مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
یکی از دستورهای لباس پوشيدن، اين است كه لباس طورى نباشد كه انسان را در بين مردم انگشت نما و متمايز کند؛ يعنى نه آنچنان كثيف و نامرتب باشد و نه چنان فاخر و گرانقيمت كه انسان انگشت نما شود؛
لباس باید با بافت جامعه نیز، سازگارى داشته باشد، مشروط بر اینكه لباس مرسوم در جامعه مفسده انگیز نباشد.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خصوص مى فرماید:
«لباسى بپوش كه با آن مشهور نگردى و مورد عیب جویى واقع نشوى.»
امام صادق (علیه السلام) نیز در این باره مى فرمایند:
«بهترین لباس در هر دورهاى لباس آن دوران است.» البتّه لباس هر دوران یعنى لباس عرف. به عبارت دیگر نباید خارج از عرفِ اجتماع لباس پوشید؛ البتّه عرفى كه ارزشهاى انسانى و قرآنى را رعایت كند. بنابراین، هر لباسى كه در شأن انسان نیست و طورى غیرمعمول باشد كه موجب انگشت نما شدن گردد، پوشیدن آن جایز نیست. حال این غیرمعمول بودن چه از نظر رنگ باشد و یا دوخت و مدل یا پارچه یا غیر اینها.
کلیدواژه ها:
آثار استاد