ولایت ، جلسه 116

خداوند تبارك و تعالى این‏گونه انسان را معرفى می كند كه: موجودى كه من خواستم خلق كنم از ملائك بالاتر است و مظهر كامل من می تواند باشد، آینه تمام نماى من باشد و به وسیله نبرد بین طبیعت و فطرتش به شباهت كامل به من می ‏رسد.

به گزارش منتظران منجی «عج»، جلسه صد و شانزده «ولایت»، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که عناوین آن در زیر می آید:

1. پس از قرون وسطى در دوره رنسانى مكتب اومانیسم یعنى اصالت انسان شكل گرفت.

2. در آن زمان مكاتبى به وجود آمد كه اساساً هر چیز ماوراى طبیعت را حذف می كرد و به انسان می گفت كه هیچ راهى به ماوراء طبیعت ندارد.

3. كانت معتقد است كه انسان هیچ راهى براى ادراك ماوراى طبیعت ندارد و نمی ‏تواند خدا را درك كند. نتیجه اساساً خدا را مرده می داند.

4. كانت به اخلاق و دین مسیحیت اعتقاد دارد و این اعتقادش با آن چه می ‏گوید (این‏كه انسان از درك ماوراى طبیعت عاجز است) سازگار نیست.

5. كانت در شكل‏گیرى تفكرات اومانیستى پس از خودش بسیار مؤثر بوده است.

6. به‏ طور كلى مكاتبى كه در این راستا تشكیل شده‏ اند به انسان و ادراكات او در مقابل خدا و وحى اصالت می ‏دهند.

7. ما در فطرت‏ گرایى هم انسان‏گرا هستیم. انسان ابعاد مختلف، حیوانى، جمادى و نباتى دارد. در مكتب اومانیسم و دیگر مكاتب كه اصالت را به انسان می دهند با توجه به این ابعاد است پس اصلاً اصالت انسان مطرح نیست بلكه اصالت طبیعت یا حیوانیت مطرح است در حالیكه انسان در تعریف اسلام موجودى است كه ضمن داشتن این كمالات داراى فطرت است و به‏ خاطر وجود فطرت نیاز به تشكیل زندگى اجتماعى و دیگر مسائل حیوانیت ندارد.

8. خداوند تبارك و تعالى این‏گونه انسان را معرفى می كند كه: موجودى كه من خواستم خلق كنم از ملائك بالاتر است و مظهر كامل من می تواند باشد، آینه تمام نماى من باشد و به وسیله نبرد بین طبیعت و فطرتش به شباهت كامل به من می ‏رسد.

9. اسلام، انسان‏گراى حقیقى است و هیچ دینى به اندازه اسلام از انسان دفاع نكرده است. اسلام از فطرت دفاع كرده نه از طبیعت.

10. طبیعت را خداوند مركب فطرت می داند لذا احكام تكلیفى دین براى طبیعت است و فطرت آزاد مطلق است چرا كه حقیقت اولیه ‏اش از الروح بوده است كه موجودى آزاد و مطلق است.

11. انبیاءعلیهم السلام براى این آمدند كه بارهاى سنگینى را كه براى انسان است بردارند و او را آزاد كنند.

12. از لحاظ فطرت‏گرایى چون انسان از نفخه الهى است و در نهایت سیرش باید به خداوند برسد و مثل خداوند بی ‏نهایت باشد پس اصالت با انسان است.

13. انسان بی ‏نهایت‏ طلب است بنابراین در بیان اوصاف جهان آخرت انسان سلطانى معرفى می ‏شود كه بهشتى را در اختیار دارد كه به اندازه همه آسمان‏ها و زمین است و این رمزى است كه امام صادق‏«علیه‌السلام» می ‏فرماید: العبودیه جوهرة كنهه الربوبیة

14. اساساً طبیعت نمی خواهد زیر بار بندگى برود و در مكتب اومانیسم كه اصالت را به بعد طبیعى انسان می دهد یعنى انسان با عقل خود باید مشكلاتش را حل كند.