مؤسسه فرهنگی هنری خیریه
وفاداری و همدلی، ظاهرا دو واژهی مجزا، اما در باطن، بسیار نزدیک به هماند...!
هر دو را میتوان اینگونه معنا کرد:
پا گذاشتن روی هر آنچه که پر پرواز انسان را زنجیر میکند...؛ خواه دلبستگی بیش از حد مجاز تعیین شده توسط آفریدگارمان، به پدر و مادر و همسر و فرزند و شغل و علم و ثروت* و آبرو و... باشد؛
یا صفاتی چون خودخواهی، انحصار طلبی، برتری جویی، حسادت، تکبر، غرور و...، که پنهان میمانند و آنجا که اتحاد لازم است، یا قرار است کار جمعی کوچک یا بزرگی، انجام گیرد، خود را نشان میدهند...!
پا گذاشتن روی تمام مسابقهدادنهایی که به مقصدی جز نگاه الله، ختم میشوند!
شیعیانش کم نیستند اما شیعیان آزادهاش؛ چرا...! و همین " منیّت " ما، مسیریست که گاهی، صد سال هم، کفاف پشت سر گذاشتنش را نمیدهد؛ اما گاهی، به یک شب، طی میشود؛
شبیه حر! آری...
تمام مسیر به او رسیدن، از غیر او بریدن است و یک شبه میتوان رسید... بستگی دارد چقدر طالب رسیدن باشیم!
____________________
*) قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَ أَبْنَاؤُكُمْ وَ إِخْوَانُكُمْ وَ أَزْوَاجُكُمْ وَ عَشِیرَتُكُمْ وَ أَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَ تِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَ مَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْكُمْ مِنَ اللهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ یَأْتِیَ اللهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ؛ (ای رسول ما! امت را) بگو که اگر شما پدران و پسران و برادران و زنان و خویشاوندان خود و اموالی که جمع آوردهاید و مالالتجارهای که از کسادی آن بیمناکید و منازلی را که به آن دل خوش داشتهاید، بیش از خدا و رسول و جهاد در راه او دوست میدارید، منتظر باشید تا خدا امر خود را جاری سازد. (و اسلام را بر کفر غالب و فاتح گرداند و شما دنیاطلبان بدکار از فعل خود پشیمان و زیانکار شوید) و خدا فسّاق و بدکاران را هدایت نخواهد کرد. (آیهی ۲۴ سورهی مبارکهی توبه)
t.me/ostad_shojae
twitter.com/m_shojae1
aparat.com/ostad.shojae
soundcloud.com/master_shojae
کلیدواژه ها:
آثار استاد