ویژگی دوستان خوب

عناوین مورد بحث در این جلسه:

* قیمت هر انسانی با رفیق ­هایش است؛ اینکه دوستان تو چه کسانی هستند و از انتصاب چه کسانی راضی و خشنود می ­شوی، ارزش تو را نشان می دهد.

* با کسی مصاحبت و دوستی کن که محبت ­های تو را فراموش نکند و همچنین لطف ­هایی که در حق تو کرده باشد را یادش برود.

* دلدادگی و محبت به اهل بیت، کفاره گناهان ما هستند؛ یعنی همین اینکه اهل بیت در دل تو محبوب هستند کفاره گناهان ما می ­شود.

* دوستی انتخاب کن که در هر کاری زینت تو باشد.

به گزارش منتظران منجی «عج»، در جلسه ۳۶5 «خانواده آسمانی » مورخ ۹۴/۰۲/24 ، استاد محمد شجاعی به ادامه بحث پرداختند که شرح آن در زیر می آید:

خصوصیات دوستان خوب

در ادامه سلسله مباحث آداب دوستی، در این جلسه به شرح خصوصیات دوستان خوب پرداخته می‌شود.

1-به اختلافات آسان پایان می‌دهد

امیرالمؤمنین علی«علیه‌السلام» می‌فرمایند:

«خَیْرُ مَنْ صَحِبْتَهُ مَنْ لا یُحْوِجُكَ إِلى حاكِمٍ بَیْنَكَ وَ بَیْنَهُ؛ بهترین دوست تو کسی است که در زمان اختلاف با تو، به واسطه و داور مراجعه نکند».

بهترین نوع رفاقت‌ها، آن است که دو نفر به نقاط ضعف و قوت هم اشراف داشته باشند و در مواقع اختلاف بدون هیچ پنهان‌کاری و مبالغه، و در نهایت انصاف، کوتاهی‌های خود را بپذیرند و از تقصیرات طرف مقابل درگذرند و برای حل اختلافشان نیاز به داوری کسی نداشته باشند.

2-مورد وثوق دیگران است

در فرمایش دیگری از امیرالمومنین علی«علیه‌السلام» آمده که فرمودند:

«لَیسَ تَكمُلُ فَضیلَةُ الرَّجُلِ حَتّى یَكونَ صَدیقاً لِمُتَعادِیَینِ؛ فضیلت انسان کامل نمی شود، مگر این‌که دو طرف دعوا، او را دوست داشته و قبولش داشته باشند.

یکی از شاخص‌های به کمال رسیدن یک انسان، آن است که اگر در میان نزدیکان و اطرافیان او اختلافی پیش آمد او مورد وثوق و اعتماد هر دو طرف دعوا باشد، بطوری‌که آن‌ها براحتی داوری او بپذیرند.

3-خوبی‌هایتان را فراموش نمی‌کند

در بیانات امیرالمؤمنین علی«علیه‌السلام» آمده است:

«اِصحَبوا مَن یَذكُرُ إحسانَكُم إلَیهِ ، ویَنسى أیادِیَهُ عِندَكُم؛ با کسی مصاحبت کنید که نیکی‌های شما در حق خودش را به خاطر می‌سپارد، ولی الطافی که خودش در حق شما نموده را فراموش می‌کند».

طبق این روایت، درمی‌یابیم که بهترینِ شما در رفاقت کسی است که محبت‌های دوستانش را فراموش نمی‌کند، امّا خوبی‌های خودش را در حق دیگران از خاطر می‌برد. پس ما باید نهایت سعی خودمان را تا رسیدن به چنین مقامی خرج کنیم و این مسئله در مورد پدر و مادر بسیار بسیار مهم‌تر و مؤکدتر است.

قدردانی‌های ما سبب حفظ رفاقت‌های قدیمی است. باید بیاموزیم که محبت‌ها، زحمات و نقش‌های ماندگار دیگران را در زندگی‌مان ببینیم و به زبان بیاوریم چون خداوند، حفظ رفاقت‌های قدیمی را بسیار دوست می‌دارد. وقتی عشقی را به زبان می‌آوریم خداوند معدن خیرات و بزرگواری‌ها را در وجود ما سرازیر خواهد کرد. عدم بیان محبت‌های دیگران و ندیدن خوبی‌های اطرافیمان راهِ وسعت یافتنِ نفس را به روی انسان می‌بندد.

باید بیاموزیم ضعف‌های یکدیگر را نبینیم؛ بلکه با دیدن نقاط مثبت یکدیگر و بزرگ کردن آن‌ها و جلوه‌دار نشان دادن، رفاقت‌ها و دوستی‌هایمان را تحکیم ببخشیم.

گذشته‌های منفی دیگران، فرصتی است برای ما تا بتوانیم در اسم "عفّو" و یا "غفور" خداوند به مهارت برسیم. حفظ این اشتباهات و تکرار آن‌ها در ذهن، چنین فرصت‌هایی را از ما خواهد گرفت.

نبی اکرم «صلی الله علیه وآله» فرمودند: «اَحْسِنْ اِلى مَنْ اَساءَ اِلیكَ؛ به کسی که به تو بدی کرده،‌ خوبی کن».

همة هنر یک انسان این است که بتواند به کسانی نیکی کند که در حقش بدی کرده‌اند.

4-از تو قدرتمندتر است و زینت بخش توست.

امام صادق«علیه‌السلام» فرمودند: «إصْحَب مَن تَتَزَیَّنُ بِهِ ولا تَصحَب مَنْ یَتَزَیَّنُ بِکَ؛ مصاحبت کن با کسی که اگر به او انتساب پیدا کنی، زیبا می شوی (زینت توست)، امّا با کسی که او به واسطة انتساب به تو زیبا می‌شود، مصاحبت مکن».

بنابراین انسان همواره باید به دنبال رفقائی باشد که از خودش قوی‌تر باشند تا در زمانی که دچار ضعف می‌شود، بتواند با قدرت آن‌ها از جهنم رها شود. هنر انسان در یافتن انسان‌های قوی‌تر است. امّا فراموش کردن نباید به واسطة زینت بودن برای دیگران، انسان دچار خودشیفتگی گردد.