شفاعت پیامبر (صلی الله علیه و آله) شامل حال چه کسانی می شود

علت این که در قرآن کریم و روایات، درباره مقام شفاعت پیامبر آن همه سخن گفته شده، این است که قدرت شفاعت ایشان را نشان دهد. پس اگر کسی در دنیا با پیامبر همراه بشود، اوج می گیرد.

برای همین هم جهنمی ها کسانی هستند که محکوم به جهنم می‌شوند. وقتی که در جهنم آه و ناله سر می‌دهند، آه و ناله شان این است که می گویند: «یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرّسُولِ سَبِیلًا = ای کاش با پیغمبر یک راهی داشتم». (سوره فرقان/آیه 27)

بنابراین، اگر کسی در دنیا کمترین و کوچکترین راهی با پیغمبر برقرار کند، اهل نجات است. یعنی هر چقدر ارتباط، محبت و اطاعت ما از پیامبر بیشتر باشد، بیشتر مشمول شفاعت رسول الله (صلی الله علیه و آله ) می شویم.

«مقام شفاعت» یکی از بلند ترین مقامات قرب الهی است. این مقام از آن کسی است که دست به کاری زده که هرگز در توان احدی از ملائکه و انبیاء و مرسلین سلف نبوده است. چون خود حضرت فرمود: «ما اُوذیَ نبیٌ مثلَ ما اُوذیتْ = هیچ پیغمبری به اندازه ای که من اذیت شدم، اذیت نشده است». (1) پس هر چقدر اذیت بیشتر باشد، درجه بالاتر است. کسی که برای درگیرشدن با ظالمین، تحمل اذیت و نیش خوردن و حرف زور و نادرست شنیدن و ظلم دیدن و مظلوم شدن و سرما، گرما، تشنگی، گرسنگی و خیلی چیز های دیگر را ندارد، او اصلا حرفی برای گفتن ندارد.

بعضی ها در زندگی شان به گونه ای برنامه ریزی کرده اند که اصلا رفت و آمدی با پیامبر و آل ندارند. در حالی که وقتی می گوییم تبلور پیامبر و آلش،  در امام زمان (عج الله تعالی علیه) است. یعنی نمی شود شما بگویید من با پیامبر و آل رفت و آمد زیادی دارم، اما پیوندی با امام زمان نداشته باشی. این حرف بجایی نیست.

انسان باید در لباس رسول الله برود و پیه همه ی سختی ها را به خودش بمالد تا بتواند مثل پیامبر باشد. پیامبر با یک قدرت و رحمت عظیمی به درجه ی اولیاء رسیده است.

امام سجاد (علیه السلام) در دعای صحیفه سجادیه می فرماید: «وَ عَرّفْهُ فِی أَهْلِهِ الطّاهِرِینَ وَ أُمّتِهِ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ حُسْنِ الشّفَاعَةِ أَجَلّ مَا وَعَدْتَهُ ‏ یَا نَافِذَ الْعِدَةِ، یَا وَافِیَ الْقَوْلِ، یَا مُبَدّلَ السّیّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ = خدایا به به پیامبر اکرم شفاعتی درباره ی اهل بیت و مومنین کرامت فرما که برتر از آنچه که به پیامبران  وعده داده ای باشد. ای کسی که عهدش قطعی و به قولش وفاداراست. ای کسی که سیئات را به چندین برابر ثواب تبدیل می سازی؛ تو دارای فضلی عظیم هستی».

معرفی پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) به خصوصیات شفاعت، یکی از بهترین مقامات پیامبر است که از دو جهت حائز اهمیت می باشد:

1. تقاضای پیامبر اکرم نزد خدای متعال مورد قبول است. به طوری که اگر او برای کسی درخواست شفاعت کند قطعا خدای تعالی خواسته ی او را رد نکرده و تقاضای ایشان را نسبت به آن شخص اجابت می‌فرماید.

2. مژده ای است به گناه کاران که سعی کنند به سوی خدا توبه و بازگشت نمایند و بدینوسیله در حریم شفاعت پیامبر راه یابند؛ زیرا تا نتوانند در کنار پیامبر قرار بگیرند و تا سنخیت با مقام پاکیزه ی او نداشته باشند، مسئله شفاعت نسبت به آن ها غلط و خارج از واقعیت است.

منبع:

1. مجلسی، بحارالانوار، ج39، ص 56.