مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
امیرالمؤمنین برای یک نفر پنج وسق (900 کیلو) خرما از خرمای زمین خودش که در ینبع (اطراف مدینه) مالک بود فرستاد؛ آن شخص هم از مردمانی بود که به عطای حضرت چشم داشت و هیچ در مقام سوال و تقاضا از آن جناب و غیر را راضی نمی کرد!
یک نفر حضور حضرت عرض کرد: به خدا قسم آن شخص از شما تقاضایی نکرده بود که چنین عطائی فرمودید، اگر یک واسق (یک کیلو) به او می دادید کافی بود.! حضرت فرمود: خداوند مثل شما را در بین مسلمین زیاد نکند، من می بخشم و تو بخل می کنی؟
اگر من آن چه امید دارد ندهم مگر بعد از تقاضا، پس جز به قیمت آنچه را که از او خریده ام، نداده ام، زیرا آن صورتی که برای پروردگارش به خاک می مالد و عبادت می کند را، وا داشتم که برای من بذل نماید؛ هر که چنین کند با برادر مسلم خود، و حال آنکه می داند محل قابل است برای صله و نیکی، پس راست نگفته است با خدا که در دعا درخواست بهشت برای او می کند. با آنکه بخل می کند برای او متاع فانی دنیا را، زیرا که بنده در دعا می گوید:
«اَلّلهُمَّ اغفِر لِلمُؤمِنین وَ المُؤمِنات: خدایا بیامرز مردان مؤمن و زنان مؤمن را» چون مغفرت را خواسته برای برادرش، پس بهشت را خواسته است، لذا سزاوار نیست به گفتار بدون عمل بگوید.(2)
2. اسلام و مستمندان ص 251- فروع کافی طبع قدیم ص 167
منبع : یکصد موضوع 500 داستان ، ج1 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر ناصر
کلیدواژه ها:
آثار استاد