مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
یکی از علمای نجف گوید: روزی به دکان سبزی فروشی رفته بودم، دیدم مرحوم آیت الحق سید علی آقا قاضی (م 1366) خم شده و مشغول کاهو سوا کردن است (3)، ولی به عکس معمول، کاهوهای پلاسیده و آنهائیکه دارای برگهای خشن و بزرگ هستند بر می دارد.
من کاملاً متوجه بودم، تا مرحوم قاضی کاهوها را به صاحب دکان داد و ترازو کرد و بعد آنها را در زیر عبا گرفت و روانه شد. من به دنبال ایشان رفتم و عرض کردم: آقا شما چرا این کاهوهای غیر مرغوب را سوا کردید؟!
فرمودند: آقا جانِ من! این مرد فروشنده است و شخص بی بضاعت و فقیر، من گاه گاهی به او کمک می کنم، و نمی خواهم به او چیزی بلا عوض داده باشم تا اولاً آن عزّت و شرف و آبرو از بین برود، و ثانیاً خدای ناخواسته عادت کند به مجّانی گرفتن، و درکسب هم ضعیف شود. برای ما فرقی ندارد کاهوی لطیف و نازک بخوریم یا از این کاهوها؛ من می دانستم که اینها بالأخره خریداری ندارد، ظهر تابستان که دکان خود را می بندد به بیرون می ریزد لذا برای جلوگیری از خسارت و ضرر کردن او اینها را خریدم.(4)
3. ایشان استاد عرفان علامه طباطبائی، آیت الله بهجت، آیت الله سید عبدالکریم کشمیری و عده کثیری بوده که حقاً مانندش در شصت سال اخیر کم دیده شده است.
4. سیمای فرزانگان ص 349- مهر تابان ص 20
منبع : یکصد موضوع 500 داستان ، ج1 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر ناصر
کلیدواژه ها:
آثار استاد