(15) اصل مدارا و سازگاری در روابط خانوادگی از عوامل شادی آور است

«سازگاری» یکی از بهترین گل واژه های زندگی بوده و پیش نیاز آن صبر است. سازگاری یعنی کنار آمدن با نقاط ضعف شخصی که می خواهیم کمترین مشکل را با او داشته باشیم و زندگی آرامی را باهم سپری کنیم.

«نبود رفق و سازگاری بین زوجین» از مهمترین عوامل افزایش آمار تکان دهنده طلاق در کشور است. گفته شده که از هر 5 ازدواج  4 ازدواج به طلاق می رسد.  نبود سازگاری منجر به پیشمانی از ازدواج و "قطع رابطه"ها می شود.

اکثر کسانی که طلاق می گیرند، اظهار پیشمانی می کنند که چرا جدا شدند. آنها حاضرند دوباره برگردند و زندگی را از سر بگیرند، بویژه خانم ها که اکثرا درخواست طلاق ها از جانب آنهاست.

مهمترین مشکل آدمیان برای عدم دسترسی به شادی، کنار نیامدن با خود و درگیری با درون است. یک سره چیزی از درون، او را ناآرام می کند و نمی تواند شاد باشد. حتی در خواب هم با خودش درگیر است. پس مهمترین راهکار،  این است که انسان ابتدا بتواند با خودش کنار بیاید.

شیطان از درون به فرد حمله می کند و همچنین بیشتر آسیب هایی که از بیرون می بیند، بخاطر این است که ساختار درونی خودش ضعیف شده است و نتوانسته با خودش کنار بیاید. برای همین درگیر اموری مثل سحر و جادو، مریضی، و.. می شود. اما اگر کسی بتواند نظام درونی خودش را تقویت و قوی بکند، اصلا مسائل بیرونی آزاردهنده نیستند.

منظور از مدارا این است که با اشتباه دیگران کنار بیاییم. مثلاً پدر و مادر رفتار خاصی دارد و فرزند نمی تواند آنها را تغییر دهد یا اصلاح کند؛ در اینجا شایسته است که فرزند با آنها کنار بیاید و اگر نتواند کنار بیاید نشانه ضعف در درونی اوست و  آسیب های بیرونی و گناهان زودتر او را تحت تأثیر قرار می­دهند. پس مدارا کردن عامل مهمی در آرامش و خوشی در زندگی است.

هیچ کمال و خوبی بدون مدارا و سازگاری حاصل نمی شود

البته این نکته را هرگز نباید فراموش کرد که مدارا و سازگاری با یک مشکل، هرگز به معنای تنبلی و کوتاهی در رفع آن نیست. از آنجائی که طبع انسان، تنبل و تن پرور است و عاشق راحتی بی نهایت است. برای همین، بعضی آن را در دنیا جستجو می کنند درحالی که این راحتی را باید در نظام ابدی و آخرت به دست آورد.

• نکته: نفس انسان زیر بار تکلیف و مسئولیت نمی رود. اگر سواد، هنر و حرفه ای داریم، همه بخاطر تحمل، سازگاری و مدارا با شرایط است که به این کمال رسیده ایم.

وقتی کسی واجبات را انجام نمی دهد و مرتکب معصیت و گناه می شود، نفسش آمادگی ورود به بهشت را پیدا نمی کند. مثل جنینی که در رحم مادر است. او باید در رحم، متناسب با دنیا تربیت شود و تجهیزات مورد نیاز برای زندگی دنیا را با خودش بیاورد.

بهشت هم فضایی است که شرایط خاص خودش را دارد و ملزومات آن را باید در دنیا کسب کرد؛ چون بی‌نهایت از دنیا پیشرفته تر، کامل تر و زیباتر است. برای همین است که  شرایطش سخت تر است. پس هر کمالی از زحمت، صبر، حوصله و مدارا به دست می آید و کسی که صبر ندارد به هیچ کمالی نمی رسد.

سازگاری نیمی از راه زندگی است

یکی از مهارت های عالی و دشوار موفّقیّت در زندگی، روش مدارا و سازگاری با دیگران و به ویژه اطرافیان است.  اهمیت سازگاری و مدارا تا آن جاست که حضرت  نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «الرِّفْقُ نِصْفُ الْعَیْشِ= سازگاری نیمی از زندگی است»، یعنی کسی که می خواهد زندگی کند، باید رفق و سازگاری داشته باشد و نصف دیگر زندگی، تحمل و نصفش تغافل است که این جزء قواعد رفق است. یعنی خیلی از چیزها را نباید بزرگ و جدی گرفت.

از آنجائی که هیچ دو انسانی از همه نظر با هم مطابقت ندارند و مشابهت برای هیچ زن و شوهری در همه ی روحیات و ویژگی ها ممکن نیست؛ طبیعی است که میان آن دو، مشکلات و تعارض هایی به وجود می آید. به همین دلیل زن و شوهر باید با به کار گیری اصول و مهارت های مختلف به حل این مشکلات بپردازند.

تعدادی از پسر و دختری خدمت حضرت امام (قدس سره) رسیده بودند که ایشان صیغه ی عقدشان را جاری کنند؛ پس از خواندن خطبه، امام فرموده بودند: «بروید و با هم بسازید».

قبلا گفته شد که در هر برخوردی انسان یا نور دریافت می کند یا نار؛ کسانی موفق اند که وقتی با مشکلات روبرو می­شوند، با اصل سازگاری بتوانند نور تولید کنند.

خدا با قرار دادن آدم ها بر سر راه زندگی ما ؛ فرصت تمرین کردن برای آدم شدن، بهشتی شدن، انسانیت، تمرین صبر و گذشت برای ما فراهم می کند.