فاطمه زهرا (س)، تمثل حورائی بهشتی در صورت انسان

به مناسبت ایام فاطمیه درباره وجود نورانی حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) مطالبی خدمتتان عرض شد که این مطالب هر چند عنوان و موضوعیتش با حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) است، اما زیر مجموعه ولایتی حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) یعنی ائمه (علیهم‌السلام) را نیز در برمی‌گیرد که در واقع سیر شرح زیارت جامعه کبیره ما ادامه می‌یابد که فهم این مطلب در جامعه کبیره بسیار دخیل است.

درباره حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) روایتی از نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نقل کردیم که ایشان فرمودند: نور فاطمه(سلام‌الله‌علیها) پیش از خلقت زمین و آسمان آفریده شده است. بعضی از حاضران پرسیدند: مگر او بشر نیست؟ حضرت فرمودند: فاطمه حوریه‌ای بشرگونه است.

به این کلمات خوب دقت کنید که خیلی مهم است. چون خلقت ما از نور معصوم است. پس هر چیز را به مقام آنها اتصال می­‌دهند، در واقع حقیقت باطن ماست.

فاطمه زهرا یک حقیقت بهشتی دارند که در قالب یک زن ظهور دارد و یک جنبه مادی مثل سایر انسان‌‌ها جنبه طبیعی و زمینی دارند که به خاطر این جنبه زمینی ازدواج و زائمان می­‌کنند، غذا می‌­خورند. 
حالا حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) که قبل از خلقت آسمان و زمین وجود داشته اند پس کجا بوده و مکانشان کجا بوده است.

در ادامه روایت، حضرت می‌فرمایند: حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) در یک جایگاهی در ساق عرش بوده‌اند. عرش خدا مرکز حاکمیت، مدیریت و تدبیر الهی است که حضرت آنجا بوده‌اند و علاوه بر جنبه بهشتی بودن، جنبه عرشی هم دارند که جنبه عرشی حضرت از جنبه بهشتی بالاتر است.

پس ما روی زمین با شخصیت‌هایی روبرو هستیم که در عین اتصال‌شان به مقام عرشی، یک ظهور مادی هم دارند و آن هم خدا در حق ما لطف کرده که آن را در متن زندگی ما آورده و آن را به ما نشان می‌دهد. پس حضرت وقتی پایین می­‌آید و به صورت انسان ظهور می‌کند، مقام اصلی اش را دارد و اتصالش باقی است.
برای روشن شدن مطلب به رابطه استاد و شاگردی دقت کنید که وقتی استاد از مقام فوق عقلانی‌اش مسئله‌ای را به شاگرد می‌گوید، برای این است که شاگرد در مقام پایین‌تری است، سعی می‌کند مطلب را به نحوی بیان کند که شاگرد متوجه بشود و بفهمد. در حقیقت استاد از مقام فوق عقلانی به مرحله پایین‌تر یعنی عقلانی یا خیالی تنزل می‌کند تا آن مطلب را با قاعده و فرمول و قالب‌های محدود برای شاگرد بیان کند.
پس استاد برای فهم مطلب باید از الفاظ و واژه‌هایی استفاده کند تا شاگرد بفهمد. در اینجاست استاد ماده‌ای را به عنوان صوت و لفظ خلق می­‌کند تا آن مطلب فوق عقلانی را در مرحله پایین تر به شاگرد بفهماند که اینجا شاگرد در مرحله لفظ به استاد متصل می‌شود و استاد وقتی آن مطلب بالا را در مرحله لفظ به شاگرد می‌­گوید از آن مقام بالا پایین آمده است؛ اما از علم و جایگاه استاد چیزی کم نشده است، بلکه فقط با جلوه و ظهوری مادی مسئله را به شاگرد فهمانده. چون شاگرد هم برای فهم آن مطلب به این ظهور استاد نیاز دارد.

شاگرد هم مطلب استاد را به عقل می‌برد و روی آن تعقل می‌کند و تازه می فهمد استاد چه گفته است و اگر موانع نفسانی در شاگرد نباشد، آن مطلب را از مرحله عقل به مرحله فوق عقلانی می‌برد و آن مطلب تبدیل به هستی و نورانیت می‌شود و شاگرد از مرحله دانایی به دارایی می رسد، اما اگر این نورانیت برای شاگرد اتفاق نیفتد به خاطر این است که او فقط سر کلاس نشسته و هیچ ارتباطی برقرار نکرده و قصدش فقط شهوت دانستن است.

همیشه در قوس نزول، خیرات و ریزش وجود دارد و مانعی نیست، اما مسئله در قوس صعود است که شخص با تجلیات الهی مثل حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)یا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یا امام زمان (عج الله تعالی) روبرو می‌شود و درک می‌کند؛ اما نمی‌تواند با آنها بالا برود و به پشت صحنه نمی‌­رسد. چون قصدش «شدن» نیست.

دعوت حضرت زهرا (سلام الله علیها) از همه انسان ها به مقام خودش

حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) ما را به مقام خودشان دعوت می‌کنند، اما به شرطی که ما معرفت و بصیرت داشته باشیم و بخواهیم که برویم. از طرف آن‌ها منعی نیست، ولی مشکل از طرف ماست که آیا تصمیم داریم، آیا آن جایگاه و مقام شان را می­‌شناسیم یا نه! متاسفانه شهوات پایینی نمی­‌گذارد حرکتی کنیم.
حتی به حرم هم که می‌رویم، با نیازهای جنبه های پایینی می رویم. به خاطر مشکلات خانوادگی، یا سیاسی، یا اجتماعی، یا ازدواج و یا نهایتا رفع مشکلات علمی به حرم و زیارت می‌رویم و با خود آن معصوم مثلا با امام رضا (علیه‌السلام) در حرم کاری نداریم. بلکه میگوییم ای امام رضا (علیه‌السلام) حاجت دارم، منزل می‌خواهم، یا همسر می خواهم یا ماشین می خواهم، یا فلان مشکل را دارم و برای این آمده ام.
مقام حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) یک مقام عرشی است، (حوراء الانسیه) خدا با حفظ جایگاه عرشی و بهشتی فاطمه زهرا او را به ما هدیه داده است. ما با آدم‌های زیادی روبرو هستیم؛ ولی نمی‌دانیم پشت صحنه آنها بهشتی و ملکوتی یا جهنمی است. نمی‌دانیم کجایی است؟ اما تنها شخصی که مطمئن هستیم که پشت صحنه‌اش بهشت است، معصوم است که باطنش بهشت و مقام بالاتر از بهشت دارد. وقتی به ظاهر این شخص نزدیک می شوید؛ مثل رابطه استاد و شاگردی که یواش یواش از این ارتباط ظاهری،  به باطن و بهشت و بالاتر از بهشت وارد می شوید.

اهل بیت(علیهم‌السلام) بالاترین نعمت الهی است

در خطاب به ائمه (علیهم‌السلام) در زیارت جامعه کبیره می‌گوییم: «خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقینَ = خدا شما را به صورت نورهای مختلف گردا گرد عرش آفرید».

خدا به ما منت گذاشت ائمه (علیهم‌السلام) را به ما داد و چه شخصیتی خدا به ما داده که وجود این 14 نفر روی زمین نعمتی است که اگر خدا این 14 نفر را از روی زمین بردارد، دنیا تاریک و پر از ظلم و فساد و غم و غصه و بدون آینده است.

خداوند هیچ نعمتی بالاتر از اهل بیت (علیهم‌السلام) را به انسان نداده است. خداوند بعد از وجود خودش و عشق خودش که اله ما است و به ما هدیه داده است، اهل بیت (علیهم‌السلام) را هم به ما هدیه داده است.
کسی که عقربه دلش به سمت خداست، می­‌فهمد که خدا به او چه داده است، ولی ما متاسفانه با نگاه حیوانی درک درستی از معشوق و اله های حقیقی نداریم؛ حتی درک درستی از محبوب‌های دیگر که اهل بیت (علیهم‌السلام) هستند هم نداریم.

بعضی‌ها به خاطر مسائل جمادی، گیاهی و حیوانی خیلی نق می‌زنند و کفران می‌کند که این کار خوبی نیست و بسیار هم زشت است. خدا نعمت های آسمانی و سطح بالای زیادی به ما داده است و ما آنها را نبینیم و به خاطر ندادن نیازهای پایینی، مرتب نق بزنیم و گله کنیم.

فردی فقیر خدمت امام صادق (علیه‌السلام) می‌آید و می‌گوید وضع مالی ام خوب نیست و فقیرم. حضرت فرمود: تو فقیر نیستی! گفت چطور؟ حضرت فرمود: حاضری همه دنیا را داشته باشی، ولی ما اهل بیت (علیهم‌السلام) را نداشته باشی؟ گفت نه حاضر نیستم. حضرت فرمود: پس تو فقیر نیستی. پس بدانیم که غر و نق برای نیازهای دنیایی‌مان آن همه قشنگی انس با اهل بیت(علیهم‌السلام) را خراب می‌­کند.

در زیارت جامعه کبیره در خطاب به معصوم می‌خوانیم: «خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِینَ حَتَّى مَنَّ عَلَیْنَا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْكَرَ فِیهَا اسْمُهُ = خدا شما را نورهایى آفرید، و گرداگرد، عرش خود قرار داد، تا با آوردنشان به دنیا بر ما منّت نهاد، و قرارتان داد در خانه هایی كه اجازه داد رفعت یابند و نام او در آنها ذكر شود». خدا لطف کرد که اهل بیت (علیهم‌السلام) را به خاطر ما از بالا پایین آورد و یک بدن طبیعی به آنها داد تا در بین ما باشند و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با آن لطافتش آمد پایین و سخن گفت. یا یک لطافتی مثل حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را به خاطر ما به زمین آورد؛ ولی بین در و دیوار له شد، بچه‌اش سقط شد و سیلی خورد.
خدا نه تنها اینها را برای ما پایین آورده و یک رابطه اینجوری برقرار کرده، بلکه می‌گوید من شما را هم از این جنس خلق کرده‌ام که حقیقت و خانواده آسمانی شما اهل بیت (علیهم‌السلام) هستند. خیلی بی‌حیایی و گستاخی و بی‌چشم و رویی است که پیامبر (صلیالله‌علیه‌و‌آله) به خاطر ما چه کشیده و ما به خاطر آنها حرمت قائل نباشیم و از سبک زندگی آنها بدمان بیاید، اینجاست که ما سقوط می‌کنیم و این جنایتی است که نسبت به خودمان داریم. تازه بعضی علاوه بر خودشان جنایت می‌کنند به دیگران و فرزند و شاگردانشان هم یک سبک زندگی غلط را منتقل و ترویج می‌کنند. پس دقت کنید حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) و اهل‌بیت (علیهمالسلام) یک حقیقت عرشی هستند که تا زمین کشیده شده اند.

اهل بیت بهترین ریسمان الهی هستند

اهل بیت بهترین ریسمان الهی هستند. چنانچه در روایت نقل است،  مراد از «حبل الله» در آیه «اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّه جَمِیعاً وَلاَ تَفَرَّقُوا= همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید». اهل‌بیت (علیهم‌السلام) هستند. پس به حبل الهی بیاویزید و از هم جدا نشوید. 

همه حقیقت از این نور آفریده شده که توسط اهل بیت همانند شبکه ای در سرتاسر هستی ظهور پیدا کرده است.

حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) یک حقیقت مبسوط عرشی است که تا زمین آمده و همچون کانالی است که با جلوه‌های مختلف به نام علی، حسن، حسین، سجاد و ... است. بعضی‌ها با جلوه زهرائی می‌توانند ارتباط بگیرند ولی با جلوه‌ی علوی‌اش نمی‌توانند. بعضی دیگر با جلوه مجتبای‌اش می‌توانند ارتباط بگیرند ولی با جلوه سجادی اش نمی‌توانند.

عموم مردم با جلوه سیدالشهدا بهتر و سریع‌تر ارتباط می‌گیرند. حتی اگر انسان در جایی گیر داشته باشد، سیدالشهدا آن را برطرف میکند. حتی با الله هم گیر داشته باشد امام حسین زودتر مشکل را برطرف می‌کند.

بالاتر از قیامت این شخصیت استمرار دارد. چون عظمت و بساطت دارد. انسان در هر نقطه ای از زمین می‌تواند به حضرت متصل شود. فقط نحوه اتصال را باید بلد باشد.

پس حالا حضرت زهرا ما را به عنوان مادر نه از جنبه گیاهی یا حیوانی بلکه از جنبه انسانی ما را به مقام خودش دعوت می‌کند. لذا تربیتی که مادر می‌کند از نوع تربیت انسانی است. جفاست که با ائمه غیر از روابط مادی که داریم، رابطه انسانی نداشته باشیم.

حال برای این که بتوانیم با حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) ارتباط بگیریم باید چه کرد؟ چگونه می‌توان به وجه باطنی مادرمان یعنی وجه عرشی اش اتصال برقرار کنم؟ پاسخ این سوال به جلسه بعد موکول می‌شود.

امامت/حضرت زهرا/مقام عرشی