شب قدر و رابطه ی آن با پنج نوع تولد

برای مطالعه در مورد لیالی قدر، می توانیم از بحث نسبت استفاده کنیم. ۹ ماهی که جنین در رحم قرار دارد، خود را برای شرایط زیستی یک عمر در دنیا آماده می کند. مدت زمان یک عمر در دنیا با رعایت شرایط زیستی، تغذیه خوب، می تواند ۱۰۰ یا ۱۰۰۰ سال، گاهی یک قرن یا دو قرن باشد. پیامبرصلى الله علیه وآله فرمود: متوسط عمر امت من ۶۰ سال است. شصت سال یعنى 720 ماه، که خیلی هم کم است، و اگر این 720 ماه را تقسیم بر 9 ماه (دوران جنینی) کنیم تقریباً‌ 80 ماه می شود. می بینیم که دوران جنینی یک هشتادم عمر ماست. پس دوران جنینی یک زمان قدرتمندی است که انسان را با تجهیزات کامل برای 80 برابر زمان خودش به دنیا می فرستد. با وجودی که شرایط زیستی دنیا از نظر کمالات، قویتر از رحم است، اما دنیا این سازندگی را ندارد که در این مدت زمان کم، بتواند اعضایی مثل چشم، گوش، مغز، قلب و ... را بسازد.

نسبت دنیا به آخرت هم همینطور است، یک عمر متوسط در دنیا قابلیت سازندگی برای یک زندگی بی نهایت در ابدیت را دارد، می توانیم بین دنیاى جنینى و دنیای ما یك نسبت ریاضى برقرار كنیم، اما نمی توانیم یک نسبت ریاضی بین زندگی دنیا و آخرت بیان کنیم. چون اساساً آن طرف بى ‏نهایت است، زندگی دنیا چیزی نیست که بخواهیم به حسابش بیاوریم، چون خیلی کوتاه است. اما به قدری توانش بالاست که می تواند یک روح را برای حیات ابدی در خودش آماده کند.

نكته خیلى مهم این است كه در ارزیابى لحظات دنیا باید دقت كنیم، یک ساعت از لحظه های دنیا با مبنای ابدیت، معادل میلیاردها سال است. یعنی یک ساعت دنیا می تواند معادل میلیاردها سال در ابدیت برای ما کار کند، چه مثبت و چه منفی. پس باید در مصرف عمر صرفه ‏جویى دقیقى داشته باشیم و درست از این عمر استفاده كنیم.

رحم در رحم یعنی چه؟

رحم در رحم یعنی در طول این ۶۰ سال عمر متوسط انسان، یک شب قدری داریم که از هزار ماه برتر است. هزار ماه یعنی ۸۰ سال. یعنی بالاتر از یک عمر طبیعی. 

در واقع یک دنیایی که خودش، یک رحم است و می تواند ابدیت را بسازد، در درون خود نیز، شبی دارد به نام شب قدر که چنین قدرتی را دارد که می تواند گذشته انسان را هم جبران کند. به همین دلیل است که اولیای خدا، در طول سال، انتظار چنین شبی را می کشیدند که به اندازه ۸۰ سال رشد داشته باشند.

روز عرفه یک زمان خاص و تأثیرگذار دیگری است که حضرت فرمودند، اگر کسی در ماه رمضان آمرزیده نشود، شقی است. اما روز عرفه روزی است که می تواند تمام شکست های یک فرد در ماه رمضان را جبران کند.