خانواده آسمانی جلسه 85

90/10/08

از سلسله مباحث استاد محمد شجاعی

بحث ما در باره­ ی غفلت بود که عرض کردیم که بسیاری از بلاهایی که بر سر کشور و خود انسان می­ آید در اثر غفلت از خانواده ­ی آسمانی­ اش است. این غفلت در سطح کلانش مشکلات اجتماعی جوامع امروز را به همراه دارد. بیشترین قتل، خودکشی ظلم و جنایت و از هم پاشیدگی خانواده­ ها در دنیای امروز اتفاق می­ افتد، به این دلیل که از منجی بشریت و تأمین کننده ­ی سعادت بشر غفلت شده ­است.

برای برطرف شدن همه ­ی این مشکلات و گرفتاری­ های فردی باید با امام مان آشتی کنیم. حالا ممکن است جامعه به بلوغ لازم نرسیده باشد و طول بکشد. ولی اگر انسان خودش با خانواده­ ی آسمانی­ اش در صلح باشد هم دنیای خوبی خواهد داشت و هم آخرت موفقی در انتظار اوست. در پایان جلسات خانواده­ ی آسمانی تأکید می­ کنیم که انسان دائماً باید از خودش مراقبت کند که بین او مادر آسمانی و پدر آسمانی­اش فاصله ایجاد نشود و ارتباط عاشقانه و صمیمی با ایشان کم نشود، و الا خیلی دچار غم و غصه می­شویم اگر این رابطه را تقویت کنیم اساساً هیچ حادثه­ ای نمی­تواند به ما صدمه ­ای وارد کند.

در حدیث قدسی معراج خداوند به رسولش می­فرماید: «.... اجعل بدنک حیّاً» انسان اگر می­خواهد حرکتهای بزرگ عرفانی و آسمانی بکند باید بدن قدرتمندی داشته­باشد. در زمان حضرت هیچ بدنی به قدرتمندی بدن پیامبر «سلام‌الله علیها» نبود حتی بدن علی «علیه‌السلام». تا آنجا که قدرتمندان عرب به مسجد می­آمدند و به حضرت می­گفتند اگر با ما کشتی بگیری و ما را زمین بزنی ایمان می­آوریم و حضرت آنقدر با اینها کشتی می­گرفت تا آنها ایمان می­آوردند البته که حضرت می­فرمودند که قدرت بدنی دلیل بر حقانیت نیست ولی منطق آنها اینگونه بود. علی «علیه‌السلام» که در جنگ جمل یک تنه مقابل دوازده هزار نفر می­جنگید. می­فرمودند که در جنگ احد ما به شمشیر پیامبر «سلام‌الله علیها» پناه می­بردیم و نزدیکترین فرد به دشمن بود. کسی که بدنش را مراقبت نکرده و به آن احترام نگذارد و به عنوان مرکب مقدس در حرکت به سمت خدا آن را تقویت نکند روحش هم بیمار می­شود.

در دعای کمیل می­خوانیم: «قوّ علی خدمتک جوارحی» انسان برای رفتن به سفر بهترین و قوی­ترین مرکبها را انتخاب می­کند. در حرکت به سمت خدا هم باید بدن سالم و قوی داشته ­باشیم. سیدالشهدا «علیه‌السلام» دستور داده­اند:

«بادروا بصحته الاجسام فی مدّه الاعمار» به سلامتی بدنهایتان در تمام مدت عمرتان مبادرت کنید. «مبادرت» عملی پیشگیرانه است. لذا علی «علیه‌السلام» به خدا عرض می­کند که کریمه­ی سلامتی آخرین چیزی باشد که از من می­گیری. لذا کسانی که می­گویند مثلاً این بیماری است که باید تا آخر عمر با آن بسازیم دروغ گفته و در درمان تنبل هستند. خیلی نادر هستند بیماری­های که انسان باید تا آخر عمر تحمل کند. و در آن موارد هم باید کاری کنیم که از پا نیفتیم و فعالیت داشته­باشیم. من خودم در طول دوران دفاع مقدس آسیب­های زیادی در ناحیه­ی صورت، دندانها، چشم، ستون فقرات و موج انفجار و تیر و ترکش­ها در ناحیه­ های مختلف بدن را تحمل کردم ولی با مراقبت، خوردن دارو، ورزش و ... مانع از این شدم که بدنم توانایی­اش را از دست بدهد حتی سرطان را هم گذرانده و آن را مهار کردم. انسان باید تحمل خوردن داروهای بدمزه را هم داشته باشد که اگر گرفتار مزه باشد به لجن دنیا آلوده می­شود. البته انسان باید از مزه­ها استفاده کرده و لذت ببرد ولی اگر جایی لازم شد از مزه­ای بگذرد یا مزه­ای را تحمل کند این توانایی را داشته باشد.

ظلم و خیانت به بدن قیامت مؤاخذه دارد. نیم ساعت ورزش در روز بسیاری از بیماریهای جسمی، روحی و حتی معنوی را برطرف می­کند و چه بسا پیشگیری می­کند. بسیاری از بیماریهای روحی در واقع «روان تنی» است. یعنی از بدن به روح منتقل می­شود. لذا در بسیاری از موارد پزشکان داروی اعصاب که خواب آور است تجویز می­کنند من خودم آثار موج انفجار را اینگونه درمان کردم و الا این داروها که انسان را از چرخه­ی زندگی خارج می­کنند. ورزش بدن رابا نشاط و مقاوم می­کند و روح را تقویت می­کند. روح و جسم با هم متحدند لذا ضعف و قوت هر کدام بر دیگری تأثیر می­گذارد.

جدایی بین روح و جسم معنا ندارد. انسان یک نفس واحد است که مراتب مختلف دارد که از فوق عقل شروعشده و پایین­ترین مرتبه بدن است و به عبارتی آخرین ظهور نفس ماست. هرقدر روح را با خدا و معنویت و بخصوص اخلاقیات تقویت کنیم جسممان نشاط پیدا می­کند و قوی می­شود. لذا خداوند به پیامبر «سلام‌الله علیها» می­فرماید که اول روحش را قوی کند (تصمیمش را واحد کند) کسی که نمی­تواند عقل و دلش را یکی کند همت واحد نداشته و این آشفتگی ذهن به بدن آسیب می­رساند و بیمار می­شود.

امام صادق «علیه‌السلام» فرمود: « ما ضعف بدن ما قویت علی النیه» بدن از چیزی که در آن نیت قوی است ناتوانی نشان نمی­دهد. دختری که در دوران مجردی از سوسک، تاریکی و ... وحشت دارد. وقتی ازدواج می­کند و مادر می­شود به حدی روحش قوی می­شود که وقتی مثلاً بچه­اش مریض می­شود و تنها هم است. در تاریکی شب و به تنهایی بدون هیچ ترسی بچه را به پزشک می­رساند.

وقتی تمرکز می­گیریم روحمان قوی می­شود. و تمرکز هم به این است که انسان سبک زندگی داشته باشد. یعنی هدف از زندگی دنیایی، مرگ، قیامت و سوالهایش را لحاظ کنیم و اینکه شب اول قبر چه سوالاتی از ما خواهد شد چون اساساً زندگی ما از آنجا شروع می­شود دنیا فقط تمرین برای شدن است. لذا همت واحد ما رسیدن به الله است. و با در نظر گرفتن مختصات خودمان برنامه­ی حرکت ابدی را مشخص می­کنیم. وقتی روی هدف واحد متمرکز شدیم نشاط و قدرت خواهیم داشت و هر قدر این بدن آسیب ببیند زنده می­شود زیرا همت دارد. لذا قرآن می­فرماید: مومنین در میدان جنگ هر کدام معادل ده نفر هستند به همین دلیل است، «ان یکن منکم عشرون صابرون یغلبوا مأتین» اگر شما بیست نفر صابر داشته باشید به دویست نفر غلبه می­کنید. سپس می­فرماید که شما ضعیف شده­اید که نمی­توانید. حضرت علی اکبر و قاسم «علیه‌السلام» دهها نفر را به درک واصل می­کنند.

بعد به شهادت می­رسند. علی «علیه‌السلام» در جنگ احد نود زخم بر بدنشان بوده و هنوز می­جنگیدند. در جبهه­های جنگ هم افراد دست و پایشان قطع می­شد چشمشان کور می شد و .... باز به جبهه می­رفتند. مادر، فرزندش شهید می­شد فرزندان بعدی را می­فرستاد .... و به پنجمین فرزندش هم می­گفت که به جبهه برود چون از حضرت زینب «سلام‌الله علیها» خجالت می­کشید. اینهمه قدرت از برکت محبت و عشق است. انسان اگر عشق فاطمه­ی زهرا «سلام‌الله علیها» به دلش بیفتد سر خورده نمی­شود و هیچ چیز و هیچ کس او را بی نشاط و بی انگیزه نمی­کند. همین خانمی که سیزده معصوم دیگر اسیر و دلباخته­اش هستند: «... کوکب درّی» امام عسکری «علیه‌السلام» فرمودند:«نحن حجته الله علی العباد وجدتنا فاطمه حجه الله علینا» ما حجت خدا بر مردم و فاطمه­ی زهرا جده­ی ما حجت خدا بر ماست. دلدادگی به این بانو اسم اعظم است. سالها تلاش می­خواهد تا کسی به اسم اعظم برسد و مردم عوام با یک «فاطمه­ی زهرا» کارشان را راه می­اندازند.

هرجا دیدیم دچار ضعف شده و تحقیر شده­ایم حتماً ظلمی در رابطه با خانواده­ی آسمانی­امان کرده­ایم. کسی در کوچه فریاد می­زد که جنس شکسته می­خریم.... کسی از او پرسید دل شکسته می­خری؟ پاسخ داد که اگر ارزش داشت نمی­شکست. با طلاق و مرگ عزیزان و مصائب دیگر اگر انسان دلش بشکند ارزشی ندارد. قرآن می­فرماید: «الذین اذا اصابتهم مصیبته قالوا انالله و انا الیه راجعون» کسانی که استحمام، عطر، رنگهای مناسب و به موقع....) ورزش مانند عبادت واجب است فلذا باید با قصد قربت انجام شود اینگونه می­توان با ورزش به معنویت رسید. اگر با ورزش نکردن به بدن خیانت کنیم به تمام حیثیتمان خیانت کرده­ایم. حفظ بدن به حدی مهم است که خداوند به پیامبر «سلام‌الله علیها» می­فرمایند که تو همتت را واحد کن، زبانت را واحد کن و بدنت رازنده بدار! زنده نگهداشتن بدن کنترل ورودیهای آن، ورزش و کاراست و راه دوم تقویت بدن، تقویت روح است و کمک گرفت از آسمان است. ذکر شریف «یا قوی» 116 بار بعد نماز صبح برای قوی کردن بدن و روح در مقابل سختی­ها بسیار مؤثر است. و همینطور در مقابل وسوسه­ها و شیاطین (من الجنه والناس) انسان را قدرتمند می­کند. ضعفها و آفتهای جسمی و آلودگی­های روحی و لغزشها راکاهش می­دهد.

هر کس می­خواهد موفقیتهای ذهنی، روحی، هنری، اجتماعی، سیاسی پیدا کرده و به نشاط و موفقیت برسد و همسر، مادر و فرزند موفقی باشد باید به بدنش برسد. از اهمیت رسیدگی همین بس که خدا در حدیث معراج به پیامبر «سلام‌الله علیها» می­فرماید: «واجعل بدنک حیاً» در ادامه می­فرماید: «....من یغفل عنّی لا ابالی بأیّ وادهلک» کسی که از من غافل شود مهم نیست که در کجا به هلاکت برسد.

حدیث معراج سوغات خداست توسط رسولش برای امت یعنی منظور خدا ما هم هستیم. یعنی هر بلایی که سرمان می­آید در اثر غفلت است. فرمود پرنده­ای که تیر می­خورد از یاد خدا غافل شده­است. باید اذیت و آزار دیگران تحقیر و توهین و ... نباشد.

و در راه عشق انواع سختیها لازم است اما در عین حال انسان تحقیر نشود و احساس کوچکی نکند و بگوید: «انا لله و انا الیه راجعون» عزت و شخصیتش از بین نرفته و حس حقارت نکند. از امیرالمومنین و حضرت زینب «سلام‌الله علیها» و ... که بالاتر نیستیم چه بر سر شان آوردند؟ کسی که حواسش به خدا و خانواده­ی آسمانی­اش باشد هیچ حادثه­ای نمی­تواند غمگینش کند. به حدی عشق به پیامبر «سلام‌الله علیها» قدرت دارد که حضرت می­فرمایند هرگاه مصیبتی اذیتتان کرد یاد بزرگترین مشکلتان بیفتید که من نزد شما نیستم. چقدر حضرت قیمت ما را بالا برده­اند. یعنی ما در واقع باید بالاترین مصیبتمان غیبت امام زمانمان باشد.

و متاسفانه ما وقتی مشکلات دنیایی­امان زیاد می­شود حوصله­ی خدا و ائمه «علیه‌السلام» را نداریم. چون طبیعت­گرا هستیم. فطرت­گراها با «انا لله و انا الیه راجعون» و «این نیز بگذرد» آرام می­شوند. غفلت یعنی ندیدن مایه­های آرامش و به مسائل ریز و کوچک پرداختن.

آفتی نبود بدتر از ناشناخت                      تو بر یار و ندانی عشق باخت

یار را غیار پنداری همی                         شادی را نام بنهادی غمی

اینکه برای خدا مهم نیستکه شخص غافل کجا هلاک شود نه اینکه خدا بی رحم است بلکه غفلت این بلا و آسیب را بر سر انسان می­آورد انسان نباید دستش را ازدست خدا و خانواده­ی آسمانی­اش رها کند و الا آسیب می­بیند.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته .