ولادت حضرت علی اکبر (علیه السلام) و روز جوان مبارك باد

هر كسى كه آرزوى دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا مى نگریست تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید :" هرگاه مشتاق دیدار پیامبر مى شدیم به چهره او مى نگریستیم "؛ به همین جهت روز عاشورا وقتى اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیكار شد، امام حسین (علیه السلام) چهره به آسمان گرفت و گفت: " اللهم اشهد على هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولك محمد خلقا و خلقا و منطقا و كنا اذا اشتقنا الى رؤیة نبیك نظرنا الیه..."

حضرت علی اکبر در كربلا حدود 25 سال داشت. برخی راویان سن ایشان را 18 سال و 20 سال هم گفته اند. او اولین شهید عاشورا از بنى هاشم بود. شجاعت و دلاورى حضرت على اكبر (علیه السلام) و رزم آورى و بصیرت دینى و سیاسى او، در سفر كربلا بویژه در روز عاشورا تجلى كرد. سخنان و فداكاری هایش دلیل آن است. وقتى امام حسین (علیه السلام) از منزلگاه "قصر بنى مقاتل" گذشت، روى اسب چشمان او را خوابى ربود و پس از بیدارى " انا لله و انا الیه راجعون " گفت و سه بار این جمله و حمد الهى را تكرار كرد. حضرت على اكبر (علیه السلام) وقتى سبب این حمد و استرجاع را پرسید، حضرت فرمود: در خواب دیدم سوارى مى ‏گوید این كاروان به سوى مرگ مى ‏رود. پرسید:مگر ما بر حق نیستیم فرمود: چرا. پس گفت: "فاننا اذن لا نبالى ان نموت محقین " پس باكى از مرگ در راه حق نداریم.

روز عاشورا نیز پس از شهادت یاران امام، اولین كسى كه اجازه میدان طلبید تا جان را فداى دین كند او بود. اگر چه به میدان رفتن او بر اهل بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولى از ایثار و روحیه جانبازى او جز این انتظار نبود. وقتى به میدان مى‏ رفت، امام حسین(علیه السلام) در سخنانى سوزناك به آستان الهى، آن قوم ناجوانمرد را كه دعوت كردند ولى تیغ به رویشان كشیدند، نفرین كرد. على اكبر چندین بار به میدان رفت و رزم هاى شجاعانه ‏اى با انبوه سپاه دشمن نمود.
پیكار سخت، او را تشنه‏ تر ساخت؛ به خیمه آمد. بى آنكه آبى بتواند بنوشد، با همان تشنگى و جراحت دوباره به میدان رفت و جنگید تا به شهادت رسید. قاتل او مرة بن منقذ عبدى بود. پیكر حضرت على اكبر (علیه السلام) با شمشیرهاى دشمن قطعه قطعه شد. وقتى امام بر بالین او رسید كه جان باخته بود. امام حسین (علیه السلام) صورت بر چهره خونین حضرت على اكبر (علیه السلام) نهاد و دشمن را باز هم نفرین كرد.

"قتل الله قوما قتلوك..."و تكرار مى‏ كرد كه:"على الدنیا بعدك العفا".و جوانان هاشمى را طلبید تا پیكر او را به خیمه گاه حمل كنند. حضرت على اكبر ، نزدیكترین شهیدى است كه با امام حسین(علیه السلام) دفن شده است. مدفن او پایین پاى ابا عبد الله الحسین(علیه السلام) قرار دارد و به این خاطر ضریح امام، شش گوشه دارد.