(3) شادی؛ ارزش انسان

عناوین مورد بحث در این جلسه:

• در رحم دنیا طوری باید زندگی کرد که به محض وفات باید سالم متولد شویم.
• ترس از خدا یعنی من معصیت نکنم خدا را و خجالت بشکم از این کار و نافرمانی نکنم.
• گناه یعنی رعایت نکردن قوانین.
• بهشت خانه شادی است و به محض ورود به شادی وخنده گذرانده می شود.
• میزان غصه ها و عذاب های آخرت به میزان غصه های و عذاب های است که انسان برای دنیا می خورد.
• غصه های گذشته باعث خراب شدن حال و آینده می شود.
•  شیطان دائما گذشته را جلوی چشم شما می آورد تا نتوانید از حال و آینده لذت ببرید و شاد باشید.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در سومین جلسه از بحث «شادی» مورخ ۹۴/۵/31 ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که

ترس از خدا

بحث این جلسه را با فرمایشی از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) شروع می‌کنیم که می‌فرمایند: «ما من عبد بکی من خشیه الله الا سقاه الله من رحیق رحمته و عبدله ضحکا و سرورا فی جنه؛ هیچ بنده ای از بندگان خدا نیست که از ترس خداوند تبارک و تعالی گریه کند مگر اینکه خداوند او را از شراب ناب رحمت خودش می‌نوشاند و بنده در بهشت خوشحال و خندان خواهد بود».

خداوند به انسان‌های اهل معصیت خطاب می‌کند: «وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛ آن‌ها به ما ستم نکردند؛ بلکه به خود ستم می‌نمودند». (سوره بقره آیه 57)

خداوند نظام عالم را براساس قضا و قدر طراحی نموده و ساختار آن ریاضی است. قوانین حاکم بر روح مانند سیستم بدن است، عدم رعایت قوانین سلامت، باعث ایجاد درد در جسم می‌گردد. همانطور که مسواک زدن باعث نشاط و سلامت دندان و عدم رعایت بهداشت دهان باعث بیماری و درد می‌گردد، عدم رعایت سلامت روح نیز باعث رنج در برزخ می‌شود. جهنم نیز اثر طبیعی عمل خود انسان‌هاست؛ جهنم معلول عدم آمادگی برای زندگی در بهشت است. همانطور که یک جنین شش نوع تولد به دنیا دارد انسان نیز از دنیا به آخرت، شش نوع تولد دارد و مدت زمان ماندن در بیمارستان برزخ به نوع بیماری، شدت بیماری و تعداد بیماری‌هاست.

باید سالم متولد شویم. نفس می‌بایست متناسب با بهشت تربیت شود. رعایت قوانین مختص دین نیست برای رسیدن به هر مهارتی باید قوانین آن را رعایت نمود. ورزش، هنر، رانندگی و ... قوانین خاص خود را دارد و تنها راه رسیدن به هدف، رعایت قانون تنظیم شده آن است. تولد از رحم دنیا به آخرت نیز، قوانین خاص خود را دارد که چارچوب آن‌ها در رساله مشخص شده است. داشتن مرجع تقلید زمان‌شناس، عادل و نزدیک به امام زمان علیه السلام انسان را شبیه به بهشت تربیت می‌نماید. دین جدا از سبک زندگی نیست و رساله قدر و اندازه همه ابعاد زندگی را مشخص می‌نماید. بهتر است تولد سالم قوی باشد تا با گروه «السابقون السابقون اولئک المقربون» محشور شویم.

اوصاف بهشت

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بهشت و بهشتیان را اینگونه توصیف می‌فرمایند: «فی صفه اهل الجنه فهم فی الجنه خالدون، لایشیبون فیها و لایهرمونو لایحولون عنها و لایخرجون و لایقلقون فیها و لایغتمون بل هم فیها مسرورون، فرحون، مبتهجون، آمنون، مطمئنون؛ کسانی که اهل بهشت می باشند در بهشت جاودانه‌اند، در بهشت پیری، جابه جایی، پریشانی و غصه وجود ندارد، بلکه همیشه شاد و خوشحالند در سرور، امنیت و اطمینان به سر می برند».

بهشتی‌ها این صفات را با خود از دنیا برده‌اند همانطور که جنین لوازم دنیا را از رحم مادر با خود می‌آورد. جاودانگی بزرگترین نعمت است. برای انسان مرگ و تبدیل وجود ندارد و فقط از جایی به جای دیگر منتقل می‌شود و در نهایت در بهشت مأوی می‌گیرد. این جاودانگی از اصل بهشت لذتبخش تر بوده و بهشتیان مکرر متذکر این نکته هستند که من در بهشت جاوادنه‌ام. در بهشت پیری وجود ندارد، در سوره واقعه نیز به این امر اشاره فرموده‌اند همه جوان و همسان هستند. وسعت بهشت هر انسان طبق آیه قرآن به اندازه همه آسمان‌ها و زمین است. پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله فرمودند: وسعت بهشت گداترین فرد بهشتی (کسی که در آخرین ساعات قیامت وارد بهشت می‌شود) به اندازه‌ای است که می‌تواند همه بهشتیان را میزبانی کند. در بهشت پریشانی، غصه و اضطراب نیست؛ بلکه همیشه شاد و خوشحالند. زیرا تهدیدی برای نعمت‌هایی که در اختیار دارند، نیست. آنجا آخرین منزل است و در آن پیری، بیماری و از دست دادن معنی ندارد نعمت‌های بهشتی ماندگار و جاودانه‌اند.

نامه حضرت علی علیه السلام به والی مصر

فرمایش بعدی از علی علیه السلام که در نامه‌ای که به والی مصر بهشت را وصف می‌فرمایند: «ان اهل الجنه یزورون الجبار کل الجمعه فیکون اقربهم منه علی منابر من نور، و الذین یلونهم علی منابر من یاقوت، والذین یلونهم علی منابر من زبرجد، والذین یلونهم علی منابر من مسک. فبیناهم کذلک ینظرون علی نورالله جل جلاله ینظرالله فی وجوههم ...؛ به راستی که اهل بهشت در هر جمعه خداوند جبار را زیارت کنند. نزدیکترین و مقربترین افراد به خدا بر منبرهایی از نور و ربتبه بعد از آن‌ها بر منبرهایی از زبرجد و رتبه بعد آن‌ها بر منبرهایی از مشک برآیند. در این موقع به نور عظمت خداوند بنگرند و خدا نیز به چهره آنان از روی لطف و و مرحمت نظر کند و در آن هنگام ابری آن‌ها را فراگیرد و آن قدر نعمت، لذت، شادی و بهجت به آن‌ها ببارد که جز خدای سبحان کسی مقدار آن را نداند. با این همه رضای بزرگ حق تعالی از آن بهتر است».

و در آخر نامه اینگونه برای او از خدا می خواهد: خدایا ما در خنکای زندگی و نسیم رحمت و جایگاه نعمت و خواسته جان و نیازهای مطلوب و نعمت‌های لذت بخش و امید برتری و رسیدن به آرامش و آقایی کرامت و روشنایی چشم و خرمی نعمت‌ها و شادمانی که شبیه شادمانی‌های دنیا نیست اینها رو به ما بده با محمد (صلی الله علیه و آله) که درود تو بر او خاندانش باشد گرد آور.

در بهشت در تمام ایام هفته مهمانی است؛ شنبه‌ها مهمان حضرت آدمعلیه السلام، یکشنبه حضرت نوح علیه السلام، دوشنبه حضرت ابراهیم علیه السلام، سه شنبه مهمان حضرت موسی علیه السلام، چهارشنبه مهمان حضرت عیسی علیه السلام و پنج شنبه‌ها مهمان رسول خدا صلی الله علیه و آله است. با شرکت در این مهمانی‌ها روح، سیر تکاملی خود را می‌پیماید.

وصف بهشت از کلام امام باقر علیه السلام

امام باقر علیه السلام بهشت را اینگونه توصیف می‌فرمایند: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ یَحْیَوْنَ فَلَا یَمُوتُونَ أَبَداً وَ یَسْتَیْقِظُونَ فَلَا یَنَامُونَ أَبَداً وَ یَسْتَغْنُونَ فَلَا یَفْتَقِرُونَ أَبَداً وَ یَفْرَحُونَ فَلَا یَحْزَنُونَ أَبَداً وَ یَضْحَکُونَ فَلَا یَبْکُونَ أَبَداً؛ کسانی که اهل بهشت هستند همیشه زنده‌اند و هرگز مرگی ندارند، همیشه بیدارند و هرگز خواب و خستگی ندارند، همیشه بی‌نیازند و هرگز محتاج نمی‌شوند، همیشه شادند و هرگز غصه‌دار نمی‌شوند».

میزان غصه و گریه در آخرت بسته به میزان گریه برای دنیاست. شیطان برای جهنمی شدن انسان او را دعوت به غم نموده و قرآن این‌گونه می‌فرماید: «إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِین َآمَنُوا؛ جز این نیست كه نجوا از شیطان است، تا كسانى را كه ایمان آورده‌اند را محزون كند». (سوره مجادله/ آیه10).

مطالب بیشتر:

پای درس استاد

مجموعه سخنرانی های استاد محمد شجاعی

مجموعه کتابهای استاد محمد شجاعی