مسئله قدس، با فرج آقا امام زمان (علیه السلام) گره خورده است

مقام معظم رهبری در روز قدس، راجع به مسئله ی فلسطین اینگونه فرمودند: مسئله فلسطین مسئله رمز آلودی است که گره خورده با فرج امام زمان. این که ایرانی ها، در مقدمه ی ظهور اسرائیل را نابود و فلسطین را آزاد می کنند، این به حرکت جهادی ما ربط دارد. نمی توانیم نسبت به این مسئله بی تفاوت و بی خیال باشیم.

مسئله قدس، مسئله ی آینده ی اسلام است مسئله ی ظهور امام زمان است. به ما خیلی ربط دارد، قدس همان جایی است که وقتی ایرانی ها آزادش می کنند، امام زمان (علیه السلام) می آید و حضرت مسیح (علیه السلام) به ایشان ملحق می شود. شروع حکومت جهانی امام زمان از این حرکت آغاز می شود.

کسانی که می گویند غزه، لبنان، عراق، یمن و ... به ما ربطی ندارد، دین ندارند

قرآن کریم می فرماید: « وَما لَكُم لا تُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ الَّذینَ یَقولونَ رَبَّنا أَخرِجنا مِن هذِهِ القَریَةِ الظّالِمِ أَهلُها = چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمی‌کنید؟! همان افراد (ستمدیده ی) که می‌گویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر! (نساء/75)».

قرآن صریحاً دارد ما را توبیخ می کند که چه تان شده که در راه خدا و مستضعفین جهاد نمی کنید؟ مستضعفین کی ها هستند؟ مردان و زنان و کودکانی که در یک جایی گرفتار شدند و کسانی به آنها ظلم می کنند و می گویند خدایا ما را از این مملکت ظالم نجات بده.

حضرت امام مجتبی (علیه السلام) در اعتکاف بودند، شخصی گفت آقا کار من پیش فلانی گیر است، حضرت با عجله کفش هایش را پوشید و از اعتکاف بیرون رفت. گفتند آقا مگر شما اعتکاف ندارید؟ گفت: نه این واجب تر است. رفت پیش شخصی که می توانست مشکل را حل کند و رو انداخت. علی (علیه السلام) فرمود: وقتی غم یک نفر را برطرف کنی، از سالها نماز و روزه بالاتر است.

می رسیم به اینجا که می گوییم: «اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ = خدایا ادا کن قرض هر قرض داری را». امام صادق (علیه السلام) به اصحابش می گفت اگر دیدید یک جایی مسلمان ها سر پول اختلاف دارند، پول بپردازید تا مشکل شان حل شود. امام رضا (علیه السلام) به امام جواد (علیه السلام) فرمودند: نکند وقتی از خانه خارج می شوی از دَر خصوصی بیرون بروی که بقیه تو را نبینند. از جایی برو که همه تو را ببینند و اگر کاری دارند به تو مراجعه کنند و بعد پول می فرستاد و می گفت این مبلغ را در اختیار داشته باش و مشکلات مردم را با این پول ها حل کنید.

« اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ = خدایا بگشا اندوه هر غمزده را». این یعنی برای حل گرفتاری های مردم، هم از صمیم قلب دعا کن و هم برایشان تلاش کن.

«اَللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ، اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ=خدایا به وطن بازگردان هر دور از وطنی را! خدایا آزاد کن هر اسیری را!» برای اسرا دعا کنیم. رسم خیلی خوبی در کشور ما شده الحمدلله رب العالمین. از امام عزیز، مقام معظم رهبری، حفظه الله تعالی، تا بقیه مردم، به فکر کسانی هستند که بی گناه در زندان به سر می برند و برای آزادی آنها بخشی از هزینه های شان را می پردازند.

من در کلاسی که برای حدود 1000 نفر قضات داشتم، این موضوع را به آنها تأکید می کردم که برای مجازات مجرم ها، سریع زندان ننویسید. این شخص وقتی زندان می رود، آنجا هزار و یک جور بلا سرش می آید؛ با مشکلاتی روبرو می شود، خانواده اش هم گرفتار می شوند. می توانید به جای زندان جریمه نقدی بنویسید. قانون راه های دیگری هم دارد، دست تان را باز گذاشته است. چرا اولین چیزی که می نویسید زندان است؟ این خوب نیست، خیلی آسیب می رساند. هر جا اسیری است راضی نباشیم که حتی یک شب گرفتار باشد.

برای اصلاح جامعه باید «منکرهای بزرگ» را مهار کنیم

منکرات اموری هستند که باعث ایجاد فساد و تباهی در جامعه می شوند. فقط منکرات کوچک نیستند که توسط افراد عادی ایجاد معضل در جامعه می کنند، بلکه مهمتر از آن «منکرهای بزرگ» است که در بین مسئولین اتفاق می افتد.

«اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ = خدایا اصلاح کن هر فسادی را از کار مسلمین». یعنی انسان باید ضد فساد بوده و اهل امر به معروف و نهی از منکر باشد. مقام معظم رهبری خیلی سفارش به امر به معروف و نهی از منکر کردند. این تنها چیزی است که کشور ما را نجات می دهد. فرمود هیچ یک از اعمال خیر حتی جهاد در راه خدا، هرگز به پای امر به معروف و نهی از منکر نمی رسد.

قرآن فرمود: «كُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَیْرًا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ= شما بهترین امتی بودید كه به سود انسانها آفریده شدید. برای این که امر به معروف می‏كنید و نهی از منكر و به خدا ایمان دارید، و اگر اهل كتاب (به چنین برنامه و آئین درخشانی) ایمان آورند، به سود آنها است، (ولی تنها) عده كمی از آنها با ایمانند و اكثر آنها فاسق (و خارج از اطاعت پروردگار) می‏باشند. (آل عمران/110)».

یک مسلمان تواصی به حق و تواصی به صبر دارد

انسان همیشه در خسران است مگر انسان مومنی که به حق و صبر توصیه می کند.

 قرآن فرمود: « وَالْعَصْرِ، إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ، إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» «أنّ» آورده با لام تأکید «لفی». قسم، حتماً حتماً همه انسانها دارند ضرر می دهند، فقط یک دسته انسان هستند و باطن انسانی دارند؛ کسانی که ایمان دارند و عمل صالح و تواصی به حق و تواصی به صبر می کنند. مومن اهل توصیه به حق است؛ مومن ضایع نیست؛ خجالت زده نیست؛ شرم زده نیست؛ کم نمی آورد. مومن قوی است و قدرتش را از حق تعالی و خانواده آسمانی اش دارد. کمتر نیاز به دلداری دارد. دارایی های مومن الله، خانواده آسمانی است. مومن میلیون ها پشتیبان از غیب و شهود دارد.