مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
پیامبر (ص) به طواف خانه خدا مشغول بود، مردی را دید که پرده کعبه را گرفته و می گوید: خدایا به حرمت این خانه مرا بیامرز! رسول خدا (ص) فرمود: گناه تو چیست؟ گفت: گناهم بزرگتر از آن است که برایت توصیف کنم. فرمود: وای بر تو، گناه تو بزرگتر است یا زمینها؟ گفت: گناه من.فرمود: گناه تو بزرگتر است یا کوهها؟ گفت: گناه من.فرمود: گناه تو بزرگتر است یا آسمانها؟ گفت: گناه من.فرمود: گناه تو بزرگتر است یا عرش خدا؟ گفت: گناه من.فرمود: گناه تو بزرگتر است یا خدا؟ گفت: خدا اعظم و اعلی و اجلّ است. فرمود: وای بر تو گناه خود را برایم وصف کن.
گفت: یا رسول الله، من مردی ثروتمندم و هر وقت سائلی رو به من می آورد که از من چیزی بخواهد، گویا شعله آتشی رو به من می آورد. پیامبر (ص) فرمود: از من دور شو و مرا به آتش خود مسوزان! قسم به آن که مرا به هدایت و کرامت برانگیخته است، اگر میان رکن و مقام بایستی و دو هزار سال نمازگزاری و چندان بگریی که نهرها از اشکهایت جاری شود و درختان از ان سیراب گردند، و آنگاه با بخل و لئامت بمیری خدا ترا به جهنّم می افکند. وای بر تو، مگر نمی دانی که خدا می فرماید «هر که بخل کند تنها بر خود بخل می کند.»(سوره ی محمد : 38) «و کسانی که از بخل، نفس خویش را نگاهدارند آنان رستگارانند.»(سوره ی حشر : 9) (1)
1. جامع السعادت 2/110- علم اخلاق اسلامی 2/154
منبع : یکصد موضوع 500 داستان ، ج1 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر ناصر
کلیدواژه ها:
آثار استاد