مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
خواندن سورهی «حمد» و «قدر» آن قدر در نماز ثواب دارد که اگر کسی در نماز سورههای دیگر را رها کرده و به یکی از این دو بپردازد هم ثواب این دو سوره را دارد و هم سورههایی که به خاطر این دو آنها را رها کرده است.
از امام زمان (علیه السلام) نقل شده که دربارهی کسی که در نمازش سورهی «قدر» و «حمد» را ترک کرده و سورهی دیگر را قرائت کرده فرمود:
«الثواب فی السُّورَ علی ما قد رُوِیَ، و اذا ترک سورة مما فیها الثواب و قرأ «قُل هُو الله أَحَد» و «انّا اَنزَلناه»؛ لفضلهما، اعطی ثواب ما قرأ و ثواب السورة التی ترک، و یجوز ان یقرأ غیر هاتین السورتین و تکون صلاته تامّة، ولکن یکون قد ترک الفضل» (1)؛
«ثواب در سورهها آنگونه است که روایت شده. و هرگاه سورهای را ترک کرد که در آن ثواب است و (قُل هُوالله اَحد» و (اِنّا اَنزلناه» را قرائت نمود، به جهت فضیلتی که دارند، به او هم ثواب سورهای داده میشود که قرائت کرده و هم ثواب سورهای داده میشود که قرائت کرده و هم ثواب سورهای که آن را ترک کرده است. و نیز جایز است که غیر این دو سوره را قرائت کند و در عین حال نمازش کامل است، و تنها فضیلتی را رها کرده است».
خواندن سورهی «حمد» و «قدر» آن قدر در نماز ثواب دارد که اگر کسی در نماز سورههای دیگر را رها کرده و به یکی از این دو بپردازد هم ثواب این دو سوره را دارد و هم سورههایی که به خاطر این دو آنها را رها کرده است.
۱. غیبت، طوسی، ص 374.
راسخون
کلیدواژه ها:
آثار استاد