مردم دو گروه هستند: اهل نور و اهل نار

اهل بیت (علیهم السّلام) همان نوری هستند که خداوند تبارک و تعالی ما را از آن آفریده و جنس همه ما جنس اهل بیت است. آن روحی که خداوند در قرآن می‌فرماید: «نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی= از روح خودم در انسان دمیدم» و انسان را از آن آفریدم، آن روح همان نور مقدس اهل بیت (علیهم السّلام) است که در وجود همه قرار دارد.

علت این که اهل نار برخورد خوبی با خودشان و دیگران ندارند، این است که از نور وجودشان پذیرایی نمی‌کنند و از داشتن این نور، احساس شادی و افتخار و بزرگی و عزت و شخصیت نمی‌کنند و اصلاً حواسشان به انتساب شان به خدا و اهل بیت و امام معصوم نیست. چون اصل و گوهر وجودشان را نمی‌شناسند، فکر می‌کنند که فقط بچه‌های همین پدر و مادر زمینی‌شان هستند و اساساً خودشان را با خانواده زمینی و با هویت‌های زمینی‌شان می بینند. مثلا می گویند: پدر و مادر من چه کسانی هستند؟ من در کدام قاره زندگی می‌کنم؟ در کدام کشور زندگی می‌کنم؟ در کدام استان زندگی می‌کنم؟ و در کجا متولد شده ام؟ اصل و نسب من کجایی هستند؟ چون انسان خودش را فقط با همین شئونات زمینی ارزیابی می‌کند، به همین دلیل، دچار یک خودکم‌بینی وحشتناک می‌شود و در نتیجه، رفتارها، انتخاب ها، ارتباط ها و چینش های فکری‌، علاقه‌ها و آرزوهایش همه غلط از کار در می‌آید. یعنی هر چه را که انتخاب می‌کند، چون نگاهش به خودش غلط است، همه ی اینها غلط از کار در می‌آید و باعث می‌شود که حتی اگر در امور جمادی و گیاهی و حیوانی یا علمی بالاترین موفقیت ها را هم به دست بیاورد، باز هم احساس شکست بکند. چون بعدا می بیند که همه این موفقیت ها دروغ بوده و براساس نظام شخصیتی حقیقی او نبوده، در نتیجه، زندگی را می‌بازد. چون می بیند که هم دنیا برایش خراب ‌شده و هم آخرت.

برگرفته از بحث ( ارتباط وجودی با امام رضا علیه السلام- خانواده آسمانی؛ 1399/04/12 )