خانواده آسمانی جلسه 82

90/10/01

از سلسله مباحث استاد محمد شجاعی

در جلسه­­ ی گذشته عرض کردیم که روح به شدت شیفته­ی سرگرمی است و همین ویژگی مانع از جدیّت انسان در زندگی می­باشد. البته عرض کردیم که لذتهای حلال و تفریح و بعضی از بازیها در اسلام سفارش شده تا نفس خستگی در کند و آماده­ی حرکت ابدی­اش شود. اگر انسان یک سوم وقتش را به استراحت و تفریح اختصاص ندهد برای کارهای جدی و عبادت خدا هم سست خواهد بود.

علت شکست خوردن بسیاری در مسایل مختلف بد بودن و بی اعتقادی به خدا نیست بلکه بی حسی و کسالت و عدم انرژی و توان کافی به دلیل نداشتن تفریحات مناسب است. گاهی انسان با یک لذت حلال نیرو پیدا می­کند که بسیاری از کارهای مهم را سر و سامان بدهد. ولی بی­توجهی به این بخش از نیاز نفس باعث خستگی نفس می­شود. حتی در مورد عبادت در روایت آمده: «لا تکرهوا الی انفسکم العباده» عبادت را به نفس تحمیل نکنید.

عبادت بیش از حد واجب که مستحب است باید با عشق باشد زیرا عملی است که شخص برای طلب حٌب انجام می­دهد. دل کسی را بدست آوردن و ایجاد رابطه­ی عاشقانه به حس و حال خاصی نیاز دارد. گاهی انسان نیاز دارد استراحتی کند دوش گرفته و یا تفریحی کند تا حس خاص را ایجاد کند پس از آن ممکن است بیش از دیگران اوج بگیرد. لذا انسان برای زیباترین کار نفس که عشق به حق تعالی است نیاز به آمادگی دارد انسان برای سایر بخشها هم چنین نیازی دارد. امروزه والدین فرزندانشان را ترغیب به قبول شدن در مدارس تیزهوشان کرده و تمام وقت بچه­ها صرف درس خواندن می­شود و از آنجا وارد دانشگاه شده اما نفس خسته شده­است لذا آثار این خستگی به صورت سفید شدن مو، خراب شدن پوست و ضعیف شدن چشم و ... بروز می­کند. علی (ع) می­فرمایند: «ان هذه القلوب تملّ کما تملّ الابدان فابتغوا لها طرائف الحِکم» روحها مانند بدن خسته می­شوند پس برای رفع خستگی آن حرفهای خوب پیدا کنید. (کتاب خوب یا کلاس و استاد خوب و...) و حضرت فرموده­اند که اوقات خود را تقسیم کرده و بخشی را به لذات حلال اختصاص دهید. و لذات حلال برای افراد متفاوت است. تفریح به حدی مهم است که امام (رضوان الله) هرگز به خاطر درس تفریح را کنار نگذاشتند. این تفریحات سالم با سرگرمی­های غفلت زا بسیار فرق می­کند. علی (ع) می­فرمایند: « اللهو سخط الرحمن و یرضی الشیطان و ینسی القرآن» سرگرمی های باطل و بیجا سبب نا رضایتی رحمان (خدا)، خوشنودی شیطان و فراموش کردن قرآن می­شوند. سرگرمی باید علاوه بر سالم بودن زمانی باشد که انسان از وقت خود برای کارهای مهم و جدی استفاده کرده و خسته شده و احساس نیاز می­کند در این صورت عبادت است. نه اینکه عادت شده­باشد مثل غذا خوردن بسیاری از افراد (مصرف غذا در کشور ما در حد مصرف یک قاره است )که به خوردن عادت کرده­اند و حتی اگر در یک وعده­ی غذایی و یا میان وعده­ها کالری بیش از نیاز بدنشان هم دریافت کرده­باشند باز هم به حسب عادت در وعده­ی بعد غذا می­خورند اضافه وزنها و پایین آمدن سن سکته به دلیل همین پرخوری هاست. اگرانسان بعد از فعالیتهای جدی و حرکت به سمت آسمان و پیوند با خانواده­ی آسمانی و کارهای مهم دنیوی به تفریح و امور سرگرم کننده بپردازد ثواب عبادت می­برد. سرگرمی و لهوی که مورد مذمت است آن است که انسان را از هدف از خلقت و اصل خودش باز می­دارد و از خانواده­ی آسمانی و وفات و قبر و سؤالهای قیامت غافل می­کند. در حدیث مذکور می­فرمایند که سرگرمی خدای رحمن که مهربانترین کس نسبت به ماست را غضبناک می­کند. مانند اینکه مادر با آنهمه مهربانی، اگر فرزندش از مدرسه رفتن امتناع کند غضبناک می­گردد. زیرا مادر می­داند که این کار به ضرر فرزند و راضی شدن به آن دشمنی با اوست. اگر هم هر چیزی خوراک فطری ما را تهدید کند برای ما خطرناکترین چیز است. و نباید اجازه بدهیم  حتی عزیزترین کسان به ما خیانت کنند. اگر خدا غضبناک شود انسان در هیچ کاری خیر نمی­بیند. ازدواج، کار اقتصادی و درس و... اگر میهمانی­ای برویم که خدا غضب کند خیرش را ندیده و گرفتار می­شویم.

در اسماءالله توضیح خواهیم داد که ما سه گرفتاری داریم: گرفتاری­های جسمی، اخلاقی و روانی (که قابل اصلاح هستند) و گرفتاری هایی که در هیچ مطب و آزمایشگاهی قابل درمان نیستند که عبارت هستند از جن زدگی و شیاطین زدگی. قرآن می­فرماید: « و من یعش عن ذکر الرحمن نُغیّض له شیطاناً فهو له قرین» کسی یاد خدا را جذب نمی­کند شیاطین برای او انواع وسوسه­ها و خیالها و خوابهای وحشتناک و ... را ایجاد می­کنند. و کسی نمی­تواند برای انسان کاری کند. نهایتاً روانپزشک قرصهای خواب­آور می­دهد. وقتی ما شاهد هستیم که همسرمان دچار رفتارهایی می­شود که فکر می­کنیم «جن زده» شده­است برای این است که خوراک نخورده­است. آن طرف پرده خبرهایی است که ما نمی­بینیم و پزشک هم سر از این نوع بیمارها در نمی­آورند. ویروسی که باعث بیماری مثلاً ایدز می­شود و ما آن را نمی­بینیم بعد از این که هزاران کشته می­دهد شناسایی می­شود بسیاری از عوامل دیگر هم هستند که دید ما مخفی هستند. پس وقتی خدا به ما دستورالعمل زندگی می­دهد باید رعایت کنیم و الاّ هزاران عوامل ناشناخته بر سر ما می­ریزند. ما در بسیاری از مراسم و جشنها نباید شرکت کنیم و بسیاری از لقمه­ها را نباید بخوریم چون می­دانیم صد در صد حرام است. قرآن می­داند که موجوداتی که ما آنها را نمی­شناسیم به ما حمله می­کنند: «من شرالوسواس الخناس الذی یوسوس فی صدور الناس من الجنه والناس» و ما آنها را نمی­بینیم چه بسا بیماریهایی که وقتی به پزشک مراجعه می­کنیم می­گوید که ویروس جدیدی عامل آنهاست. چه بسا ویروسهایی که چنان آسیب می­رسانند که منجر به از دست رفتن همسر و فرزند می­شوند. پس ما باید در انتخابها، ارتباطات و رفتارمان خیلی دقت کنیم. سیستم عالم دقیق و معصوم است و میکرون و از آن ریزتر هم به حساب می­آید. لذا واحد داروها میلی گرم یعنی یک هزارم گرم است که مثلاً داروی 60 میلی گرمی در بدن موثر است. بدن تا این حد حساس است. روح از این هم حساستر است تا آنجا که اگر کلام خدا را هم بی­موقع دریافت کند برایش ضرر دارد. حالا در نظر بگیریم موسیقی حرام و شعر بیهوده و فیلم و تصویر چه اثراتی دارد پای اینترنت و ماهواره نشستن و هر چیزی را دیدن چه بلایی سر انسان می­آورد که در زندگی و ارتباطات خودش را نشان می­دهد. اصلاً شخص بگوید من این چیزهایی را که پخش می­شود نگاه نمی­کنم همین امواج منفی اثرگذار است. وقتی روی مولکول آب موثر است روی روح موثر نیست؟

گاهی یک عطر نامناسب چند ساعت ذهن انسان را درگیر می­کند. و عطری هم ممکن است انسان را مرتبط به خانواده­ی آسمانی­اش کند. رنگهایی هم هستند که انسان را تا بهشت می­برند و رنگهایی هم برعکس انسان را به جهنم می­کشاند. خدا همه چیز را ریاضی خلق کرده­است. ارقامی که به نانو تکنولوژی و از آن کوچکتر می­رسند را خداوند تک تکشان را طراحی کرده­است. «قد جعل الله لکل شیء قدرا» طب روحانی غوغا می­کند ولی ما مراکز کافی در این زمینه در کشور نداریم که بتوانند مثلاً اگر ما برای نماز حال نداشتیم ما را سر حال بیاورد. ما وقتی حال نماز و خانواده­ی آسمانی نداریم و وقتی سحر نداریم از هر سرطانی بدتر است. کسی که حوصله­­ی فاطمه­ی زهرا و امام حسین (h) و خدا را ندارد و از بهشت متنفر است معلوم است که دچار فسق است. قرآن درآیة 24 توبه می­فرماید که وقتی شما کمالهای محدود را به کمال مطلق ترجیح می­دهید فاسق هستید. ما چقدر ویروس جذب کرده­ایم که نمی­توانیم با نماز پرواز کنیم؟ ما وقتی چند نفر در بیمارستان در یک اتاق همگی دچار سرطان بودیم به یکدیگر می­گفتیم که خوب هستیم ولی آیا این خوب بودن با در نظر گرفتن معیار سلامتی بود؟ با این وضعیتهایی که ما داریم فکر می­کنیم خوب هستیم چه شبهایی که خدا فرشتگان را به سراغ ما فرستاده و ما بیدار نشده­ایم. ولی اگر پای مسابقه­ی ورزشی و میهمانیها در میان باشد اصلاً خوابمان نمی­برد. آقایی تعریف می­کردند که نیمه شب که فرشتگان بیدارم می­کنند گاهی می­گویند: «جناب آقای....» بعضی وقتها «آقای...» و گاهی هم می­گویند: «حسن بیدار شو» و در هر خطابی من می­فهمم که کجاها خراب کرده­ام. گاهی اسم مرا هم نمی­برند و فقط می­گویند: «پا شو».

باز هم خدا را شکر که هنوز سراغ من می­آیند. وقتی که انسان را صدا نمی­کنند خودش کارهایی کرده که چنین رفتاری در پی دارد.

ما هر کاری می­کنیم سرطان هم می­گیریم و اصلاً نمی­فهمیم. شبکه­های ماهواره­ای را با هزاران برنامه­ی مضر در خانه­هایمان می­آوریم و بچه­های پاک و معصوم هم طور دیگری از آب در می­آیند. روحی که گاهی ذکر خدا برایش مضر است حالا در نظر بگیرید با وجود ماهواره چه اتفاقی برایشان می­افتد. بعضی موارد باید انسان به همان واجبات اکتفا کند ولی گاهی آمادگی مستحبات دارد که باید استفاده کند. بزرگی به حرم امام رضا (ع)  رفته که یک شب می­گفت: «امشب شب قنوته» شبی دیگر می­گفت: «امشب شب سجده، رکوع و ... است.» خوش به سعادتشان ما نچشیدیم که سجده، قنوت و گریه و ... یعنی چی. تفریح اعم از میهمانی و گشت و گذار و سفرهای خارج از کشور و .... اگر بی­موقع و بدون تجهیزات باشد خیلی مضر است. گاهی انسان حتی از شهر خودش هم خارج شود آسیب می­بیند. هر جایی ویروسهای خاص خودش را دارد. انسان هر جا که می­خواهد برود باید ویروسها را شناسایی و ویروس کشی کند بعد برود. بعضیها فقط برایشان مهم است که فرزندشان تحصیلکرده شود حالا هر بلایی هم سرش بیاید اشکالی ندارد.

هر انتخاب، ارتباط و رفتاری قبلاً باید ویروس کشی شود. قرآن می­فرماید که گاهی ممکن است شما به حرم بروید و آلوده برگردید لذا اگر ظرفیت نداشتید حرم نروید چون به ویروس آلوده می­شوید. نماز شب هم همینطور، سعدی (علیه الرحمه) در مکانی همراه پدرش نیمه شب به نماز ایستاد و وقتی دید که دیگران خوابیده اند گفت که اینها چنان خوابیده­اند گویی مرده­اند. پدرش گفت: توهم اگر می­خوابیدی بهتر از این بود که در پوست مردم میافتادی. بعضیها روزه می­گیرند توقع دارند که در خانه کسی چیزی نخورد. با چند روز روزه­ی مستحبی چنان مغرور می­شوند که همه را گنهکار می­بینند. گاهی بعضی گنهکاران راحت تر از این افراد به بهشت می­روند.

بعضیها با نماز شب و کلاس و بهترین اساتید وحشی می­شوند. قرآن می­فرماید که چه بسا کسانی که با پیامبر (ص) دیو شدند. اشکال از حضرت که نبود آنها ویروس داشتند. اگر انسان می­خواهد با عبادت در مقابل دیگران مغرور شده و منت سر خدا بگذارد اصلاً عبادت مستحبی را کنار بگذارد. اگر کسی با حوزه رفتن وحشی می­شود همان دانشگاه را برود خیلی بهتر است. هنر انسان این است که به ویروسها مبتلا نشود. و ویروس ممکن است حتی در مسجد، حرم، مکه و مدینه و کربلا و ... هم باشد. کسی که ظرفیت انگشتر عقیق و عبا و تسبیح ندارد استفاده نکند. ویروسهای مثبت همان حمله­ی از سمت راست است و سبب می­شود شخص با تقوی با عبادت، خدمت به مردم و ... جهنمی شود. بیشتر افراد از نقاط قوتشان به جهنم می­روند نه از نقاط ضعف، و جهنم گنهکاران شاید مدتش از جهنم اینها کمتر باشد. گناهان باطنی مثل حسادت، زودرنجی و حساسیت و .... خیلی خطرناک هستند و ممکن است چند قرن آخرتی شخص را گرفتار جهنم کنند. ولی وضع کسانی که با ویژگیهای مثبت جهنمی می­شوند بدتر است.

البته اینها دلیل ترک عبادت و اعمال خیر نیست بلکه باید ویروسها و آفات را برطرف کنیم. بعضیها یک قدم برای خدا بر می­دارند به گوش همه که می­رسانند سر خدا هم منت می­گذارند. پس باید دقت کنیم که سرگرمی و رفاه لازم است ولی با رعایت نکات بهداشتی اینکه «لهو» خدای رحمان را به خشم می­آورد زیرا از خلقت ما هدف داشته و ما باید جدی باشیم و برای مرگ و ورود به برزخ و قیامت آماده شویم. و «لهو» سبب رضایت شیطان می­شود، زیرا انسان عبد شیطان می­گردد. سومین کاری که سرگرمی­های نابجا با انسان می­کند «فراموشی قرآن» است. حداقل قرآن خواندن در روز پنجاه آیه است ولی این سرگرمی ها مانع از این می­شوند که انسان اساساً میلی به خواندن نامه­ی خداوند پیدا نمی­کند. ما متوجه­ی همه­ی نیازهایمان می­شویم اینکه مثلاً باید حمام کنیم، لباس و کفش و ... را عوض کنیم، فلان مواد غذایی را مصرف کنیم و ... ولی اصلاً احساس نیاز به خواندن قرآن نمی­کنیم و فکر می­کنیم چون گناهی مرتکب نشده­ایم خیلی پاک هستیم. در صورتی که گناهانی مثل مال مردم خوردن و هیزی و ... ضمن اینکه بزرگ بوده و جزا هم دارند در مقابل بعضی کارهای به ظاهر خوب ولی با باطن خراب و آفت زده خیلی کوچک هستند. برای درس و دانشگاه و فیلم و سریال و پارک و .... برنامه اشان منظم است. ولی برای قرآن، حرم، آسمان و چادر امام زمان (عج) و ... وقتی ندارند.

گاهی خدمت بزرگی می­­رسیدیم همسرشان پاسخ می­دادند که آقا مشغول ذکر هستند فلان ساعت تشریف بیاورید. آغوش خدا را رها نمی­کردند. بعضی افراد هوای پاکیزه به آنها نمی­سازد چون به هوای آلوده با سرب 200% عادت کرده­اند و این نشانه­ی آلودگی و زود مردن بدن است. بعضی ها هم هوای مسجد و حرم را تحمل نکرده و از افراد حزب اللهی بدشان می­آید:

«ان الذین اجرموا کانوا من الذین امنوا یضحکون» مجرمین همیشه مومنان را مسخره می­کنند. «... و اذا مرّوا بهم یتغامزون و اذا انقلبوا الی اهلهم انقلبوا فکهین» وقتی از کنار مومنان می­گذرند با غمزه و تمسخر عبور می­کنند و وقتی نزد افراد مثل خودشان باز می­گردند خیلی خوشحالند. آنها حوصله­ی میکده­های بهشتی را ندارند و مشتاق میکده­های جهنمی هستند. انسان گاهی انتخابی کرده و روش و سبکی اختیار می­کند که رابطه­اش با آسمان قطع می­شود. «ینسی القرآن» انسان را یاد جنایتهایش می­اندازد که نمی­تواند در روز پنجاه آیه قرآن و دو آیه تفسیر بخواند. ما باید سبک زندگی امان را عوض کنیم. «مجالسه اهل اللهو ینسی القرآن و و یحضر الشیطان» همنشینی با اهل لهو باعث فراموشی قرآن و حاضر کردن شیطان می­شود. اگر واقعاً طبیب هستیم و در مقابل بیماری خودمان را واکسینه کرده­ایم می­توانیم با اینها ارتباط داشته باشیم. در غیر اینصورت باید رفقایمان را طوری انتخاب کنیم که معاشرت با آنها سبب احضار شیطان نشود. اگر با چنین افرادی رابطه داشته باشیم دو ساعت ارتباط و همنشینی به قیمت خستگی فراوان و از دست دادن توفیقات بسیاری می­شود. پس در دوستان و میهمانی ها دقت لازم را داشته باشیم.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته .