"تکبر، تو را منفور خدا میسازد"

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه 21 «مهارتهای زندگی » ، مورخ 86/5/13 استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید: 

در بررسی  آیه ۲۰ سوره حدید که به عقیده برخی از مفسرین مراحل حیات انسان را بیان می کند به مرحله چهارم می رسیم ：

( تفاخر بینکم ) که بیانگر مرحله ای است که انسان ازدواج می کند و پا به سن گذاشته و خود را با دیگران مقایسه می کند، و بعد در این مقایسه به این نتیجه می رسد که از همسالان خود چه قدر در زندگی عقب مانده است، و همین نتیجه گیری سبب می شود که کم کم احساس حقارت کند . او برای جبران این حس حقارت ، تلاشهای اقتصادی و جهت دهی اش در زندگی را ، به سمتی پیش می برد که بتواند این حس حقارت را کم نموده و خود را بالاتر از دیگران ببیند و تمام عمر خود را صرف چیزهای بیهوده ای می کند که واقعا ارزش نداشته است .

مرحله پنجم ： ( و تکاثر الاموال و الاولاد ) مسابقه گذاشتن در زیاد کردن اموال و فرزندان

پز دادن به اینکه من این تعداد فرزند دارم که دیگری ندارد ، من این تعداد پسر دارم اما دیگری ندارد و ... این مسأله که واقعا از نظر عقل و شرع اصلا اهمیتی ندارد و  گاهی اوقات به یک مسأله و معظل بزرگ در زندگی ها تبدیل می شود .

صاحب اولاد شدن بسیار خوب است، که در شرع به آن اهمیت داده شده است، ولی گاهی اوقات افراد به قیمتی که شرافت و اخلاق انسانی خود را زیر پا می گذارند ، خواستار داشتن اولاد می شوند.

به عنوان مثال بعضی از آقایان به دلیل اینکه همسرشان برای آنها پسر به دنیا نمی آورد به او همیشه سر کوفت می زنند و یا حتی همسر خود را طلاق می دهند .

بسیاری از افراد هستند که با توجه به سنین بالا ، هنوز بچه اند و گرفتار این بازی ها هستند و چیزی به عنوان انسانیت ، ابدیت و هدف خلقت برایشان مهم و با ارزش نیست... و به همین منظور خداوند هشدار میدهدکه ：آیا شما گمان می کنید که ما شما را بیهوده خلق کرده ایم و شما به سوی ما بازگشت نمی کنید ؛ و آنان هیچ پاسخی ندارند .

اگر به این سخن با ارزش خداوند با تأمل بیشتری بنگریم به این نتیجه می رسیم که ما باید برای هر عملکرد مان در زندگی دنیایی و در روزی که به سوی خداوند بر می گردیم ( قیامت ) ، پاسخگو باشیم. پس باید اعمال ، برنامه های خانوادگی ، ازدواج ها و اخلاق خانواده را به سمتی سوق دهیم که سعادت ابدی را برایمان به ارمغان آورد .

خداوند تبارک و تعالی در آیه ۱۸ سوره لقمان می فرماید ：

ان الله لا یحب کل مختال فخور

خداوند دوست ندارد هر متکبر فخر فروشی را

کسانی که به سایر انسانها فخر فروشی می کنند و خود را بزرگ تر می بینند نزد خداوند محبوب نیستند و خداوند از چنین انسانهایی بیزار است .

خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم با انسانها به زبان انسانیت و محبت و عشق صحبت کرده است و اگر از بنده اش بخواهد که کاری را انجام ندهد ، این طور می فرماید که دوست ندارم که این کار را انجام دهی و در شأن تو نیست !!!و اگر خواستار انجام کاری از بنده خود باشد می فر ماید من خدا ، من معشوق تو ، من دلبر تو،  به تو ای بنده، می گویم که انجام این کار قشنگ است و در شأن تو است .

آیا از این زبان زیباتر و عاشقانه تر سراغ داریم که ما را به نیکی و سعادت دعوت کند ؟

ادامه دارد ...

مطالب بیشتر:

پای درس استاد

مجموعه سخنرانی های استاد محمد شجاعی

مجموعه کتابهای استاد محمد شجاعی