قانون جذب موفقیت و برکت چیست؟

انسان بی نهایت‌طلب است. چون فوق عقل دارد. عاشق همه کمالات است و همه کمالات را بی­نهایت می‌خواهد. بنابراین، انسان در دریافت کمالات و رشد سیری ‌ناپذیر است و حد محدودی در رشدش ندارد. انسان هیچ وقت احساس سیری نمی‌کند. چون از روحی آفریده شده که آن روح، مظهر کامل جلوه بی­نهایت الهی است. حالا چگونه می‌تواند انسان در همه عرصه ها جذب الهی را بیشتر دریافت کند؟ اگر من مشکل اقتصادی داشته باشم، آیا راهکاری وجود دارد که حل بشود و خیر و برکت پیدا کنم؟ بله. وجود دارد.

خداوند در قرآن می‌گوید این که شما در زندگی دچار سختی، تنگی، شکست و بی‌برکتی می‌شوید، به آرزوهایتان نمی‌رسید، علتش در خودتان است. من که برای شما آسایش و راحتی و خیر و برکت را می‌خواهم.

پس دقت کنید که این مقوله، یک مقوله ی کاملاً ریاضی است. چیزی به اسم شانس وجود ندارد. اگر کسی اعتقاد به شانس و بخت و اینطور چیزها داشته باشد، آسیب زیادی می‌بیند. چون از ریاضیات و حقیقت خلقت فرار می‌کند و سراغ چیزهایی می‌رود که خرافی است.

مقوله موفقیت یک مقوله کاملاً ریاضی است. اگر کسی قواعدش را یاد بگیرد و آنها را به کار بگیرد موفق است، حتی اگر کافر باشد. بعضی جاها شرایط ایمان به توفیق خیلی کمک می‌کند، خیلی جاها هم شرائط، ایمان لازم ندارد. برای اینکه انسان دچار خیر و برکت در زندگیش بشود، شرایط دیگری نیاز است. یعنی یک مؤمن اگر این شرائط را رعایت نکند، زندگی اش پر از نکبت، گرفتاری و مشکلات می‌شود، اما یک کافر اگر آن فرمولها را یاد بگیرد و به آن فرمولها عمل کند، زندگی اش خیلی شیرین و موفق شده و خیر و برکت پیدا می‌کند.

پس این را دقت کنیم که ما 1ـ عاشق خیر و برکت هستیم در همه زمینه‌ها. چون عاشق کمال مطلق و بینهایت هستیم. عاشق آسایش مطلق هستیم. از این رو، موفقیت را دوست داریم و نمی خواهیم مانعی سرراهمان باشد.

 2- خلقت و نظام هستی ریاضی است. مثل ساختار اتم، الکترون، نوترون، پروتون، سلول‌ها، مولکول‌ها، گیاهان، کهکشان‌ها که همه ریاضی است. بنابراین، اگر این ریاضیات درک شود، موفقیت حاصل می‌شود.

3ـ برای جذب خیر و برکت، باید زمینه‌اش را فراهم کنیم. یعنی باید تلاش تان را بکنید: «لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى[1]= برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست». انسان جز به آن اندازه که سعی می‌کند چیزی گیرش نمی‌آید. توکل، کمک علمی، برکت و خیر بعد از آماده شدن تو است.

موفقیت یعنی تو رابطه ریاضی و وجودی خودت را برای دریافت آن خیر و برکت تنظیم کنی. تغییرات مناسب در خودت ایجاد کنی تا آن خیر نصیب تو بشود. یکی از فرمولهای دریافت خلقت این است که تو از خودت برای آن خیر و برکت، لیاقت نشان بدهی و اگر کسی بدون آمادگی، نعمت به سمت او سرازیر شود، او با این نعمت خودش را نابود می‌کند. پس باید به گونه‌ای خودمان را آماده کنیم که لیاقت و آمادگی جذب خیر و برکت را داشته باشیم.

امیرالمؤمنین (علیه السّلام) فرمودند: «مَا مِنْ‏ حَرَكَةٍ إِلَّا وَ أَنْتَ مُحْتَاجٌ فِیهَا إِلَى مَعْرِفَةٍ= هیچ حرکتی نیست مگر در آن تو احتیاج به معرفت داری». اطلاعات کافی نیست. بلکه معرفت و در کنارش تجربه برای شروع یک کار لازم است. هر چیزی می خواهی، باید نوع خیر و برکتت مشخص باشد. پس این ما هستیم که باید برای جذب خیر و برکت و موفقیت فرمولها را یاد بگیریم و روابط‌مان را با آن فرمولها تنظیم کنیم تا آن خیر و برکت بیاید و آن اتفاق قشنگ بیفتد.

انسان با عشق به بی نهایت، به دنبال موفقیت است

انسان بیشتر ادله توفیق را خیلی دوست دارد. یعنی دوست دارد که بتواند علوم مختلف را خوب یاد بگیرد و محدودیت و محرومیتی برای او در یادگیری، فهم و طی مراحل درجات علمی به وجود نیاید. مثلاً می‌خواهد کنکور قبول بشود. اگر حوزه علمیه می‌رود، بتواند خوب درس بخواند و عالم و دکتر خوبی باشد. مهندس خوبی باشد. این توفیق ها را دوست دارد. در مرتبه فوق عقلانی که بخش انسانی است، انسان در این بخش هم آرزوی توفیق دارد، یعنی می‌خواهد با غیب ارتباط بگیرد، با خانواده آسمانی اش، با فرشته‌های الهی، با شهدا، با صدیقین، با صالحین و از همه مهمتر بتواند با غیب رفت و آمد برقرار کند.

معشوق و اله اصلی ما خداوند تبارک و تعالی است. انسان به اندازه‌ای انسان است که در پیوندش با زوج و اله ­اش موفق باشد. هر چقدر انسان قرب، عشق، انس و محبتش نسبت به خداوند تبارک و تعالی بیشتر باشد، انسان‌تر است. یعنی باطن او انسانی‌تر است. هر چند اگر توفیقات چهارگانه پایین را پیدا کند، ولی توفیق در ارتباط با غیب، با خداوند، با خانواده آسمانی اش پیدا نکند، توفیقات دیگرش، هم شکست است و به ضررش تمام می‌شود. این خیلی مهم است.

پس ما در هر جهتی که هستیم توفیق، خیر و برکت و رشد را می‌خواهیم. دنبال این هستیم که بن‌بست نداشته باشیم، گره نداشته باشیم، کارها روی روال باشد، سرعت داشته باشد، قدرت داشته باشد، خیر و برکت داشته باشد، فرقی هم نمی‌کند. هر کاری که باشد. مثلاً یک کسی هنرمند است، می‌خواهد کارگاه هنری اش روی روال و خیر و برکت باشد. یا کار اقتصادی می‌کند، دوست دارد که خیر و برکت داشته باشد. کار سیاسی می‌کند، همینطور است. کار فرهنگی می‌کند، همینطور است.

ما به دنبال این هستیم که چه کار کنیم در زندگی مان موفق باشیم و نیز زندگی به نفع ما و بر وفق مرادمان باشد؟ به گونه ای نباشد که وقتی به گذشته‌ برمی‌گردیم، حسرت زیادی بخوریم و خرابکاری و اشتباه زیادی داشته باشیم. این یک طرف ماجراست.

طرف دیگر ماجرا این است که انسان بعد از مرگ به عالم دیگر که عالمی بینهایت زیباتر، کاملتر، بزرگتر، جذاب‌تر و پیشرفته‌تر از اینجاست، منتقل می شود. باید سالم برود و آمادگی لذت بردن و زندگی کردن در آن شرائط را داشته باشد. امکانات کافی برای بهره‌برداری از آن فضای بی نهایت را با خودش برده باشد. بنابراین، ما باید در اینجا هم کاری کنیم که حسرت و غصه نداشته باشیم. چون غصه هم دنیا را خراب می‌کند و هم آخرت انسان را.

خلقت خدا یک خلقت ریاضی است و ساختار همه موجودات اعم از اتم، الکترون، نوترون، مولکول و... ریاضی است و خدا اصرار دارد که ما این را بفهمیم که همه چیز ریاضی است، یعنی حساب و کتاب دارد: «كُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار= خدا برای همه چیز قدر و اندازه قرار داده است».

در تمام شاخه‌های اقتصادی، جمادی، گیاهی، حیوانی، عقلی و فوق عقلی فرمول و قاعده داریم. مثلاً یک کسی می‌خواهد موفقیت اقتصادی داشته باشد، باید فرمولهایش را یاد بگیرد. چون خداوند می‌گوید من برای هر چیزی خیر و برکت قرار داده ام. برکت را خداوند نازل می‌‌کند. او دائم‌الفضل است. یکسره به بندگانش هدایا و عطایایش نازل می‌شود. اما چه کسی چقدر گیرش می‌آید؟ آیا می‌شود کاری کرد که خیر و برکت داشته باشد؟ آیا می‌شود کاری کرد که دریافتمان بیشتر شود؟

قا/186

رزق/ خیر و برکت