مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
اگر كسى ماه مبارک را آن گونه كه امام سجاد عليه السلام مى بيند، ببيند و قلباً اعتقاد پيدا بكند؛ واقعاً از رفتن ماه مبارک ناراحت می شود، نه خوشحال. همچون دوست خوش اخلاقی كه از او بهره ها برده ايم و با وجودش ثروتمند شده ايم و حالا عزم سفر كرده است و می خواهد برود و اين برای ما غم انگيز است.
لذا حضرت مى فرمايد: "آنگاه به هنگام پايان وقت و سر آمدن مدت و كامل شدن شمارش از ما جدا شد. پس ما آن را مانند كسى وداع مى كنيم كه فراقش بر ما دشوار آمده و رفتنش ما را به وحشت انداخته و غمگين ساخته است.
امام سجاد علیه السلام در دعای وداع ماه رمضان یاد می دهد چطور به خداوند نگاه كنیم، در روایت داریم: (انا عند عبد و عبد المؤمن= من در نزد گمان بنده مؤمنم هستم. هر جورى روى من حساب باز كند، من آن طور با او رفتار مى كنم.
در ضیافت الهی عده ای شركت كردند، بعضی در آن مهمانى رفتند و با صاحب خانه خیلى نزدیكى ها داشتند خیلى لذتها بردند و بهره ها بردند از صاحب خانه؛ ولى یك عده مثل ما اصلاً راهشان هم ندادند؛ شاید پشت در مانده باشند. ببینید براى ما پشت در مانده ها حضرت چگونه دعا مى كند و یاد بگیریم كه این گونه دعا كنیم.
مثلاً شما یك موقعى مى روید پیش یك كریمى به او مى گویید یك خواهش بزرگى دارم، خیلى حیاتى است. مى گوید چه شده؟ مى گویی هزار تومان پول مى خواهم. مى گوید: همین؟! فكر كردم مثلاً یك میلیون تومانى پول مى خواهى. آدم كریم این گونه آدمى است. آدم باید یاد بگیرد كه با خدا چگونه صحبت بكند؛ روى خدا چگونه حساب باز بكند.
اللَّهم اسلخنا بانسلاخ هذا الشهر خطایانا....؛ خدایا ما را با تمام شدن این ماه از گناهانمان خارج كن. یعنى مثل روز اولى كه متولد شدیم.
وداع با ماه مبارک
موقعى كه مى خواهیم با ماه مبارک وداع كنیم، درست وداع كنیم و دلتنگش باشیم براى سال آینده؛ از خدا بخواهیم كه طول عمر عنایت بفرماید و سال آینده با ماه مبارک، با یک صورت و حالت و آمادگى بهتر و بیشترى روبه رو شویم و بیشتر بهره مند شویم.
کلیدواژه ها:
آثار استاد