مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
«نشانه های ظهور» عبارت است از آن دسته از رخدادها که براساس پیش بینی معصومین علیهم السلام، قبل و یا در آستانه ظهور حضرت مهدی علیه السلام پدید می آید و تحقّق هر یک از آن نشانه ها نویدی از نزدیکتر شدن آن قیام جهانی است؛ به گونهای که با تحقق مجموعه رخدادهای پیشگویی شده و به دنبال آخرین نشانه ظهور، حضرت مهدی علیه السلام قیام خواهد کرد.
در میان نشانه های ظهور، شماری از آنها به روشنی به عنوان «علایم حتمی ظهور» یاد شده است. منظور از «نشانه های حتمی» - در مقابل نشانه های غیر حتمی - آن است که پدیدار شدن آنها - بدون هیچ قید و شرطی - قطعی و الزامی خواهد بود؛ به گونهای که تا آنها واقع نگردد، حضرت مهدی علیه السلام ظهور نخواهد کرد. البته باید توجه نمود که حتمی و یا مسلم و قطعی بودن وقوع این نشانه ها، به این معنا نیست که پدید نیامدن آنها، محال است؛ بلکه به حسب فراهم بودن شرایط و مقتضیات و نبودن باز دارنده ها، پدید آمدن آنها - اگر خداوند اراده کند - قطعی خواهد بود.
از روایات فراوانی که در میان آنها روایات صحیح نیز وجود دارد حتمی بودن نشانه های پنج گانه ذیل استفاده میشود: خروج سفیانی، قیام یمانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیّه و خسف در بیداء.
امام صادق علیه السلام میفرماید: «پنج امر قبل از قیام قائم از نشانه ها است: صیحه آسمانی و سفیانی و خسف در بیداء و خروج یمانی و قتل نفس زکیّه». [1] .
پی نوشت:
[1] کتاب الغیبة، ص 436، ح 427.
آثار استاد