در شب قدر خواسته هایمان را با تقدیرات امام زمان (علیه السلام) هماهنگ کنیم

تقدیرات و نقشه هایی که انسان برای خود طراحی می کند، باید هماهنگ با آرمان ها و نقشه های حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) باشد؛ زیرا ایشان صاحب و امضا کننده تقدیرات عالم هستند.

تقدیرات هر کسی بسته به قیمت اوست، هر چقدر قیمت یک انسان بالا باشد به همان اندازه به تقدیرات بالاتری دست پیدا می کند. قیمت بعضی انسان ها به اندازه یک سنگ یا کمتر از سنگ، حیوان یا کمتر از حیوان است. عده ای قیمت شیطانی دارند و بعضی ها قیمت شان یک انسان است. آن دسته که تقدیرات انسان را دارند، می توانند تقدیرات ده ها، صدها، هزاران، و میلیون ها انسان را از خداوند تبارک و تعالی دریافت کنند و در زمان حیات شان به جای میلیون ها انسان زندگی کرده و بهره بی نهایتی از تقدیرات ببرند.

امشب، شب تصمیم است. «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ؛ فرشتگان و (روح) در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کاری نازل می شوند.» تمام کارها، امور و دستورات برای کل نظام خلقت، امشب بر یک نفر نازل می شود و او باید محاسبه «کل امر» را برای تمام ماسوی الله امضا کند. این شخص اولی الامر یعنی صاحب کل امر است. او قطب عالم امکان، خزانه دار خدا، توزیع کننده خیرات، برکات و نعمت ها از ناحیه خدا و حساب­دار خدا؛ وجود مقدس حضرت بقیۀ الله الاعظم (ارواحنا فداه) است.

خود حضرت هم تقدیراتی دارد، انسان باید تقدیراتش را با آرمان های امام زمانش هماهنگ کند؛ چون در این صورت از بالاترین تقدیر برخوردار می شود و برعکس اگر هماهنگ با امام زمانش نباشد، محکوم به شکست است؛ حتی اگر در همه نقشه هایش به موفقیت برسد. هر چقدر از حرکت پشت سر امام زمان (علیه السلام) فاصله بگیرید از حضرت دورتر می شوید؛ زیرا حضرت در صراط مستقیم حرکت می کند. تمام موفقیت های خارج از چادر حضرت، گمراهی است حتی اگر مقدس ترین موفقیت ها و بالاترین ارزش ها باشد.

هر تصمیمی که امشب بگیرید، همه افراد خانواده زمینی تان سهیم هستند؛ پدر، مادر، خواهر و برادر، همسر و فرزندان، اما نکته اینجاست که در این شب بر اساس خانواده زمینی تان تقدیرتان مشخص نمی شود.

 خانواده آسمانی ما که خانواده حقیقی ما هستند در این تصمیم گیری ها و انتخاب ها نقش مهمی دارند. وای به حال کسی که با خانواده زمینی اش هماهنگ باشد و خانواده آسمانی اش را فراموش کرده باشد. با مادرش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و پدرش امیرالمؤمنین (علیه السلام) هماهنگ نباشد. با پدرش آقا امام زمان (علیه السلام) هماهنگ نباشد نقشه ­ها، تدبیرهایی که برای خود طراحی کرده، ربطی به حضرت نداشته باشد.

طلبگی، تدریس، تحقیق، سخنرانی، کار فرهنگی، کار خیریه، هیئت درست کردن، وقتی در چادر حضرت نیست، وقتی حضرت ضرورتش را تائید نمی کند، یک شهوت شخصی و خودارضائی است؛ شهوتی است که رنگ مقدس دارد؛ فقط برای آرام کردن، برای تقدیر خودت و گول زدن مردم است و به درد نمی خورد.

برگرفته از سلسله مباحث نقش انسان در تقدیرات شب قدر