بی حجابی و بی حیایی زنان، سیلی به صورت اهل بیت (علیهم السلام) است

ما نمی دانیم با بدحجابی و بی حجابی مان با دل امام زمان (علیه السلام) چه کار می کنیم؛ چقدر حضرت را غمگین و ناراحت می کنیم؛ اگر انسان باطن این شهوت رانی را ببیند که چه جهنمی برای خودش درست کرده است، خودش از آن متنفر می شود.

حجاب مانند سایر دستورات الهی است که حدود و اندازه هایی دارد. این حکم الاهی به زن دستور می­ دهد که در برخورد با نامحرم و در پوشش خود، حدود الاهی را رعایت کند.

ما باید بدانیم که همه چیز در دنیا دارای منطق ریاضی است و نمی توانیم روی مسئله ای دست بگذاریم و بگوئیم مثلاً من نماز می­خوانم، روزه می گیرم و... اما به دنبال شهوت­ رانی های حرام  هم هستم.

بعضی افراد هفت قلم آرایش می کنند، اما حرم هم می روند تا عذاب وجدان نداشته باشند. یعنی به خود و دیگران میخواهند بگویند که هم باخاندان اهل بیت (علیهم السلام) رابطه داریم و هم  فسادمان را دنبال می کنیم. این همان تصور نادرست ترازوی اعمال است که خیال می کنند اگر کمی هم از اعمال نیک در ترازویمان بگذاریم، گناهانمان را برطرف می کند، بدون این که قصد دست کشیدن از گناه را داشته باشیم.

بدانیم  که ریاضیات حجاب را خدا برای زن چنین تعیین کرده که اگر یک تار مویش عمداً بیرون باشد، روز قیامت با همان تار مو در جهنم آویزان می شود. پس حجاب حدود ریاضی دارد که چنین شکلی به خود می گیرد. متأسفانه بعضی از خانم ها مقنعه و روسری دارند، اما حجاب را رعایت نمی کنند. این ها نمیدانند که ریاضیات و اندازه حجاب بایستی دقیقاً رعایت شود.

حجاب فقط پوشیدن پوست و موی بدن نیست، بلکه پوشاندن اندام است. یعنی لباس باید آن قدر گشاد باشد که اندام و حجم اندام زن معلوم نشود. بنابراین، ما برای این که بتوانیم به هدف خلقتمان برسیم، باید با دلشوره تمام این ریاضیات را دنبال کنیم.

 (زیارت عاشورا/188)