آداب تعلیم و تعلم،جلسه 26

یکی از کمینگاه های مهم تعلیم و تعلّم و از آفات بسیار مهم، کار علمی و دانشجویی و همچنین کمینگاه های مهمّ شیطان مسأله برخورد شاگرد با تندروی های اخلاقی استاد است .
در جایی که استاد جفا می کند درست بزنگاهی است که شیطان یقة شاگرد را می گیرد، در اینجا چند عامل وجود دارد: یکی طبیعت نفسانی و خودخواهی و تکبّر و غروری که دارد و دیگر توجیه مقوّی است که شیطان می­کند که استادی که خود عمل نمی­کند درس گرفتن از او چه فایده دارد.
اگر نتوانیم رفتار یا حرف بدی را نه فقط از استاد که حقّ عظیمی دارد حتّی از برادر دینی ات دهانش حرفی خارج می شود، رفتاری از او می بینی، اگر نتوانی اگر نتوانی توجیه مناسب کنی قطعاً اشکال از تو است.
امام علی (ع) فرمودند: «کسی که ذلّت دانش آموختن را تحمل نمی­کند در ذلّت جهل برای همیشه  می­ماند.»
اگر کسی اهل جور کشیدن و تحمّل نباشد در کار علمی موفّق نیست. قاعده است که علم در سختی است.
یازدهمین ادب از آداب شاگرد نسبت به استاد باید در انتظار استاد و شرفیابی از محنصر او به سر برد.
بعداز استاد سر کلاس بروی بی­ادبی است. تعیین حد برای استاد، استاد با کسی حرف می زند به اینکه دیده شده چشم غرّه بروی و به ساعت خود نگاه کنی بی­ادبی است.
احمق کسانی هستند که فکر کنند صرف اینکه آدم های باهوشی هستند با نازک نارنجی بودن و با مطالعه و کتاب خواندن می توانند عالم شوند.
ممکن نیست کسی بدون سختی دانشمند شود. کسی عالم به معنای حقیقی خود شود انسان باید خیلی ذلّت تحمّل کند.
قاعده این است که منزل کسی می روید تا سه بار بیشتر نباید در بزنید به نخست با ناخن، سپس با سر انگشتان و در مرحله سوم حلقة در را اندک اندک آهسته بکوبد.
رعایت آداب محبّت، رحمت و برکت خداوند را جلب می­کند.
اگر ما واقعاً بخواهیم حوزه ها و دانشگاههای مان را اسلامی کنیم و در علوم نسبت به سایر ملل سبقت بگیریم هیچ راهی نداریم جز این که اول رحمت و برکت خداوند را جلب کنیم.
در جلسه باید نگاه کنی که از تو بهتر چه کسانی هستند البتّه نه آن قدر که استاد معطل شود و به محضرش بی­ادبی شود ولی باید این را دقّت کرد که مسن ترها قدیمی ها و آنهایی که سابقه بیشتر دارند.
آراستن و پیرایش برون و آمادگی درون به هنگام ورود به استاد، شاگرد باید با وضع و  هیأتی کامل و طرزی مطلوب وارد بر استاد گردد.
شاگرد باید زودتر از استاد بنشیند چون وقتی انسان در فضای جلسه و کلاس می نشیند می تواند مقداری ذکر بگوید و خود را آرام کند.
یکی از ذکرهایی که خیلی برای کلاس­های معنوی لازم است، استغفار است. استغفار یعنی تخلیه کردن خود و زدودن حجاب­ها.
علم، فهم برداشت،کشف، شهود و یقین شامل کسی می­شود که آمادگی برای پذیرش او را دارد.
احترام خود، علم است که انسان باید به انتظارش بنشیند، احترام معلّم است باید رعایت کند و سر کلاس با آمادگی بنشیند.
هر یک از قوا برای خودش بو دارد، بوهای جاذب برای هر قوّه ای دارد.
وقتی انسان می­داند چند دقیقه قبل از کلاس فکرهای گناه، هرزه وخیال­ها ناجور آمده از همه اینها استغفار می­کند تا بتوانید به محضر استاد بروید و آن کلاس که از دهان او بیرون  می­آید و آن معنویّتی که از او ساطع می­شود که بتوانید جذب کنید.