببازی و به قول خود استاد بگویی: «دیگر مهم نیست که درس بخوانم و دکترا بگیرم یا نه؛ پولم کم بشود یا نه؛ آبرویم برود یا نه».

اگر کسی غیر از این فکر کند، شایسته این قمار نیست و نمی توان گفت که او زندگی اش را در راه حضرت قمار کرده است. یعنی اگر غیر از این باشد، می گویند تو معامله گر هستی. همان که فرمودند: «قومٌ عبَدُالله لِلثواب= بعضی ها خدا را عبادت می کنند برای ثواب»؛ «فاِنهُ عبادةُ التّجار= این عبادت تجّار است». یعنی ما کاسبی داریم می کنیم با امام زمان؛ ما داریم چرتکه می اندازیم برای کار کردن برای خدا. چرتکه برای کجا؟ افراد زرنگ برای شب اوّل قبر معامله می کنند و آنان که کمی زرنگتر هستند، برای قیامت چرتکه می اندازند. در حالی که اگر زندگیت را قمار کنی برای امام زمان و همه چیزت را در این راه ببازی، دیگر دغدغه ی روز قیامت از تو برداشته می شود؛ دغدغه شب اوّلّ قبر هم نداری؛ تو اصلاً هیچ دغدغه ای نداری؛ چون همه چیزت را به حضرت باخته ای؛ قمار یعنی این. عبادت آزادگان هم همین است.

اگر به کسی که زندگیش را برای حضرت قمار می کند، بگویند آقا! تو را می برند به جهنّم؛ می گوید ببرند. می گویند تو را می برند به بهشت؛ می گوید بهشت من امام زمان است؛ بدون رضایت امام زمان عج بهشت را می خواهم چه کنم؟ می گوید: قربان امام زمان بروم که برای یک تار مویش حاضرم قمار کنم و همه چیزم را ببازم و پای کارش باشم. 

شما بعضی از این اراذل و اوباش را نگاه کنید! اینها در قتل و آدم کشی و تجاوز به نوامیس مردم، با هم عهد می بندند و پای کار عهدشان هم می ایستند.

تیمسار رحیمی مرید شاه بود؛ وقتی که می خواستند اعدام کنند؛ در اوّلّ انقلاب تلویزیون او را نشان داد که حتی در لحظه ی اعدام هم گفت:«من به شاه وفادارم». گفت: من قسم خورده ام و قول داده ام که به اعلی حضرت وفادار بمانم. امام خمینی ره نیز این کار او را مورد تمجید قرار داده بود، هرچند که در راه باطل بود.

ما به امام زمان عج چقدر وفا داریم؟ ما اول به فکر این هستیم که آب و دانه مان قطع نشود؛ بعد اگر همه کارهای دنیوی مان ردیف شد و اگر وقت اضافه ای داشتیم، تازه نوبت به امام زمان عج می رسد و آنجا هم باز می خواهیم وقت اضافه مان را با قیمت چند برابر، به حضرت بفروشیم. این قمار نیست.

این که کسی به امام زمان بگوید من دوستت دارم و خودت را می خواهم و کاری با بهشت و جهنم ندارم و اصلاً آزادم از این گونه امور؛ این خیلی ارزش دارد. ما برای این عقیده و عشق، باید هزینه کنیم. بهترین هزینه کردن هم این است که زندگیت را برای حضرت قمار کنی و ببازی.