محمد بن ابی بکر

محمد فرزند ابی بکر از یاران و فدائیان امیر مؤمنان بود. چه آن که مادرش اسماء بنت عمیس بعد از مرگ ابوبکر به همسری علی (ع) درآمد و محمد در دامن امام پرورش یافت.

امام در ایام خلافتش قیس بن سعد را از حکومت مصر عزل کرد و محمد بن ابی بکر را به حکومت آن جا گماشت.

امام به تقاضای او، عهدنامه ای (27 نهج البلاغه) برای او نوشت، تا طبق آن حکومت کند.

معاویه با وعده می خواست او را فریب دهد و نام های زیادی نوشت. اما موفق نشد. پس عمروعاص را با لشکری به سوی مصر روانه کرد.

محمد خطبه ای خواند و مردم را تحریک به جنگ علیه لشکر معاویه کرد...

چون کنانه بن بشر فرمانده کشته شد، جمعیت مصریان فرار کرد و محمد به تنهایی از راهی ناآشنا به خرابه ای رفت و پنهان شد تا آن که عاقبت لشکر معاویه او را دستگیر کردند.

محمد در گفتگو با معاویه گفت: مرا آب دهید که زیاد تشنه ام. معاویه گفت: شما عثمان را تشنه کشتید، من هم تو را تشنه می کشم... و سپس گفت: تو را خواهم کشت و بعد در شکم این الاغ مرده می نهم، و آتش می زنم!

محمد فرمود: دوستان خدا مصائبی از این سخت تر دیده اند و من هم تحمل می کنم.

پس معاویه با شمشیر گردنش را زد و جسد او را در شکم الاغ مرده نهاد و آتش زد (38 صفر هـ) امیرالمؤمنین وقتی از شهادت محمد باخبر شد، آن قدر محزون و متأثر شد که مورد اعتراض بعضی قرار گرفت که چرا این قدر متأثر شده اید. امام در جواب، محاسن و فضایل او را متذکر می شد.(2)

2. پیغمبر و یاران 5/234- نهج البلاغه ابن ابی الحدید 2/53- 42

منبع :400 موضوع 2000 داستان ،ج2 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر تهذیب

کلیدواژه ها: پیامبر و یاران ، امام علی (ع) ، پیامبر اکرم (ص) ، معاویه ،

فرم جستجو

محمد بن ابی بکر

خبرنامه سایت منتظران منجی