نماز لیلة‌الدفن اولیاء برای گناهکاران

 آیت‌الله قوچانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)  سؤالاتی در ذهنشان شکل گرفته بود، از جمله این که می‌فرمودند: می‌خواستم از نجف بروم، گفتم: بروم یا نروم؟ بعد گفتم: پایم در حجره رو به کتاب‌ها هست، درست است یا نه؟ یکی دیگر هم این سؤال برایم پیش آمده بود که چرا ایشان همیشه به قبرستان وادی‌السّلام می‌رود؟ که جواب همه این‌ها را خود آیت‌الله قاضی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) قبل از پرسش ایشان دادند. امّا یک مطلبی که پیش آمد، این بود: ایشان وقتی بیان می‌کند که آقا! کجا می‌خواهی بروی، همین‌جا بمان؛ یک نکته‌ای می‌فرمایند. می‌فرمایند: نفسی که اولیاء می‌کشند و خدا هم این نفس را دوست دارد، یکی از کارهایش، این است که دعا می‌کنند برای همه امواتی که دارند می‌روند.

بعد فرمودند: آقا یک سفارشی هم کردند. ایشان فرمودند: یک سفارشم این است که همان‌طور که آن مرد الهی سلطان‌آبادی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) هم این کار را می‌کرد که نماز لیله‌الدفن هر شب می‌خواندند، به نیّت همه آن کسانی که آن شب از دنیا رفته‌اند و کسی هم نیست برایشان نماز لیله‌ الدفن بخواند. بعد از این که سلام هم می‌دهید، می‌گویید: «اللّهمّ ابعث ثوابها الی قبور المؤمنین و المؤمنات و المسلمین والمسلمات». اگر هم نماز برای کس خاصّی باشد، می‌گوییم: «اللّهمّ ابعث ثوابها الی قبر فلان ابن فلان»، یا اگر خانم باشد:  «بنت فلان»، امّا در این‌جا می‌گوید: «الی قبور المؤمنین و المؤمنات و المسلمین والمسلمات».

بعد آیت‌الله قوچانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرمودند: آیت‌الله قاضی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرمودند: مردان خدا این نماز را می‌خوانند و عمده‌اش هم اصلاً برای آن کسانی است که گناه‌کار بوده‌اند که خدا به واسطه این نماز، آن ها را ببخشد. یعنی مردان الهی هم صفتشان، صفت خدا می‌شود. دلشان به حال مردم می‌سوزد. همان‌طور که پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود: «و التَّوبةُ مَعْروضةٌ بَعدُ» در توبه همیشه باز است.

برداشت از سایت امروز فردا را می سازیم