مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
اگر ائمه واسطه ی بین مردم و خدا هستند، حضرت صدیقهی طاهره واسطه بین ائمه و خداست. او مادر همهی ماست. خیلی بد است که او را نشناسیم. وقتی شما مادرت را خوب نشناسی همیشه ذلیل، غصه خور، افسرده و پژمرده زندگی خواهی کرد.
بحث مان در شرح جامعه کبیره در فقره «مختلف الملائکه» بود. به این معنا که قلب مبارک اهل بیت (علیهم السلام) محل رفت و آمد فرشتگان است.
حضرت زهرا (سلام الله علیها) کسی است که به قول امام خمینی ره اگر مرد بود، جای پیامبر بود. یعنی مقام فاطمه زهرا فوق العاده مقام بالائی است. اگر کسی بخواهد مقام حضرت زهرا را بداند، به فرمایش امام حسن عسگری توجه کند که فرمود: «نَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ وَ جَدَّتُنا فاطِمَةُ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیْنا= ما حجت خدا بر بندگان خدا هستیم؛ اما جده ی ما فاطمه حجت خدا بر ماست»، یعنی اگر ائمه واسطهی بین مردم و خدا هستند، حضرت صدیقهی طاهره واسطه بین ائمه و خداست، یعنی مقامی فوق مقام امامت و حجت خدا بودن است.
شما در دعای توسل در مورد همه ائمه می گویید: «یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ= اى حجت خدا بر خلق»؛ اما در خصوص حضرت زهرا این را نمی گوئید. چون مقام حضرت بالاتر از سایر ائمه است. وجود مقدس امام زمان (علیه السلام) می فرماید: «فی إبنَةِ رسُولِ اللهِ (ص) لِی أسوَهٌ حَسَنَهٌ= روش دختر رسول خدا الگوی شایسته ای برای من است».
در باب مقام حضرت زهرا (سلام الله علیها) تحقیقات بیشتری باید بشود. میزان شرافت، رشد و تعالی ما به شناختن مقام این بانو بستگی دارد. ما اگر این مقامها را درست نشناسیم، کوچک می مانیم و از رشد باز می مانیم.
مصیبت از دست دادن رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بزرگترین مصیبت بشریت است
امیرالمومنین (علیهالسلام) وقتی که پیغمبر از دنیا میرود، می گوید صبر خوب است؛ اما نه در مصیبت مثل تو. عمق فاجعه شهادت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم را هیچ کس به اندازه حضرت زهرا درک نمیکند. این خانم همانند رسول الله دغدغه های دین را دارد، یعنی هر چه که پیغمبر برای انسانیت و آیندهی جهان دغدغه داشته، حضرت زهرا هم به همان نسبت دغدغه داشتند.
علت این که حضرت زهرا در فراق پیغمبر بسیار گریه و بی تابی میکند؛ این است که میداند چه فاجعهای با رفتن پیغمبر صورت میگیرد.
غصههای این بانو غصههائی از جنس دنیایی نیست. مثل این که بگوییم بابایم از دنیا رفته. ایشان نسبت به مصائب این طور فکر نمیکند. بلکه نوحه و ماتم حضرت زهرا از مقولهی بخش فوق عقلانی است، یعنی ماجرای از دست دادن پیغمبر ماجرای خسران بشریت است که پدر آسمانیاش را از دست داده. این مصیبت، مصیبت کمرشکنی است. به قدری این مصیبت سنگین است که در روایتی از خود پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده است: «مَن اُصِیبَ بمُصیبَةٍ فَلیَذكُرْ مُصیبَتَهُ بی فإنّها أعظَمُ المَصائبِ= به هر كه مصیبتى رسید، مصیبت [درگذشت] مرا به یاد آورد. زیرا كه آن بزرگترین مصیبت است».
هر کس در زندگی اش دچار مصیبتی شد، برای تسلای دلش به بزرگترین مصیبت که از دست دادن جان پیامبر است، فکر کند.
ما با نبود پیغمبر و امام بالای سر مان خسارت بزرگی میدهیم و این همان مصیبت اعظم است، این مصیبت آنقدر کمرشکن است که ائمه حاضر شدند به حادثه عاشورا تن بدهند که آن اتفاق نیفتد.
برای تسلای غم هایتان، مصیبت فقدان پیامبر را یاد کنید
حضرت در فرمایش دیگری فرمودند: «مَن عَظُمَت عِندَهُ مُصیبَةٌ فَلیَذكُرْ مُصیبَتَهُ بی فإنّها سَتَهُونُ علَیهِ= هر كس برایش مصیبتى بزرگ پیش آمد، مصیبت در گذشت مرا یاد كند. در این صورت مصیبتش بر وى آسان خواهد شد».
اگر مصیبتی در نگاه تان بزرگ شد؛ مثلا غم از دست دادن پدر و مادر یا همسر یا فرزند پیش آمد؛ یا دچار بیماری شدید؛ یا اتفاق ناگواری برایتان پیش آمد، به مصیبت نبود و فقدان پیامبر فکر کنید. نتیجه آن میشود که پذیرش مصیبت خودتان، برای شما آسانتر میشود. متاسفانه ما نحوهی اتصال مان به پیغمبر آنقدر ضعیف است که مصیبت نبود او را درک نمیکنیم، اما مصیبتهای شخصی مان برایمان مهمتر است. آیا ما واقعا اینطور هستیم یا نه؟ اصلاً حواسمان هست که با نبود پیامبر ص و امام چه اتفاقی می افتد و ما چقدر بواسطه نبودن امام و پیغمبر بالای سرمان خسارت میدهیم! این خسارت این است که با وجود امام، هر یک از ما میتوانست بالاتر از بسیاری از اولیا و انبیا باشد. چنانکه در زیارت عاشورا می خوانیم: «وَ اَسْئَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنیِ الْمَقامَ الْمَحْمُود لَکُمْ عِنْدَاللّهِ= از خداوند می خواهم مرا به مقام محمود که شما اهل بیت نزد خدا دارید، برساند». یک شیعه در معیت، اتصال و ورود به چادر امام، به ویژه امام زمان (علیهالسلام) می تواند به مقام محمود برسد.
اگر امام زمان (علیهالسلام) باشد میلیونها انسان به این مقام میرسند. ولی متاسفانه امروزه بشریت خسارت بزرگی به خاطر چنین فقدانی هزینه میکند.
چرا اگر مصیبتی به ما میرسد، ارتباطمان را با معصوم قطع میکنیم؟ دلیلش این است که بد زندگی میکنیم. پیغمبر میگوید شما در ارتباط قلبیتان با من باید جایی باشید که اگر هر مصیبتی سرتان آمد، اصلا نباید غصه بخورید. ولی ما آنقدر اتصال مان با کمالات جمادی، گیاهی و حیوانی زیاد است که اگر در این بخش ها مصیبتی داشته باشیم، ارتباط مان با غیب قطع میشود. مثل مادری که فرزندش به خاطر تصادف می میرد. ما هم در رحم دنیا در بیشتر موارد با مصائب دنیایی سقط می شویم.
ترسم که این که حائل است به جانم / سقط کند کودک عزیز روانم
دلداری حضرت جبرئیل به حضرت زهرا (سلام الله علیها) نسبت به آینده بشریت
وقتی میگوییم ائمه «مختلف الملائکه» یعنی محل رفت و آمد فرشتهها هستند، به طریق اولی فاطمه زهرا چون بالاتر از ائمه هستند، فرشتهها دائماً به محضرشان رفت و آمد میکنند.
امام صادق می فرماید: «وَ كَانَ جَبْرَئِیلُ علیهالسلام یَأْتِیهَا فَیُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِیهَا وَ یُطَیِّبُ نَفْسَهَا وَ یُخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَكَانِهِ وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَكُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ كَانَ عَلِیٌّ علیهالسلام یَكْتُبُ ذَلِكَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ علیها السلام= و جبرئیل مىآمد و او را سر سلامتى مىداد و در مرگ پدر تسلیت مىگفت و او را خوشدل مىداشت و از پدرش و جایگاه وى به او گزارش مىداد و از آنچه پس از وى براى ذریهاش پیش خواهد آمد، به او خبر مىداد و على (علیهالسلام) آنها را مىنوشت، این موضوع تبدیل به مجموعهای با عنوان مصحف فاطمه سلام الله علیها شد.»
یک وجودی به لطافت و عظمت حضرت زهرا (سلام الله علیها) نگران دین پیغمبر، زحمات پیغمبر، بشریت و آیندهی جهان هستند. چون حجت خداست.
حضرت جبرئیل از زمان رحلت پیغمبر دائماً به خدمت حضرت زهرا میرسید. او خادم حضرت زهراست. جبرئیل با خبر دادن از جایگاه پیغمبر در بهشت و خبرهای آینده به ایشان، قلب مبارکشان را آرامش می داد.
خبرها هم خبرهای شادی آوری نبود. مثلا شهادت خود حضرت، کتک خوردن و سیلی خوردنش. اینها از اولین اخبار بود. بعد خبرهای داستان امیرالمومنین و امام حسن و امام حسین، شیعه کشی و اختلاف امت و بنی امیه و بنی عباس و سایر اتفاقات دیگر را به حضرت می داد.
«وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَكُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ كَانَ عَلِیٌّ ع یَكْتُبُ ذَلِكَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ علیهاالسلام= و از آنچه پس از وى براى ذریهاش پیش آید، به او خبر مىداد و على (ع) آنها را مى نوشت، این موضوع مصحف فاطمه (علیهاالسلام) است».
اخباری که جبرئیل به حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) می دادند، نویسندهاش امیرالمومنین علیهالسلام بود، یعنی واسطه و دریافت کنندهی اخبار حضرت زهرا، امیرالمومنین بود.
در مصحف فاطمه خبری از شریعت و احکام شرعی نیست. فقط اخبار آینده است و این مصحف هم اکنون در دست امام زمان (علیه السلام) است.
خدا امام امت را رحمت کند. ایشان می فرمود که جبرئیل با اخبار انقلاب ایران به حضرت زهرا تسلیت می داد، یعنی به حضرت می گفت که نگران این مصائب نباش. خبر از آمدن ایرانی ها دادند که از آنجا داستان عوض می شود. پیچ تاریخی که باید اتفاق بیفتد، از داستان انقلاب ایران شروع می شود که امام فرمود: حضرت زهرا (سلام الله علیها) با اخبار ایران شاد می شد و آرامش پیدا می کرد.
شناخت حضرت زهرا (سلام الله علیها) به عنوان مادرآسمانی ما منجر به بزرگی ما می شود
حضرت زهرا مادر ماست. خیلی بد است که او را نشناسیم. وقتی شما مادرت را خوب نشناسی همیشه ذلیل، غصه خور، افسرده و پژمرده زندگی خواهی کرد. وقتی انسان نداند به کجا تعلق دارد و ارتباط با اصلش نداشته باشد، ذلیل و خوار زندگی می کند و این یکی از مصائب زندگی ماست. ما تا این مسئله را خوب درک نکنیم که به چه خانواده ای تعلق داریم؛ همیشه بر سر دنیا با هم دعوا داریم و برای خودمان جهنم درست می کنیم. پس ما باید بفهمیم مادر ما و خانواده آسمانی ما کیست و به چه خاندانی تعلق داریم.
ارتباط با حضرت زهرا سلام الله علیها ارتباط امامتی و مدیریتی نیست؛ چون قرار نیست او امام باشد. بلکه حضرت زهرا مدیریت ائمه و حجتهای الهی را دارند. ضمن این که ارتباط با ما هم برقرار میکند، اما مدیریت خلق و بندگان خدا با امام است. بنابراین، فرشتهها در ارتباط با مدیریت و تحولات نظام خلقت به خدمت ائمه میرسند و این اتفاق دائما می افتد و الان هم سمت دریافت و پذیرایی از فرشتهها را وجود مقدس امام زمان علیهالسلام برعهده دارند. آنها با راهنمایی و مدیریت امام، تمام مسئولیت عوالم خلقت را بر عهده دارند.
فاطمه س/رحلت پیامبر/ انقلاب ایران/
کلیدواژه ها:
آثار استاد