معرفی بحث

هیچ چیزی نیست مگر اینکه اسماء الهی در ارکان آن وجود دارد و حیات آن چیز فقط و فقط با نام و یاد حضرت حق ممکن شده است. پیمان ازلی خداوند با بنده اش در عالم ذّر همان عهد آدمی است با خدا برای آنکه او را بپرستد و جز یاد او را در دل راه ندهد . با این وجود وقتی آدمی پا بر کره ارض نهاد به یکباره آن پیمان را فراموش کرد و دل در جیفه دنیا بست. در زمین سرگردان شد و حیران به هر سو می دود و هنوز هم که هنوز است به آرامشی که مطلوب حقیقی هر انسانی است، نرسیده است. "وقتی بنده ای ذکر می گوید، در واقع خداوند اراده کرده است که از آن بنده تسبیح بشنود." یاد خدا اکسیر حیات بخش روح انسانی و بلکه تمامی کائنات است. با ذکر او قلب آرامش می یابد و در سایه او مراحل خلق و تسویه و تقدیر و هدایت موجودات سامان می یابد. اگر بپذیریم که ما از سوی خدا آمده ایم و به سوی او بازگشت می کنیم، آنگاه تردیدی نخواهیم کرد که پیمودن این مسیر جز با یاد او میسر نخواهد شد. هیچ چیزی نیست مگر اینکه اسماء الهی در ارکان آن وجود دارد و حیات آن چیز فقط و فقط با نام و یاد حضرت حق ممکن شده است. پیمان ازلی خداوند با بنده اش در عالم ذّر همان عهد آدمی است با خدا برای آنکه او را بپرستد و جز یاد او را در دل راه ندهد . با این وجود وقتی آدمی پا بر کره ارض نهاد به یکباره آن پیمان را فراموش کرد و دل در جیفه دنیا بست. در زمین سرگردان شد و حیران به هر سو می دود و هنوز هم که هنوز است به آرامشی که مطلوب حقیقی هر انسانی است، نرسیده است. مجموعه مباحث "یاد خدا" از سلسله گفتارها ی" استاد محمد شجاعی" به کالبد شکافی ذکر حق تعالی در مسیر انسان به سوی او می پردازد. این مباحث درباره موضوع بسیاری اساسی یاد خداوند، معنویت و اهمیّت تغذیه بُعد اصلی وجود انسان، یعنی بُعد الهی و فطرت او می‌باشد. بخش فطری نیز مانند بخش طبیعی و جسمی برای زنده ماندن و تعادل و آرامش به خوراک مناسب نیازمند است و یاد خداوند خوراک بخش اصلی و انسانی وجود ماست. میزان شادی و آرامش و تعادل روحی هرکس بستگی به میزان تغذیه صحیح و مناسب او از غذای انسانی دارد. تغذیه سایر بخش‌های وجودی انسان بدون تغذیه‌ این بخش هرگز قادر به تأمین شادی و نشاط، آرامش و تعادل روح انسان نمی‌باشد. از منظر استاد محمد شجاعی« اگر کسی بخواهد خوشبخت باشد و تولد سالم داشته باشد، باید قبل از اینکه فوتش برسد بخش حیوانی اش را با موت آرام کند؛ یعنی تحریک پذیری حرام را از نفس بگیرد. مداومت بر ذکر به انسان ساختار شخصیتی و آرامش می دهد. از فوائد مداومت بر ذکر، وجودی شدن انسان با آن ذکر و اعتقاد است. وقتی بنده ای ذکر می گوید، در واقع خداوند اراده کرده است که از آن بنده تسبیح بشنود. برای مجالست و همنشینی با خدا، باید تمرین و تلقین ذکر کرد. فکر و ذکر دو عاملی است که انسان را به سمت ابدیت سوق می دهد و ... .» برخی از مهمترین عناوین مطرح شده در این لوح فشرده (یاد خدا) به قرار زیر است: تقرّب یعنی سنخیت و شباهت تنها جایی که خداوند برای ما حد نگه‌داشته، بخش همنشینی با خودش است. ملاک مقبولیت ذکر، ظهور آثار ذکر است. از شرایط ذکر این است که خداوند در وهله ی اول به بنده اش نگاه می کند و یادش را در دل بنده می اندازد. پیامد محبت و عشق، فراموش کردن غیر و اطرافیان است. بدترین نوع عبادت، عبادتی است که در آن فقط برای بخش حیوانی مان دعا کنیم. شکل بدن برزخی را عمل انسان می سازد. شرافت قلب انسان به این است که انسان چقدر به اذن خدا یاد حق تعالی می کند. قیمت انسان معادل چیزی است که یادش می کند. لازمه جذب ذکر، شناخت و تمرکز است. هر چه که سطح پرهیز انسان بیشتر شود، شادی او از یاد خدا بیشتر می شود. ذكر باعث هدایت عقل و مایه بصیرت نفس می شود. علامت شرافت یک آدم حسابی این است که چقدر به نماز، دعا و ذکر و قرائت تشنگی دارد.