ارزش ما را میزان ارتباط مان با اهل بیت (علیهم السلام) تعیین می کند

حالا باید ببینی که آیا نفست صحنه های کثیف و آلوده و آدم های خبیث را جذب می کند، یا خدا را جذب می کنی تا فرصتی ایجاد شود تا در آغوش خدا باشی؟

در تنهایی ها و خلوت ها دوست داریم چه کسانی را پیش خود بکشانیم و با آنها باشیم؟ حتی از نحوه خوابیدن مان می توان فهمید که روحمان چه چیزهایی را جذب می کند. کسی که در بیداری یا موقع خواب، همین که سرش را روی بالش می گذارد، خدا و امام زمان (علیه السلام) هم کنارش هستند و  با آنها عشق­بازی می کند و حرف می زند و با لالایی امام زمان و خدا خوابش می برد، با کسی که در وقت خواب، فکرهای بیهوده و شیطانی دارد و خواب های مزخرف می بیند، فرق دارد. اولی  توان جذب اولیای خدا و نور و بهشت، را دارد و دومی فاقد چنین توانایی هایی است.
درحقیقت، نوع و تیپ دوستان و دلتنگی های ما و این که دلمان برای چه کسانی تنگ می شود، قیمت ما را تعیین می کند. در خلوت ها است که قیمت ما به دستمان می آید. غصه ­های یک آدم، قیمت او را مشخص می کند. هر چیزی که می تواند تو را به گریه بیندازد، قیمتت را تعیین می کند. ببین برای چه چیزی به اشک و گریه می افتی؛ همان، قیمتت را تعیین می کند. ببین چه چیزی تو را ذلیل می کند؛ قیمتت همان است. هر کس که دنیا بتواند او را به گریه بیندازد، داخل جهنم است. معصوم (علیه السلام) فرمود: «مَن بَکی عَلَی الدُنیا دَخَلَ النّار= هرکس برای دنیا گریه کند، وارد جهنم می شود». چون فرمود دنیا متن جهنم است؛ یعنی ما الان همه در جهنم هستیم؛ جهنم در این جا درست می شود؛ آن جهنم آخرت، بازتاب همین جاست.

در این جهنمی که زندگی می کنیم، پر از شیطان و گناه و معصیت و آتش و حرام است؛ آیا در آن می سوزیم یا نه؟ اما به جای این که بسوزیم، خانم فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می آید به ما سر می زند؛ اهل بیت (علیهم السلام) و اولیاء خدا می آیند؛ خود خدا می آید. می آیند و ما را به زیارت خودشان مشرف می کنند. اینها معیارهایی است که قیمت و حد یک آدم و تقدیرات کسی را نشان می دهند که خودش برای خودش درست کرده است.

برگرفته از مباحث «راه های مبارزه با غم»