مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
مرحوم تختی در مسابقه ها حتی در مسابقه جهانی، وقت نماز که می شد، مسابقه را متوقف می کرد. اگر در تمرین بود متوقف می کرد و نماز اول وقتش را می خواند. او هدفش را شناخته بود، پهلوان و جوانمرد بود و برای همین هم ماندگار شد. چون با حق تعالی و با کسی که باقیست، پیوند داشت. خدا و دین همه چیزش بود، نه ورزش. از پول و شهرت برای بالارفتن توسط مردم و پز دادن و فخرفروشی استفاده نمی کرد. وقتی زلزله می آمد، یک گونی دستش می گرفت و در این خیابانها می گشت و برای زلزله زده ها پول جمع می کرد. این انسان است. قدرت بدنی، زیبایی، لطافت، تغذیه خوب، قهرمانی کلاً کمالات گیاهی و حیوانی بد نیستند، به شرط این که آنها را غایت مان قرار ندهیم. وقتی که اینها هدف و غایت قرار نگیرند، هر چه بیشتر به سمت شان برویم آرام تر می شویم.
برگرفته از دروس «دشمن شناسی» استاد شجاعی، جلسه 26
کلیدواژه ها:
آثار استاد