نقش بهداشت جنسى در بهداشت روانى‏

قرآن درباره حفظ فروج و عفت آن به عموم مؤمنان دستور مى‏دهد كه چگونه بهداشت جنسى را رعایت نمایند؛ زیرا یكى از پیامدهاى ناهنجارى در بهداشت جنسى، بحران ‏هاى روحى و روانى در افراد جامعه است: «وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى‏ جُیُوبِهِنَّ وَ لَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَآهِنَّ أَوْ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَآهِنَّ أَوْ أَبْنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِى إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِى أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسَآهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَنُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِى الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُواْ عَلَى‏ عَوْراتِ النِّسَآءِ وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُواْ إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّها الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون ؛(نور/ 31)

به زنان با ایمان بگو چشم از نگاه مردان اجنبى فرو بندند و فرج‏ هاى خویش را حفظ كنند و زینت خویش را جز آن چه آشكار است هویدا نسازند. باید كه مقنعه و روپوش‏ هاى خویش را به گریبان ‏ها افكنند و زینت خویش نمایان نسازند جز براى شوهرانشان یا پدران، یا پدر شوهران یا پسران و یا پسر شوهران یا برادران یا خواهرزادگان و یا برادرزادگان یا زنان و یا آن‏چه مالک آن شده‏ اند و یا مردانى كه دیگر هوس زن ندارند و طفل خانواده ‏اند و یا كودكانى كه از اسرار زنان خبر ندارند. زنان نباید پاى بر زمین بكوبند تا زینت‏ هایشان كه نهان است آشكار نشود.»

قرآن در این آیات و آیاتى دیگر براى پیشگیرى از بحران‏ هاى روانى و نابهنجارى ‏هاى اجتماعى از كارها و اعمالى كه باعث مى ‏شود بهداشت روانى جامعه به خطر افتد، بازداشته است. قرآن با بیان این مطالب و آموزه‏ هاى دستورى و ارشادى پیشگیرى را بر معالجه و درمان مقدم داشته است.

آنچه مهم است این است كه اسباب و وسایل تحریك جنسى و هیجان شهوى كودكان فراهم نشود. از این روى اسلام بوسیدن دختر شش ساله براى مرد و بوسیدن پسر هفت ‏ساله را براى زن ممنوع كرده است.(8) زیرا این‏گونه كارها افزون بر اینكه موجب انحراف جنسى نوجوانان مى ‏شود موجب بلوغ زودرس آنان نیز مى ‏گردد. همچنین اسلام دستور داده است تا كودكان پس از شش سالگى جدا از یكدیگر بخوابند.(9) و در رابطه با آمیزش جنسى پدر و مادر دستور مى ‏دهد تا كارى نكنند كه فرزندان به مسائل این چنینى اطلاع یابند. پیامبر اكرم(ص) مى‏ فرماید: به خدا سوگند اگر مردى با همسر خود در آمیزد و در خانه كودكى بیدار باشد كه آن ها را بنگرد و سخن آن‏ ها را بشنود و صداى نفس‏ هاى آنها را احساس كند هرگز آن كودك رستگار نگردد، اگر پسر باشد یا دختر زناكار مى ‏شود.

روان‏شناسان بر این باورند كه بایستى ریشه بیشتر بیمارهاى روانى و اختلال‏ هاى رفتارى را در محیط خانواده فرد در دوران كودكى و محیط اجتماعى وى جستجو كرد. در مراحل ابتدایى زندگى و در خانواده است كه فرد با رفتارهاى متضادى رو به رو مى ‏شود كه ناتوان از جمع ‏بندى بین خوب و بد، هنجار و نابهنجار، درست و نادرست میان آنها مى ‏شود. بنابراین به تضاد شخصیتى گرفتار مى‏ شود. در حالى كه بخشى از او رفتارهایى را مى ‏شناسد كه با آن در محیط خانواده انس گرفته است و بخشى دیگر رفتارى را مى ‏یابد كه جامعه آن را نادرست مى ‏شمارد؛ پس دچار ناتوانى در تبیین و تركیب مى‏شود و از درك درست و نادرست باز مى‏ ماند. در پى این تضاد رفتارى میان الگوهاى خانوادگى و اجتماعى است كه شخصیت وى دچار تزلزل روانى مى ‏شود و بازتاب ‏هاى آن را در رفتار نشان مى ‏دهد.