چرا به امام نیاز داریم؟

گفتیم که رهبری امام، از زمان خلقت خدا تا حالا بوده است. این نکته را دقت بفرمایید که ائمه، امام و پیشرو و رهبر همه مخلوقات الهی از اول خلقت الهی هستند که ما نمی‌دانیم اول زمان خلقت چه موقع است. یعنی اول را نداریم. و فقط نسل خودمان را داریم که مثلاً 12 هزار سال یا بعضی‌ها گفتند 15 هزار سال این آخرین نسل است، ولی ائمه همیشه تا خدا خدایی می‌کرده، رهبری مخلوقات الهی را داشته اند.

تفاوت قادة با سائق

«قادة» یعنی کسی که جلو است. این غیر از سائق است. سائق از پشت راهنمایی می‌کند و مثلا هُل می‌دهد و به جلو می راند. مثلاً گاهی شما تصمیم دارید کسی را راهنمایی کنید. آن شخص هم یک آدم مهمی است و شما نمی توانید جلوی او بیافتید و بروید؛ چون بی‌ادبی است.  این شخص با وجود اینکه جلو است، شما از پشت او را راهنمایی می‌کنید. این را سائق می‌گویند، یعنی او را سوق می‌دهید به جلو و از پشت سر او را راهنمایی و هدایت می‌کنید.

اما «قادة» یعنی آن کسی که جلو است. وقتی می‌گوییم جلو است، یعنی می خواهد ما را راهنمایی کند و به جایی ‌ببرد. پس اینکه گفته می‌شود معصومین علیهم‌السلام «قادة الامم» هستند، یعنی می خواهند ما را به مقام انسانی‌مان دعوت ‌کنند و به آنجایی ببرند که لایقش هستیم. 

چرا به امام نیاز داریم؟ خیلی‌ها می‌گویند ما که نیاز نداریم، اصلاً امام به چه کاری می‌آید؟ این همه جوامع در دنیا هستند که امام و معصوم ندارند؛ یا آدم‌هائی در کشور داریم که با ائمه رابطه‌ای ندارند و تبعیت از امام نمی‌کنند، اما خوش هستند و زندگی می‌کنند. چنین افرادی، چون خیال ندارند به مقام انسانی برسند، یا می‌خواهند در شأن گیاهی و جمادی بمانند یا در حد یک آدم حیوان باشند، امام نمی‌خواهند. احساس ضرورت به امام، زمانی اتفاق می‌افتد که کسی بفهمد آدم است. در این صورت متنبه می شود که نمی‌تواند بدون الگو و مربی، این مقام را طی کند. ما نمی‌توانم بدون راهنمایی غیرمعصوم، به مقام معصوم و مقام اسماء الهی و خلیفة اللهی برسیم. ما برای این مقام آفریده شده ایم. قیمت و لیاقت ما این است که استاد و مربی لازم داریم.

امام، راهنمای مردم در زمان حاضر بودن امام و غیبت ایشان هستتند

وقتی می‌گوییم «قادة»، یعنی در تمام ابعاد وجود و شئونات زندگی‌مان اعم از عبادات، اخلاقیات، سیاست، اقتصاد و... در همه چیز معصومین ع قادة هستند؛ یعنی رهبری دارند و ما را جلو می‌برند و راهنمایی می‌کنند. وقتی امام پیشرو است، کافی است که تو بدانی که او چه کار می‌ کند تا خودت را با او هماهنگ کنی. او تو را به همان جایی می‌برد که خودش هست. فایده «قادة الأمم» به همین معنی است. آنها ما را در همه زمان‌ها راهنمایی می‌کنند؛ هم در  زمان خودشان و هم در زمان غیبت‌شان. یعنی ما در زمان غیبت، بی‌صاحب و سرگردان و بلاتکلیف نیستیم. تکلیف‌مان روشن است که باید چکار کنیم.

کمک به ستمگران ممنوع است

«صفوان جمّال» در زمان امام کاظم علیه‌السلام شترهای زیادی داشت و از کرایه دادن آن‌ها به کاروان‌های تجاری و زیارتی، کسب درآمد می‌کرد. روزی امام کاظم علیه‌السلام به او می‌فرماید: «تمام رفتار و کردارهایت زیباست، به جز یک کارت». صفوان از امام می‌خواهد تا آن کار ناپسند را بیان کند و امام در پاسخ می‌فرمایند: «کرایه دادن شترهایت به این مرد، یعنی هارون».  صفوان به امام عرض می‌كند: «به خدا سوگند! من آن را برای فسق، فجور، شكار و لهو كرایه ندادم، بلكه برای زیارت بیت الله اجاره داده‌‌ام. امام که در می‌یابد صفوان منظورش را درک نکرده، از او می‌پرسد: آیا دوست داری کرایه‌ات را بدهد؟ آیا دوست داری که زنده برگردد و کرایه تو را بپردازد؟ صفوان پاسخ هر دو پرسش را مثبت اعلام می‌کند. سپس امام به وی می‌فرماید: «فَمَنْ أَحَبَّ بَقاءَهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَمَنْ كانَ مِنْهُمْ كانَ وَرَدَ النّار= هر كس بقای ستمگران را دوست داشته باشد، از آنان است و هر كس از آنان باشد، داخل آتش خواهد شد». این یعنی شما نمی‌توانید در قلبتان آرزوی حیات ائمه کفر را داشته باشید. چون وجود این برای انسان‌ها و انسانیت مضر است. ظلمه‌ای که امروزه کشورهای استکباری دارند، فقط مسلمان‌ها و شیعیان را اذیت نمی‌کنند، بلکه همه مردم جهان گرفتار شده اند. در این باب قرآن می‌گوید: «فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ[1]= با پیشوایان کفر جنگ کنید» یا در جای دیگر می‌فرماید: «وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ[2]؛ = با کفار جهاد کنید تا فتنه و فساد از روی زمین برطرف شود». اینها را بکشید تا فتنه‌ای در زمین نباشد برای اینکه دیگران از شر آنها در امان باشند.

من می‌خواهم نماز بخوانم، نماز من را امام زمان علیه‌السلام چطوری تا پیش خدا می‌برد؟ باید رهبری کند. نماز من با نماز امام زمان علیه‌السلام بالا می‌رود یا نمی‌رود؟ پس ما باید این شباهت را داشته باشیم که اگر قرار است نمازمان بالا برود، واقعاً وجودمان باید جذب بشود و با حضرت به سنخیت برسیم. باید در همه چیز مراعات کنیم.

خروج از ولایت امام، دام شیطان است

شما اگر بخواهی همسرداری یا تربیت یا کار اقتصادی یا علمی یا سیاسی یا اجتماعی کنی، باید از امام تبعیت کنی. دقت کنید. اگر از تحت ولایت و رهبری خارج شوی، آن وقت سر از جهنم در می‌آوری. مثلا با خریدن  ماهواره از تحت ولایت در می‌آیی. چون تو و فرزند و ناموست مجبور هستید بنشینید و چیزهایی را نگاه کنید که حضرت راضی نیست. در چنین وضعی دیگر امام نمی‌تواند تو را بکشاند و ببرد. چون تو خودت از حیطه ولایتی او بیرون رفته ای. پس در انتخاب‌ها و ارتباط‌ها و مسافرت‌ها و انتخاب شغل و همسر و انتخاب رشته و انتخاب محل برای زندگی و انتخاب دوست، همه باید طوری باشد که مبادا از چادر و تحت قادة بودن حضرت در بیاید. چون خارج شدن از ولایت و رهبری امام، منجر به ولایت شیطان می‌شود.

ما خیلی‌هایمان تحت تربیت نیستیم. امام می‌خواهد ما را تربیت کند؛ اما ما قبول نمی‌کنیم. چون نمی‌خواهیم تربیت بشویم. می‌خواهیم یک دینداری داشته باشیم که به دنیایمان لطمه نزند. در حالی که لازم است سبک زندگی‌مان را تحت مدیریت امام ببریم تا شبیه او شویم.

شرح زیارت جامعه کبیره/ رهبری امت ها