مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
در دعای روز چهارم ماه مبارك رمضان میخوانیم؛
«اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِكَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِكْرِكَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُكْرَكَ بِكَرَمِكَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْكَ وسِتْرِكَ یـا أبْصَرَ النّاظرین» «خدایا نیرومندم نما در آن روز بهپاداشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینى یادت را و مهیا كن مرا در آنروز براى انجام سپاسگزاریت به كـرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاهداریت و پردهپوشى خودت اى بیناترین بینایان» *
آیتالله مجتهدی در شرح «اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِكَ» میگوید: خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم بهخوبی عبادت و امر تو را اطاعت كنم. عبادت قوه میخواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است. وی در ادامه میافزاید: امام علی (ع) نمیتوانست نان خشك را بشكند؛ اما قلعه خیبر را فتح كرد. پرسیدند كه یا علی (ع) تو شجاعی و قلعه خیبر را فتح كردی، چگونه است كه نمیتوانی نان خشك را بشكنی؟ و در پاسخ فرمود: «فتح قلعه خیبر به قوه روحانی بود كه متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولایت و قوه روحانی و قوه ولایتی با قوه بدن فرق دارد و من قوه بدن ندارم.» این استاد اخلاق تأكید میكند: ممكن است شخصی 60 سال سن داشته باشد؛ اما قوه عبادتش از جوانان بیشتر باشد.
آیتالله مجتهدی تهرانی در ادامه اظهار میكند: باید دعا كنیم كه در ماه رمضان خدا به ما قوه عبادت عطا كند. در دعای كمیل هم آمده كه خدایا قوه بده به من با جوارحم در خدمت تو باشیم. * باید مزه عبادت را چشید وی بیتوجهی به عبادت را باعث بیبركتی زندگی عنوان میكند و میگوید: در این دعا میخوانیم «واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِكْرِكَ» یعنی خدایا شیرینی عبادت را به ذائقه ما بچشان تا قرائت دعاهای افتتاح و كمیل و توسل و روزه و نماز به ما مزه كند. این استاد بزرگ اخلاق خطاب به طلبههای علوم دینی ادامه میدهد: روایت قدسی داریم كه اگر عالمی و طلبهای به علمش عمل نكند، كمتر عذابی كه میكنم، این است كه شیرینی مناجاتم را از دل و قلبش میبرم. آیتالله مجتهدی تهرانی درباره ذكر «وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُكْرَكَ بِكَرَمِكَ»
میگوید: خدایا به كرمت كاری كن كه من ادای شكرت را بكنم. شكر خدا، تنها گفتن الهی شكر نیست. اگر من از نعمتهای خدا بهجا استفاده كنم خدا را شكر كردهام. اگر چشمم نامحرم را نبیند و گوشم آواز حرام نشود، نعمت چشم و گوش را بهجا آوردهام. * مردم معنی دعاهایی را كه میكنند بدانند وی همچنین درباره «واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْكَ وسِتْرِكَ» میگوید: خدایا در این ماه رمضان من را از انجام گناه حفظ كن. مردم این را میخوانند اما معنیاش را نمیدانند. باید این دعا برای مردم معنا شوند. وی میگوید: روایت است كه اگر گناه بو داشت، دو نفر پیش هم نمینشستند و اگر مردم از عیب هم با خبر بودند، كسی مردهای را دفن نمیكرد. آیتالله مجتهدی تهرانی در ادامه میگوید: ایمان هم «بو» دارد. پیامبر اسلام (ص) وارد خانه شد و گفت: «من بوی اویس را میشنوم» اویس چون مادرش اجازه نداده بود، منتظر نماند تا پیامبر (ص) به مدینه بازگردد؛ اما بوی خوشش در منزل پیامبر مانده بود. آیتالله مجتهدی تهرانی در ادامه میگوید: قدیم همه مردم زیبا بودند چون همه اهل نماز شب بودند و چهرهای نورانی داشتند. اما الآن چون نماز شب نمیخوانند، چهرهها بهزیبایی گذشته نیست. این استاد اخلاق در پایان سخنان خود درباره «یـا أبْصَرَ النّاظرین» میگوید: ای خدا كه از همه كسانیكه نظر میكنند، تو بصیرتر و بیناتری، ای خدایی كه تو بینا به همه اعمال ما هستی، به ما توفیق بده كه در ماه رمضان گناه نكنیم، به حفظ و ستر خودت.
کلیدواژه ها:
آثار استاد