مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
اگر تجزیه و ترکیب نیز برای موجودی تعریف شد، او دیگر ازلی نمی تواند باشد چرا که موجودی ازلی است که بی نهایت، بی نیاز و غیر وابسته به موجودات دیگر باشد. وقتی موجودی ازلی نباشد و تمام این محدودیت ها را نیز داشته باشد آیا می توان نام خالق را بر او نهاد؟ هرگز؛ چرا که در اینصورت و با این تعاریف، او قطعاً مخلوقی بیش نخواهد بود.
به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه سیزدهم «شرح خطبه امام رضاع (۳)»، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:
فراز سی ام: اذاً لتفاوتت ذاته و لتجزّأ کنهه و لامتنع من الازل معناهُ و لمّا کان للبارئ معنی غیر المبروء.
چون در این صورت ذات او متفاوت و تجزیه شده و ازلی معنا نمی شود. پس معنایی جز آفریده برای آفریننده نمی ماند. اگر «حرکت» که نشانه ی فقر و محدودیت است در خداوند راه داشت، بدین معنا بود که ذات او فاقد کمال و یا خصوصیتی است که برای رسیدن به آن باید حرکت و تلاش نماید و همین حرکت و تلاش لحظه به لحظه ذات او را دچار تغییر و تفاوت می کند تا در نهایت به کمالی که به دنبال آن است رسیده و آنرا جذب وجودش نماید. در اینصورت تجزیه و ترکیب نیز برای ذاتش تعریف می شود.
اگر تجزیه و ترکیب نیز برای موجودی تعریف شد، او دیگر ازلی نمی تواند باشد چرا که موجودی ازلی است که بی نهایت، بی نیاز و غیر وابسته به موجودات دیگر باشد. وقتی موجودی ازلی نباشد و تمام این محدودیت ها را نیز داشته باشد آیا می توان نام خالق را بر او نهاد؟ هرگز؛ چرا که در اینصورت و با این تعاریف، او قطعاً مخلوقی بیش نخواهد بود.
کلیدواژه ها:
آثار استاد