مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
درود به روان آنهایی که قبل از پیروزی انقلاب در زندانهای شاه مقاومت کردند، به چه عشقی مقاومت کردند و شکنجه دیدند؟ به عشق امام زمان(ع). چرا دست از تبلیغشان برنداشتند؟ الان دیگر صحنه برداشته شده و پشت صحنه را می بینیم و در یک سرازیری افتادیم که آخرش منجر به ظهور می شود، ولی قبل از انقلاب چه؟ الان برای ما امیدبخشتر است یا آن موقع؟
قطعاً الان، آنها در آن تاریکی محض، در آن ظلمت محض، چه دلی داشتند که اینقدر امیدوار بودند و زحمت کشیدند که این انقلاب را به دست ما سپردند. ما چقدر به آنها بدهکار هستیم، به همه کسانی که در این زندانها علیه شاه بودند، به همه متدینین، مؤمنین، علمای خودمان، در تبعید، در زندان، به همه شهدای انقلاب اسلامی؛ شهدای انقلاب اسلامی قطعاً اجرشان بالاتر از شهدای جنگ تحمیلی است؛ نص صریح قرآن ست که می فرماید کسانی که قبل از فتح مبارزه کردند و جنگیدند، با کسانی که بعد از فتح مبارزه کردند ارزش کارشان یکی نیست.
آن موقع در آن تاریکیها که هر کس دنبال کار خودش بود، اینها در آن زندانهای مخوف ساواک زیر شکنجه امید داشتند که یک زمانی این نور به قلب همه مردم بتابد و چقدر مقاومت کردند تا این انقلاب به دست ما برسد. آیا ما واقعاً فکر می کنیم نسبت به آنها بدهکار نیستیم؟ مدیون نیستیم؟
حالا که دیگر خیلی فضا روشن است، امام برای ما واقعاً فضا را روشن و باز کرده، آزاد و راحت می توانیم همه کاری بکنیم، کسی نمی آید ما را به خاطر فعالیتی که برای امام زمان(ع) می کنیم دستگیر کند. آن موقع فعالیت برای امام زمان(ع) مساوی بود با از دست دادن جانت، از دست دادن خانوادهات، یک عمر شکنجه، یک عمر بدبختی؛ ولی الان اینچنین نیست؛ تازه اگر الان شهادت هم پیش بیاید، عزت است. در آن اسارت باشد، عزت است. مثل اسارت آن موقع نبود که اگر طرف اسیر می شد فامیل هایش هم می گفتند تو دیوانهای، تو احمقی که این کار را کردی، الان اینطور نیست.
درود بر آنهایی که در گذشته زحمت کشیدند، خداوند درجاتشان را متعالی بکند، آنهایی که زنده هستند خداوند اجر عظیم به آنها عطا کند و حفظشان کرده و عاقبت به خیرشان بکند. آنها با زحماتشان این انقلاب را به دست ما رساندند.
برگرفته از سلسه مباحث ما و امام زمان(علیه السلام)
کلیدواژه ها:
آثار استاد