www.montazer.ir
یک‌شنبه 24 نوامبر 2024
شناسه مطلب: 11648
زمان انتشار: 3 می 2020
چرا به سیدالشهدا ع «ثارالله» می‌گویند؟

پیوند با امام در شب های قدر؛ 97/03/17- جلسه 5

چرا به سیدالشهدا ع «ثارالله» می‌گویند؟

به سیدالشهدا «ثار الله = خون خدا» می‌گویند. در کتاب عزادار حقیقی و مباحث عزاداری توضیح دادیم که خدا خون ندارد. ماده نیست مثل ما که بدن و خون داشته باشد. خون خدا یعنی، آن عاملی که حیات انسانی و الهی ما را تأمین می‌کند. همانطور که خون حیات جسمی ما را تأمین می‌کند و اگر نباشد، انسان از بین می‌رود، خون خدا هم اگر نباشد، انسان از داشتنِ حیات الهی و انسانی محروم می‌شود.

سیدالشهدا و خون خدا و نهضت حضرت سیدالشهدا است که دین را تا الان نگه داشته است. اگر سیدالشهدا نبود و اگر تلاش خاندان و بخصوص زنان سیدالشهدا و دیگر ائمه در واقعه کربلا نبود، اسلامی وجود نداشت.

خون سیدالشهدا، حرکتش، زیارتش، مجالسش عامل بقای اسلام و عامل ظهور امام زمان (علیه‌السّلام) است و موانع ظهور آقا امام زمان (علیه‌السّلام) با مجالس اهل بیت و بخصوص سیدالشهدا و بخصوص در اربعین برطرف می‌شود. تحقق آن دو شرطی که امام زمان فرمود، یعنی «وفاداری و همدلی» در هیچ زمان و مکانی به اندازه زمان و مسیر اربعین حاصل نمی‌شود.

بنابراین، اگر کسی متوجه باشد که در اربعین می‌خواهد چه کار کند، دقیقاً به قدر می‌رسد. اگر در این شبها بخصوص امشب به جای حج خانه خدا، از خدا بخواهد که توفیق حضور در لشکر آخرالزمانی امام زمان (علیه‌السلام) در اربعین را به او عنایت کند، بُرد کرده است. باید با همین نیت هم بیاید، نه این که مثل بسیاری از گروه های شیعه نما، ذهنش همچنان درگیر حسین سال 61 هجری باشد و به حسین زمان و فریاد های هل من ناصرش کاری نداشته باشد،بلکه از اول، ذهنش درگیر حسین زمان خودش یعنی امام زمان (علیه‌السلام) باشد.

پاسخ ما به یاری طلبیدن امام زمان ع چیست؟

امام زمان در این مسیر ایستاده و تنها، غریب، مظلوم و مضطر است و هر روز هم می‌گوید: «هل من ناصر ینصرنی». ما خیلی وقت‌ها به کربلا می‌رویم، اما غافل از امام زمان‌مان هستیم. به اربعین می‌رویم و بر می‌گردیم و غافل از وظیفه‌ای هستیم که در مقابل حسین زمان‌مان داریم و با این وضع،آن اتفاقی که باید بیافتد نمی‌افتد.

هر روز در ماه رمضان، شما می‌گویید: «وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ وَفَاتِی قَتْلا فِی سَبِیلِكَ تَحْتَ رَایَةِ نَبِیِّكَ مَعَ أَوْلِیَائِكَ= و از تو می خواهم مرگم را كشته شدن در راهت در زیر پرچم پیامبرت همراه با اولیایت قرار دهى.» کسی که روحیه شهادت‌طلبی نداشته باشد، به فرموده ی قرآن فاسق است. کسی که روح جهاد و مبارزه با استکبار را که از موانع اصلی ظهور امام زمان هستند، نداشته باشد، به فرمایش قرآن انسان نیست.

چه کسی در غربت و آوارگی امام زمان ع شریک است؟

قرآن در آیه 24 سوره توبه، برای انسانیت و ایمان شرطی بیان فرموده: سه معشوق «الله، اهل بیت ع و جهاد در راه خدا» باید در رأس همه معشوق‌های شما باشد. آدمی که روح انقلابی، روح جهاد، روح مبارزه با استکبار و دشمنان امام زمان و روح مبارزه با موانع ظهور امام زمان و کینه از دشمنان اهل بیت و دشمنان امام زمان ندارد و به این وضع راضی است، در واقع دارد در غربت و آوارگی و طردشدگی امام زمان مشارکت می‌کند.

خیلی عجیب است که هم سیدالشهدا و هم امیرالمؤمنین (علیهما‌السلام)، امام زمان (علیه‌السلام) را اینطوری معرفی می‌کنند و می‌فرمایند: این پسر من، صاحب این امر، طرد شده و آواره‌ای است که مدتها باید غیبت طولانی داشته باشد. امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: او طرد شده، آواره، تنها و یگانه است. امام حسین (علیه‌السلام) در مورد امام زمان اینطور می‌فرماید: «لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیامَ حَیاتِی = اگر من او را درک کنم، همه عمرم خادم او خواهم بود.» یک عزاداری که برای امام حسین سینه می‌زند و زنجیر می‌زند و گریه می‌کند، اگر روح خدمت به امام زمان نداشته باشد، صادق و عزادار حقیقی نیست.

مگر می‌شود کسی بی‌خیال امام زمان شود؟ از این رو، مهمترین مسأله در این مسیر، داشتنِ روح جهاد است. شب قدر یعنی اینکه تو قدر خودت را بدانی و بدانی که قیمت تو، داشتن این سه معشوق است و از خدا بخواهی آنها را در رأس همه معشوق‌های دلت قرار دهد. عشق به الله، عشق به اهل بیت و امام زمان در رأسش و عشق به جهاد یا روح جهاد و روح مبارزه با دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام).

خدایا مرگ ما را شهادت در راه خودت قرار بده

شما هر روز ماه مبارک رمضان این را تکرار می‌کنید که خدایا! از تو می‌خواهم:«أَنْ تَجْعَلَ وَفَاتِی قَتْلا فِی سَبِیلِكَ= وفات من را شهادت در راه خودت قرار بده.» خیلی بد است، آدمی که لیاقت شهید شدن دارد، بمیرد. اگر بمیرد، مرده و فایده ندارد.

«تَحْتَ رَایَةِ نَبِیِّكَ مَعَ أَوْلِیَائِكَ وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَقْتُلَ بِی أَعْدَاءَكَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِكَ= زیر پرچم پیغمبرت با اولیاء خودت باشم.  خدایا من از تو می‌خواهم دشمنان خودت را و دشمنان پیغمبرت را به وسیله من نابود کنی.» این قَدَر و قیمت شماست. سبک زندگی‌تان را به گونه‌ای طراحی کنید که با سبک زندگی شما هر روز گلوی دشمنان امام زمان فشار بیاید و خفه شوند. سعی کنید فرهنگ استکباری را از زندگی، شغل، ازدواج و خانواده و ناموس تان محو کنید.

آمریکا: ما آمده ایم تا جلوی ظهور را بگیریم

آمریکایی‌ها وقتی عراق را گرفتند، گفتند: ما برای جلوگیری از ظهور پسر پیغمبر اسلام آمده ایم. در سایتشان اعلام کردند که آمده ایم جلوی این مرد را بگیریم. امام جمعه نجف را چقدر «سین- جیم» کردند و او را محاکمه کردند که شماره تلفن این آقا را بگو. از او خواستند که بگو او کجاست؟ یعنی آنها جدی هستند. آن وقت ما آنقدر بی‌غیرت و شُل و وِل برویم در همه چیز و در سبک زندگی به دشمن باج بدهیم.

ما مگر جزو خاندان پیغمبر و بچه‌های حضرت زهرا و لشکر امام زمان و بچه‌های امام زمان نیستیم؟ مگر خدا ما را از آنها نیافریده؟ مگر آنها خانواده آسمانی و اصل و ریشه ما نیستند؟ چطور ما اینقدر نسبت به خاندان و اصل و ریشه خودمان غریب و بیگانه و فراری هستیم؟ نباید اینطور باشیم.

شعار «مرگ بر آمریکا» شعاری است که به قول اولیاء الهی ثوابش از نماز کمتر نیست. مرگ بر آمریکا مثل نماز و مثل آیات قرآن ثواب دارد و برای آنها مرگ هم می‌آورد. اما این مرگ را شما در عمل پیاده کنید. خوش به حال کسی که وجودش آنقدر قیمتی و مؤثر و بزرگ است که وجود این آدم، گلوی دشمنان اهل بیت را فشار می‌آورد و جلوی نفس کشیدن شان را می‌گیرد و بهتر از این، آن که آنقدر به دشمن فشار بیاورد تا خونش را بریزند و آزادش کنند به قرب الهی. این خیلی قیمت دارد.

مبادا سنگر فتح شده توسط دشمن باشیم. وقتی مثل دشمن می‌شوی، سنگر فتح شده هستی و در همه جنایت‌هایی هم که علیه امام زمان و بشریت می‌کند، سهیم هستی. چون تو داری به او باج می‌دهی و داری با او همراهی می‌کنی. مهم این است که کینه آسمانی، خونی و خانوادگی داشته باشی. مادرت را کشته اند. تمام آباء طاهرین شما را اینها کشته اند و اگر الان هم باشند، می‌کشند.

دعای افتتاح یک دعای مهدوی است

در دعای افتتاح که یک دعای مهدوی است، تمام سبک دعا و حرف زدن آن در مورد امام زمان (علیه‌السلام) است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُؤْمِنُ الْخَائِفِینَ= امان می‌دهد به کسانی که می‌ترسند»، «وَ یُنَجِّی الصَّالِحِین= صالحین را نجات می‌دهد» «وَ یَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِینَ= مستضعفین را بالا می‌برد». «وَ یَضَعُ الْمُسْتَکْبِرِینَ = و ضایع می‌کند مستکبرین را» «وَ یُهْلِکُ مُلُوکا وَ یَسْتَخْلِفُ آخَرِینَ = خداوند پادشاهان را نابود می‌کند و جایشان کسان دیگر را می‌گذارد» «الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاصِمِ الْجَبَّارِینَ = کوبنده زورگویان و ستمگران» «مُبِیرِ الظَّالِمِینَ= نابودکننده ظالمان» «مُدْرِکِ الْهَارِبِینَ نَکَالِ الظَّالِمِینَ صَرِیخِ الْمُسْتَصْرِخِینَ مَوْضِعِ حَاجَاتِ الطَّالِبِینَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنِینَ= خدایی‌ كه‌ كسی‌ نمی‌تواند از سلطه‌اش بگریزد. فریادرس فریادخوانان، برآورنده‌ی نیاز نیازمندان‌ و تكیه‌گاه‌ مؤ‌منان‌ است.»

بعد از آن که صلوات می‌فرستید، تازه روی اصل ماجرا می‌آیید. دعای افتتاح طوری طراحی شده که با دو شعبه از روح انسان، یک شعبه خواسته‌ها، هوس‌ها و آرزوها، و دیگری تنفرهای انسان کار دارد. می‌گوید، تنفرتان را تنظیم کنید. آرزوهایتان را هم تنظیم کنید. چون آرزوهای شما نشان می‌دهد که شما چقدر قیمت دارید.

شب قدر، چیزهایی بخواهیم که به قیمت ما بیفزاید

ما با خداوند و امام زمان طرف هستیم. حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) دارد ما را می‌بیند. 14 معصوم همه چشم در چشم ما دارند و ما را می‌بینند. خیلی مهم است که شما در محضر 14 معصوم دستت را بالا می‌بری. فرشته‌ها دارند نگاه می‌کنند. پس آبروریزی نکنیم و چیزی بخواهیم و درخواست‌هایی بکنیم، آرزوهایی را مطرح کنیم که قیمت ما را بالا ببرد. وقتی که این آرزوها را مطرح می‌کنی، فرشته‌ها شاد می شوند و برایت درود و صلوات می فرستند.

بنابراین، هر شب قیمت شما و قَدَر شما بالا می‌رود. نوع دعاهایت:«اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ=خدایا ما با دولت کریمة، رغبت به تو پیدا می کنیم». خدایا همه شاهد باشند، تو شاهد باش، ملائکه و اهل بیت و انبیائت شاهد باشند، من دارم می‌گویم، همه ی عشقم و رغبتم حکومت امام زمان است.

«تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ = به وسیله آن دولت،اسلام و اهلش عزت یابند.» یعنی همه رغبتم این است که تو مسلمان‌ها را عزیز و منافقین را ذلیل کنی. همه عشقم این است که در حکومت امام زمان، آدم حسابی باشم.

حکومت امام زمان، حکومت انسانی است. مثل حکومت‌های قبل از ظهور نیست که کسی با پارتی‌بازی و تقلب بتواند نمایندگی بگیرد یا رئیس جمهور شود. در حکومت حضرت هر کس هر مقامی بگیرد، یعنی لیاقتش را داشته است. حضرت می‌گوید، الان قبل از ظهور این دعا را بکن تا در زمان حکومت امام زمان، آدم حسابی باشی و جایگاه تو یک جایگاه بزرگی باشد.

«وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَی طَاعَتِکَ= من در آن حکومت جزء دعوت‌کنندگان مردم به طاعت شما باشم». این یعنی جلوتر از بقیه مردم باشم. «وَ الْقَادَةِ إِلَی سَبِیلِکَ= من در آن حکومت رهبر مردم باشم به راه تو». اینها لیاقت‌هایی است که همه شما دارید و الان هم می‌توانید به آن جایگاه برسید. یعنی اگر تصمیم بگیرید، می‌رسید. این رغبت هاست. شکایت‌ها چیست؟ شکایت‌ها این است که انسان از چیزی که شاکی است، قیمتش مشخص می‌شود. مثلاً شما به هر اندازه از چیزی که شاکی و ناراحت هستی و برایش غصه می‌خوری، قیمتت پایین می‌آید.

یک غم خوب، قیمت انسان را بالا می‌برد

در بحث «راه های مبارزه با غم» توضیح دادیم که ما 10 نوع غم داریم که هر کدام از این غم‌ها را شما داشته باشید، قیمتت خیلی بالا می‌رود. پس غم‌هایت را انتخاب کن و غم بی‌خودی و امور کم ارزش را نخور. قیمت داشته باش، شرافت داشته باش، باشرافت انسانی‌ات غم بخور. غم‌هایت غم انسانی و غم الهی باشد. غم امام زمان باشد. اگر غم‌هایت مثل امام زمان (علیه‌السلام) است، شبیه امام زمان هستی و با امام زمان محشور می‌شوی. هم‌درجه امام زمان محشور می‌شوی.

بنابر این، برای چیزهایی که بیخودی است و ارزش ندارد، ناراحت نشوید. پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: برای این 4 چیز غصه نخورید که جهنمی می‌شوید. زیرا برای تان فشار قبر می‌آورد. برای مسائل «جمادی و مالی، بدنی و گیاهی، حیوانی، علمی»، غصه نخورید. تلاش‌تان را بکنید، رزق و روزی را خدا می‌دهد، برکت هم می‌آید؛ اما غصه‌ات را روی بخش انسانی‌ات ببر.

در روایت هم داریم، وقتی که شما امور انسانی و سطح بالا را می‌گیرید و امور مادی و پایین را رها می‌کنید، حواس خدا به امور پایینی است. اما اگر امور بالا و آسمانی را رها می‌کنی و حواست به امور پایین و دنیا باشد، پایین هم گره می‌خورد و اگر هم به تو بدهند به نفعت نیست. بعداً پشیمان می‌شوی و می‌گویی: خدایا کاشکی نمی‌دادی. برای من دردسر و مانع شد، قبرم شد و در این 4 تا دفن شدم و دیگر نمی‌توانم بالا بیایم. نتوانستم در لشکر حضرت بروم، دیگر نتوانستم به مقام حضرت برسم.

ماه رمضان، ماه تنظیمِ غصه‌ها و شادی‌های ماست

در روایت داریم کسی که مشغول دعاهای انسانی می‌شود و از دعاهای بخش پایینی‌اش غافل می‌شود، خدا می‌گوید بنده‌ام اینقدر به چیزهای بزرگ فکر می‌کرد و خواسته های پایینی را به زبان نیاورد. پس ای ملائکه! همان‌ها را هم به او بدهید. چنین آدمی خیلی قیمت پیدا می‌کند.

در هر شب ماه رمضان نوع غصه‌های ما را تنظیم می‌کنند. اصلاً ماه رمضان، ماه تنظیم غصه های ماست.

در دعای شب های ماه رمضان می‌گویند، غصه‌هایت اینها باشند:«اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا= خدایا! من همه شکایتم این است که پیغمبر بالای سرم نیست». لیاقت من داشتن پیغمبر است. «وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنَا= و غیبت امام زمان ما» لیاقتم داشتن امام زمان است. امام زمان اگر بالای سرم بود، من الان به اندازه خودش بزرگ می‌شدم. «وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا= من شاکی هستم که دشمنان‌مان زیاد است و تعدادمان کم است».

خدایا دینت را به وسیله من یاری کن!

هر شب، بعد از دعای حج، این دعا خوانده می‌شود: «وَ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِكَ وَ لا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی= خدایا من را از کسانی قرار بده که دینت را به وسیله من یاری کنی، اما کس دیگری را جایم نگذار.» چون در دعای روز ماه رمضان داریم که می‌گوید، اگر این کار را بکنی، من پست شدم. من بی‌لیاقت شدم. «وَ لا تُهِنِّی بِكَرَامَةِ أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِكَ= خدایا! من را پست نکن به خاطر اینکه می‌خواهی کس دیگری عزیز شود». جای مان را عوض نکن. هر کس را می‌خواهی عزیز کنی بکن؛ اما من را پست و کوچک نکن. توفیق کمک دینت را از من نگیر. سعادت یاوری امام زمان و هم‌لشکر بودن و هم‌حزب بودن با امام زمان را از من نگیر.

فرمودند که هر شب این را بگو:«وَ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِكَ= دینت را به وسیله من یاری کن». «وَ لا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی= خدایا هیچ کس را جای من نگذار». پس هر کس باید فکر کند که الان در لشکر امام زمان جایگاهش کجاست. الان رده و رسته‌اش چیست. همین امشب که شب قدر است ثبت‌نام می‌کنند. بنابر این، جایت و رسته‌ات را خودت می‌توانی مشخص کنی، امام زمان قبول می‌کند.

همه ی هنر ما این است که این لحظه در لشکر حضرت باشیم. چهار روز دیگر که آقا بیاید، لشکر لازم ندارد. اولین کسی که با او بیعت می‌کند، کسی است که همه عالم خلقت در مشتش است. یعنی حضرت جبرئیل (علیه السّلام). این یکی از سربازانش است. اباالفضل و علی اکبر و مالک اشتر (علیهم‌السلام) و شخصیت‌های بزرگ عالم می‌آیند.

بعداً تو را حسرت خواهد کشت که حضرت با آن لشکر پرطمطراقش بیاید و تو بایستی و تماشاچی باشی. اما وقتی که حضرت بیاید و تو هم‌رکاب حضرت باشی، کنار بزرگان عالم در لشکر حضرت و در رژه نظامی حضرت باشی و در حکومت حضرت باشی، آن موقع است که به این افتخار، بزرگی، شرافت، شادی، آرامش و سعادت می‌گویند. اینها را باید در شبهای قدر بخواهیم و حواسمان به این مقامات و درجات باشد.

ع ل 370

نظری داده نشده

Top
برای عضویت در خبرنامه پست الکترونیکی خود را وارد کنید

خبرنامه سایت منتظران منجی

Stay informed on our latest news!

اشتراک در خبرنامه سایت منتظران منجی feed