تبیین کژگونه ی آیه شریفه ی «انا بشر مثلکم= من بشری مثل شماهستم» ظلم بزرگی در حق اوست

از زمانی که این آیه نازل شد که «انا بشر مثلکم= من بشری مثل شما هستم»، کفار و منافقین شروع کردند به تبلیغ این که پیامبر هیچ تقدسی ندارد. می گفتند: ببینید که خود پیامبر خدا می گوید که من هم مثل شما هستم. در حالی که این آیه دراین مقام نازل شد که بفرماید حضرت همه احساسات و عواطف یک انسان را داراست و مبادا او را غیر انسان بنامند. مثل کسانی که از عیسی س یا از علی ع خوارق عاداتی دیدند و او را خدا نامیدند.

جان هاى جهانیان در عصر حاضر ، كه شاهد همه ى حضیض انسانیت و اوج شقاوت آن هم به نام آن رسول نازنین است  ،  شاید تشنه ترین جانها در طول تاریخ بشرى است كه با مرور این حسنات جان بگیرد و هنوز به موجودیت انسان دل ببندد و امید وار باشد كه چرا ابلیس لعین و رجیم به نفرت، نداى "بما اغویتنى " سر داد ! او كه با همه ى علوِّ توهمىِ كفروار خود  فهم نكرد كه امر سجده نه بر بشریت آدم بود كه بر ابدیت خاتم بود! و راست گفت آنگاه که فرمود « انّى اعلم مالا تعلمون»؛ و در آن صحنه تنها او علم به علت غایى مسجود ملایك داشت ! 

ولى آیا این همه ى آن تمامیت كامل است؟ آیا این فهم نگاه كروبّیان نسبت به این شریفترین مخلوق الهى است؟ او كه تا پایان جهان كه نه!  تا بعد از رستاخیز و در همه ى عالم امكان و وجود، درود الله تعالى و همه ى مخلوقات را به همراه دارد ، بشرى مثل ماست !!؟ وا اسفا از این مظلومیت گل سر سبد خلقت. 

این تعابیر همه توصیف رفتار كریمانه و رحیمانه آن اسوه ى حسنه بود و نعم الاوصاف. حال مؤمنان چه الگوئى پذیرفتند و ایشان چه رفتارى "مؤمنانه" نشان دادند ؟ مؤمنان این عصر چگونه از اسوه حسنه كه " لنا" ست الگو شناسى كنند رفتار سنجى خود كنند؟ چگونه فاصله ها را بسنجند  و جهت ها را دریابند ؟   

كیانند این مؤمنان عصر نبوى؟ چه قدر احساس نزدیكى و الگوپذیرى داشتند ؟ و ما چه قدر نزدیكیم و الگو پذیر؟ 

معیار نزدیكى و الگو پذیرى از این " اسوه ى حسنه " كدام است ؟

روزى در خدمت استادى از اعاظم از معیار نزدیكى یك "فاطمى " به صدیقه كبرى عرض كردم كه شیعان اگر بخواهند قرابت خود با زهراى اطهر را بسنجند یك معیار بیش ندارد و آنهم فاصله ى زمانى شنیدن نام زهرا ، فقط نام زهرا ، تا جارى شدن سرشك اشك، آن هم بى ناله وفغان و عربده،  از چشمان است .

اماهرچه این زمان طولانى تر ،  ما از زهرا دور تر!! چون تا اورا نشناسیم  فهمى نداریم ، تا فهم نكنیم دركى نداریم ، تا درك نكنیم ، احساسى نداریم ! و بدون احساس نمى توان سوخت ! و بدون سوختن نمى توان چون شمع بى دود و ناله و فغان و آب شد.

مؤمنان رسول الله ، یعنى همان یا ایهاالذین آمنوا ها ! آنها كه بودند و چه رفتارى كردند ؟

آنها بدر و صفاً صفاً ملایك را دیده بودند؛

بسیارى از آنها فرارى واقعه ى احد بودند و با حسرت و بعضاً تمسخر " متى نصرالله " را مى خواندند 

آنها خضوع اسقف نجران در مقابل نورانیت ملكوتى او را دیده بودند و شاهد ترك صحنه ى مباهله بودند! 

آنها خیبر و حنین را دیده بودند و سهم گرفته بودند !

آنها در احزاب برق شكافتن سنگ را در خندق دیده بودند

آنها فوج فوج ، افواجا افواجا در روز روشن غدیر را ناظر بودند و شاهد!

ولى جمیع كثیرى از آنها چه كردند ؟

این سوره را مرور كنیم " اذاجاء نصرالله والفتح " فوج فوج داخل شدن مردم را به دین خدا مى بینى؟! خوشحالى ؟؟! میدانم كه نیستى.چون این فوج فوج ها فقط جمعیتند و آن هم بعد از آمدن نصر الهى! واى از این تنهائى !!! می دانیم كه خوشحال نیستى! پس استغفار كن ، نه از فكرت ! نه از دیدن افواج ! كه براى اینها !! كه منم بسیار توبه پذیر هستم .

مظلومیت در اوج شكوه فتح و حضیض ذلتِ نفاق و شرك و كفر و قلب هاى مریض! و این است اشك من بر رسول رحمت که كمتر اتفاق افتاده است كه با خواندن این سوره نگریم.

و اما اوج انسانیت، اوج رحمت، اوج گذشت، و اوج مظلومیت در كجاست ؟؟ در این أیه است :

وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَیْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا ۚ قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ ۚ وَاللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ

والله هر زمان به این قسمت میرسم كه " تركوك قائماً" بیش از همه آنهائى كه باید بگریم ، مى گریم و مى گریم و مى گریم.

یعنى تركوك قائماً ؛ هنگام ایراد خطبه با دیدن یك صحنه ی مالی، تو را ایستاده و تنها رها می كنند!! یا ویلتنا!! سوره ى جمعه است و نبوت آخرین نبى، رو به اتمام است و چند صباحى بیش نمانده  و او نظاره می كند! با همان چشمانى كه در سدرة المنتهى در مقام قاب قوسین او ادنى نظاره كرده !! یا ویلتنا !! این رفتار مؤمنان است با او!! و از این روست كه قرآن فریاد میزند كه : اى كسانى كه بر گمان ایمانید! ایمان بیاورید!! یا ایها الذین آمَنوا ، آمِنوا!! 

هر كه بر این جمله نگرید که «تركوك قائماً»، نه نبى را شناخته و نه سیره را فهم كرده است.