مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
حضرت علی (علیه السلام)، شخصیتی است که در گذشته و در آینده تاریخ مانندی ندارد. او بزرگترین نشانه خدا در نظام هستی است. شخصیت بی نظیری که هیچ کس از نظر فضیلت به پای او نمی رسد.
بزرگترین نشانه خداوند در روی زمین حضرت علی (علیهالسلام) است. چنان که خود فرمودند: «أَنَا الحُجَّةُ العُظْمى وَ الآیَةُ الكُبْرى[1] = من، بزرگ ترین حجّت و بزرگ ترین نشانه خدا هستم». بالاتر از او آیه ای وجود ندارد. خدا اصلاً موجودی به چنین عظمت خلق نکرده است.
در روایت دیگری، پیغمبر در مورد فضیلت حضرت علی (علیهالسلام) میفرماید؛ «یَا عَلِیُّ لَوْ لَا أَنَّنِی أُشْفِقُ أَنْ تَقُولَ فِیكَ طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِی مَا قَالَتِ النَّصَارَى فِی الْمَسِیحِ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ لَقُلْتُ فِیكَ الْیَوْمَ مَقَالًا لَا تَمُرُّ بِمَلَإٍ مِنَ النَّاسِ إِلَّا أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیْكَ[2]= ای علی! اگر نبود که من می ترسم آنچه را مسیحیان در مورد مسیح، عیسی فرزند مریم گفتند، گروهی از امّت من در مورد تو نیز بگویند، امروز در مورد تو سخنی می گفتم که بر هیچ جمعیّتی نمی گذشتی مگر این که خاک زیر قدم هایت را [به تبرّک] بر می داشتند.»
در واقع حضرت ترس از انحراف امّت از توحید داشتند. چون حضرت مَثَلِ اَعلی هستند. پس همه کمالات را دارند. چیزی نیست که نداشته باشد و نداند. مظهر خدا روی زمین است. خدا در قرآن او را به اسم خلیفه الله معرفی میکند. خلف یعنی جانشین. او جانشینِ خدا بر روی زمین است. از این رو، هر چه پیغمبر از فضیلت حضرت بگوید، کم است.
قیمت زندگی تو هم به این است که خودت را با قیمتِ حقیقیات بشناسی. بدانی چه کسی هستی، بدانی که فرزندِ اهل بیت (علیهمالسلام) هستی، بدانی که خانواده آسمانیات چه کسانی هستند، بدانی الله کیست؟ ما زندگی قشنگتر از این نداریم. زندگیای که این دغدغه ها در آن نباشد، زندگی همراه بدبختی و نکبت است.
پس ما چقدر خوشحال و خوشبختیم که چنین شخصیتهایی، پدران ما هستند و خداوند را شکر کنیم که ما را از این انوار طیبه خلق کرده است. خدا میتوانست ما را خاک قرار بدهد، ولی ما را انسان آفرید. چگونه میتوانیم شکر خدا را بجای بیاوریم!
ما چقدر خوشبختیم که بزرگ شدیم و فرصتهائی را برای شناخت خداوند، اسماءالله، توحید و معصومین (علیهمالسلام) پیدا کردیم. باید از خدا تشکر کنیم.
برگرفته از سلسله مباحث شرح زیارت جامعه کبیره
[1] . صدوق، الأمالى، ص 92، ح 7.
[2]. مجلسی، بحارالانوار، ج 10، ص217.
کلیدواژه ها:
آثار استاد