مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
حضرت نوح را شیخ انبیا می گویند زیرا بسیار عمر کرد. قرآن کریم، در سوره ی عنکبوت، مدت تبلیغ او را در میان قومش 950 سال ذکر کرده است.
اما تاریخ نویسان مدت عمر حضرت را با اختلاف بسیاری نوشته اند. مسعودی در اثبات الوصیه 1450 سال، و مجلسی 2500 سال را اختیار کرده است. ثعلبی در تفسیرش می گوید: معجزه ی حضرت نوح در نفس خود او بود، زیرا هزار سال عمر کرد و در این مدت طولانی نه نیرویش کم شد و نه دندانی از دندانهای او افتاد.
امام صادق (ع) فرمود: نوح پیامبر را 2500 سال زندگی است که 850 سال آن قبل از نبوت، 950 سال بعد از بعثت و 700 سال به کشتی ساختن و بعد از طوفان، بقیه را به تبلیغ و بنای شهرها و سکونت انسان ها در مناطق مختلف گذراند.
روزی در آفتاب نشسته بود، عزرائیل آمد و سلام کرد! نوح (ع) جوابش را داد و فرمود:
به چه منظور آمده ای؟ گفت: جانت را می خواهم بگیرم. فرمود: مهلت بده از آفتاب به سایه بروم! گفت: باشد، نوح برخاست به سایه آمد و فرمود: ای عزرائیل! آن چه در دنیا بر من از عمر طولانی گذشت، همانند این بود که از آفتاب به سایه آمدم، حال جانم را بگیر! و عزرائیل جانش را گرفت.
ابن اثیر در تاریخ کامل خود گفته: چون مرگ نوح فرا رسید به او گفتند دنیا را چگونه دیدی؟ فرمود: مانند خانه ای که دو در داشت که از یک در وارد شدم و از در دیگر بیرون رفتم.(1)
1. تاریخ انبیاء 1/66- 45
منبع :400 موضوع 2000 داستان ،ج2 ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، نشر تهذیب
کلیدواژه ها:
آثار استاد