ماه رجب، ماه جذب خیرها و دفع شرهاست

اگر کسی قلبش را در ماه رجب آماده کند و اطاعت امر خدا را بکند و خودش را تسلیم اوامر و نواهی خدا کند، امید خیلی زیادی دارد که خداوند تبارک و تعالی در همه خواسته‌هایش کنار او باشد و اجابتش کند.

یکی از دعاهای وارده شده، دعایی است که بعد از هر نماز خوانده می‌شود.در این دعا می‌خوانیم: «بِمَسْئَلَتى اِیّاكَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَ جَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَةِ= خدایا فقط از تو می خواهم جمیع خیر دنیا و آخرت را». خدا از باب تشریف و احترام به بنده، می گوید که تو بعد از هر نمازت با من اینطور حرف بزن. شما این­گونه حرف زدن را هیچ جای دیگر ندارید. ماه‌­های دیگر جرأت نداری این­گونه با خدا حرف بزنی و وارد هم نشده. حالا ما چون می‌گوییم و معنی‌اش را نمی‌دانیم و می‌گوییم کک‌مان هم نمی‌گزد و اصلاً حواسمان نیست چه می‌گوییم. چون خیلی متوجه نمی‌شویم. اما اگر کسی متوجه باشد که چه می‌گوید، بهتر می‌فهمد که این کلام یعنی چی. خدایا! چون من از تو می‌خواهم، یعنی شما نه پیغمبر و اهل بیت را واسطه می‌آوری و نه قسم می‌دهی. آبرو و اعتبار این وسط کیست؟ خدا می‌گوید در ماه رجب اعتبار و آبرو خودت هستی. این هم کافی است.

از خدا می خواهیم که همه خیرهای دنیا و همه خیرهای آخرت را به من بده. خیلی حرف است، خودت هستی و خدا، هیچ واسطه‌ای هم وجود ندارد. «وَاصْرِفْ عَنّى بِمَسْئَلَتى اِیّاكَ= خدایا من از تو می‌خواهم که از من برگردانی تمام شرهای دنیا و آخرت را».

ظرفیت ماه رجب خیلی زیاد است. حجابها بین خدا و بنده برداشته می‌شود و بنده یک اتصال و آبروی ویژه پیش خدا دارد. از ماه حرام بودنش آدم باید بفهمد. فرموده اند که در ماه حرام، با دشمنان هم جنگ نکنید. یعنی ببینید که وقتی رحمتش شامل حال دشمن می‌شود، خدا با دوست می‌خواهد چه کار کند.

«فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ= خدایا! هز چه عطا کنی، چیزی از تو کم نمی‌کند». «وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِكَ یا كَریمُ= تازه می‌گویی از فضلت هم یک چیزی اضافه‌تر بده». یعنی همه خیر دنیا و آخرت را بده و بیشتر هم بده.

 ببینید این ماه رجب چه خبر است، ولی ما متأسفانه چون توجه نداریم، همینطوری می‌خوانیم.

اگر حواست به این جملات باشد، خیلی جاها قلاب قلبت گیر می‌کند در قلب خدا. اگر نفهمی چه می‌گویی، انتقال قصد حاصل نمی‌شود. چون تو نمی‌دانی چه می‌گویی. بنابراین، انعقادی از عشق و عاطفه برقرار نمی‌شود.

ماهی که خدا بی حساب می بخشد

یکی از اعمال مهم ماه رجب، استحمام روح است. استغفار در ماه رجب، فوق‌العاده اثرگذار است. گفتیم استغفار یعنی استحمام نفس، در ماه رجب استغفارهای قشنگی وارد شده و بسیار هم شیرین هستند که انسان می‌تواند بایستد و بگوید. مانند «استغفر الله و اسئله التوبه». داری با خدا حرف می‌زنی، «استغفر الله ربی» نمی­‌گویی یا «اسئله التوبه و أتوب إلیه» این هم خیلی قشنگ است. «أتوب» یعنی من همه جانم متوجه تو است. دلم متوجه تو است. هوسها و آرزوهای من تو هستی. «أتوب إلیه» یعنی می‌خواهم سبک زندگی‌ام را به سمت خودت و خانواده آسمانی برگردانم. یعنی من می‌خواهم سبک زندگی‌ام را بهشتی کنم و به سمت تو می‌بیایم.

برای همین در روایت داریم اگر کسی این جمله را بگوید و قصد نداشته باشد که گناهانش را کنار بگذارد، خدا را مسخره کرده. خیلی این وحشتناک است. چون هر باری که خدا را با این جمله مسخره می‌کنی چقدر قساوت روی سینه آدم می‌آید و چقدر آدم دور می‌شود.

اینکه خداوند تبارک و تعالی از زبان ندای فرشته داعی در شبهای ماه رجب می­‌گوید: «وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی= من مطیع کسی هستم که من را اطاعت کند». یعنی هر کس پای کار من باشد، من هم پای کارش هستم. این حرف خیلی بزرگی است. خداوند ربّ العالمین می‌گوید: من پای کارت هستم؛ هر چه تو بگویی.

«و غافر من استغفرنی= و آمرزنده کسی هستم که از من آمرزش بخواهد». خدا به ما گفته که هر کس از من آمرزش گناهان را بخواهد، من آن را به او می‌دهم، این حرف خیلی بزرگ و شورانگیزی است.

حالا در این ماه به تو گفته اند که مانع هایت را برمی‌داریم. پس باید بنشینی و مانعها را برداری. حالا به چه چیزی احتیاج داری؟ به اینکه یک فرصتی به تو بدهند. بنابراین، یکی از لذتبخش‌ترین ایام ماه رجب زمانی است که تو روی سجاده‌ات نشسته ای و می‌توانی با خلوت و تمرکز بگویی: «استغفر الله و أسئله التوبه».

خدا می گوید: اگر راست بگویی و تصمیم و جدیت داشته باشی، من همه موانعی که 40 سال بر سر راهت بوده را از بین می‌برم و برطرف می‌کنم.

چه کسی غیر از خدا با ما این کار را می‌کند؟ چقدر خدا مهربان و دوست داشتنی است! هر چه رحمت بخواهی، همین استغفارها برایت می‌آورد؛ هر نعمتی بخواهی، استغفار برایت جذب می‌کند و مشکلاتت را برمی‌دارد.

در سوره نوح آیه 10 می­‌خوانیم: «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ = گفتم به درگاه خدای خود توبه کنید و آمرزش طلبید». ربّ یعنی صاحب تان، مالک و مدبر؛ مالک تان که تدبیرتان می‌کند؛ آن که اداره‌تان می‌کند؛ آن که روزی‌ و حیات می‌دهد و به تک‌تک سلولهای تان قدرت و نیرو می‌دهد و جان و حیات شما به او بستگی دارد.

به ادامه آیه نگاه کنید: «إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً= او بسیار خدای آمرزنده‌ای است». غافر یعنی می‌بخشد و موانع را برمی‌دارد. ولی غفور اسم مبالغه است. یعنی خدا کارش بخشیدن است. پس وقتی که نظام خلقت را خدا تشریح می‌کند، چندتا پایه روی نظام خلقت گذاشته. یکی اش غفور بودن خداست، یعنی تو با یک مربی سروکار داری که اشتباهاتت را پاک می‌کند.

غفار یعنی خدا یک پاک‌کن دست تو داده، می‌گوید این از طرف من؛ خیالت راحت باشد؛ می‌خواهی بندگی من را بکنی، هر وقت خرابکاری شد، پاکش کن. اشکال ندارد. من از تو می‌پذیرم. در قیامت کسانی جهنم می‌روند که از این پاک‌کن استفاده نکردند.

 در آیه 11 و 12 سوره نوح به آثار غفران اشاره می کند. همچون آسمان بر سر شما می‌ریزد؛ کمکتان می‌کند با اموال، مشکل داری استغفار کن روزی‌ات بالا می‌رود. فرزند بخواهی به تو می‌دهد. قدرت بخواهی به تو می‌دهد. ضعف داری، ضعفت را برطرف می‌کند. بهشت، باغ، نهر همه چیز را با استغفار به شما می‌دهد: «یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْكُمْ مِدْراراً* وَیُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ و َبَنِینَ وَیَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا= تا باران آسمان بر شما فراوان نازل کند* و شما را به مال بسیار و پسران متعدد مدد فرماید و باغ­های خرّم و نهرهای جاری به شما عطا کند».

رجب، جشن بزرگ انسانیت

من دائما تأکید می‌کنم باید روی این ماه تمرکز بگیرید و حواست باشد که این ماه غیر از ماه های دیگر است. درب رحمت خدا در این ماه خیلی باز است. اعتبارت خیلی بالاست. اصلاً با گذشته‌ات کاری ندارند. 20 سال، 30 سال، 40 سال گناه داری یا با خدا قهر هستی، خدا الان در این ماه، با این مقوله هیچ کاری ندارد. ماه رجب یک شروع دوباره است. می‌گوید با هم از اول شروع کنیم. اصلاً گذشته را رها کن. اصلاً با گذشته پیش من نیا، مهمانی است.

رجب یک جشن بزرگ انسانی مربوط به بخش انسانیت ماست. آنهایی که نمی‌فهمند ماه رجب جشن است، برای این است که این بخششان هنوز بالغ نشده است. جشن انسانی را فقط کسانی می‌فهمند که این بخش شان کاملاً بیدار و بالغ شده باشد. وگرنه آن کسی که این بخشش بیدار نشده، از رجب بیشتر بدش می‌آید. از شعبان که بیشتر و از ماه رمضان که دیگر اصلاً متنفر است، اصلاً با آمدن ماه رمضان عزا می‌گیرد و با رفتنش هم خوشحال است.

ماه رجب خودش یک جشن و بزم و میکده است که در آن انواع لذتها و شرابها هست. تازه ماه رجب شما را می برد به یک رحم قدرتمندتر از خودش، یعنی شعبان، تا بتوانی با آن مولود خوشگل و قشنگش رفیق بشوی و دستت به دست امام زمان علیه‌السلام برسد و بتوانی در شعبان در چادر حضرت بروی.

رجب کاملاً تو را آماده و قوی می‌کند و تو را قدرت می‌دهد و تمیز، پاک و مسلح می‌کند و به ماه شعبان می­‌فرستد. شعبان هم که قشنگ تو را پرورش می‌دهد برای ضیافت مخصوص ماه مبارک رمضان.

پرواز در آسمان ماه رجب، لینک جلسه اول

پرواز در آسمان ماه رجب، لینک جلسه دوم

ماه رجب، ماه یگانه شدن با خداست

 ببینید جمله بعدی چه دلبری می‌کند: «الشَّهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی= ماه، ماه خودم است و بنده‌ام هم بنده خودم است».  چقدر قشنگ ما را به خودش چسباند.

در واقع وقتی می‌گوید این ماه، ماه خودم است؛ بنده، بنده خودم است، یعنی من هستم و بنده‌ام. یعنی یک خلوت عاشقانه. یک پاتوق عالی. یک خلوت فوق‌العاده دوستانه بین خدا و بنده‌اش.

معنی ماه، ماه خودم است و بنده بنده خودم است، رحم زمانی می‌شود. یعنی در این زمان، از نظر قدرت و تأثیرگذاری روی نفس، با قبل از رجب اصلاً یکی نیست. در این رحم زمانی، خیلی اتفاقات مبارک برای آدم می‌افتد. به این یک فرصت می‌گویند. همیشه هم اینطور نیست که در باز شود و یک عنایت ویژه‌ای به آدم ‌بشود. پس خودت را در معرض رجب قرار بده. همان طور که حضرت رسول فرمودند: همانا از سوى پروردگار شما در طول عمرتان نسیم هایى مى­‌وزد. پس خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد كه نسیمى از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نیفتید». ماه رجب فرصتی است که اگر خودت را در معرضش قرار بدهی، تا آخر عمرتان بدبخت و شقی نمی‌شوید.

پس سعی کنید قبل از ماه رجب، بارتان را سبک کنید و کارهای دیگرتان را کنار بگذارید. برنامه‌ریزی جدیدی بکنید و آماده بشوید برای وارد شدن به این مهمانی باعظمت.

خبر بزرگ پیامبر مرسلین از آمدن ماه رجب

ابن عباس رحمة الله علیه از نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کند: «كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله إذا جاءَ شَهرُ رَجبٍ جَمَعَ المسلمِینَ حَولَهُ و قامَ فیهِم خَطیبا أیّها المسلمونَ، قد أظَلَّكُم شَهرٌ عظیمٌ مُبارَكٌ، و هو شَهرُ الأصَبِّ، یَصُبُّ فیهِ الرحمَةَ عَلى مَن عَبَدَهُ= رسول خدا صلی‌الله‌‌علیه‌وآله مسلمانان را دور خود جمع مى كرد و براى ایشان خطبه مى­‌خواند و مى­‌فرمود: اى مسلمانان! ماه بزرگ و مباركى بر شما سایه افكنده است. این ماه، ماه فرو ریزنده است. خداوند در این ماه رحمت خود را بر بندگانش فرو مى ریزد». یعنی شما رفتید زیر سایه رجب، اینجا امنیت دارید.

در زندگی­‌هائی که پر از گناه و معصیت و بدبختی و نکبت وجود آدم را گرفته، یکدفعه به رجب می‌­رسیم. خدا می‌گوید وارد رجب شدی، خیالت راحت باشد. همه گذشته‌ات را می‌بخشم. ماه، ماه خودم است. بنده، بنده خودم است. رحمت، رحمت خودم است. اینجا خیالت راحت باشد.

«و هو شَهرُ الأصَبِّ»، اصب به معنی ریزش و بارش است. «یَصُبُّ فیهِ الرحمَةَ عَلى مَن عَبَدَهُ= ریزش می‌کند رحمت به هر کسی که عابد خداست و بندگی خدا را می‌کند».

اسم حاکی از صفت به اضافه ذات است. ذات وقتی که یک صفتی را دریافت می‌کند، تازه اسم به آن تعلق می‌گیرد. رجب یک ذاتی دارد و یک صفت دارد. صفتش این است که اصب یعنی ریزش رحمت خدا در ماه رجب که دائماً سر شما ریزش می‌کند. هم بدها، هم کافرها، هم دشمنان خدا و هم دوستانش را رحمت می‌ریزد.

قا/161

مطالب مرتبط 

آرشیو مباحث استاد شجاعی

فروشگاه آنلاین با محصولات ناب