سلام دادن از عوامل ایجاد برکت زندگی است

یکی از عوامل ایجاد برکت سلام کردن است. سلام یکی از اسماء الهی است. سلام، سلامتی جسمی و روحی می آورد. بخصوص اینکه انسان با نیت، سلام را بفرستد. یعنی متوجه باشد که آرزوی قلبی می‌کند و یک سلامتی را درخواست می‌کند. این اسم بقدری مبارک است که حضرت می فرماید به اندازه جدا شدن از همدیگر، حتی به فاصله یک درخت یا ستون، باز هم به یکدیگر سلام کنید. چرا؟ چون کلمات آثار وضعی دارند. اسماء الله هم همین طور است. حتی کلمات منفی هم  اثر و موج منفی دارند. حالا این خیلی مهم است که در خانه کلمات مثبت تولید شود. سلام یکی از آن کلمات دارای بار مثبت است. خوب است که در خانه حرف‌های مثبت و خوب به کار برده شود. حتی به شوخی کلمات منفی و بد به کار نبرید.

انسان در طهارت نفسش باید تلاش کند ذهن و زبانش را طاهر نگه دارد. این هم ممکن نیست، مگر اینکه چشم و گوشش مراقبت داشته باشند. کسی که چشمش را به صحنه های ناپاک یا فیلم های ناپاک آلوده می کند، در حقیقت دارد خیالش را می سازد. این صحنه ها مفت به پای انسان تمام نمی شود. به محض دیدن، اثر خودش را دارد و تاریکی برای انسان می آورد. باید خیالات را کنترل کنیم، وگرنه در بخش واهمه شکست می خوریم. اگر در بخش واهمه شکست بخوریم، در بخش عقلی نیز شکست خواهیم خورد. شکست در بخش فکری و عقلی منجر می شود که بخش فوق عقل و معنوی هم آلوده شود. درنتیجه، دیگر نمی توان سر نماز تمرکز داشت. پس باید در ابتدا ملزم به طهارت جسمی باشیم. مثل وضو داشتن و استعمال عطر و...

استفاده از کلمات خوب و درست مثل سلام، بقدری مهم است که ما در آخر نماز سه مرتبه سلام داریم. «اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ/ اَلسَّلاَمُ عَلَیْنَا وَ عَلی عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِینَ/ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ» لذا برای رسیدن به حقیقت سلام، فهم و تمرکز بر سلام لازم است.

نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «إِذَا دَخَلَ أَحَدُكُمْ بَیْتَهُ فَلْیُسَلِّمْ فَإِنَّهُ یَنْزِلُهُ الْبَرَكَةُ وَ تَؤْنِسُهُ الْمَلَائِكَةُ= وقتی وارد منزل شدید، سلام بکنید، چون این باعث برکت و انس فرشته‌ها با شما می‌شود». (میزان الحکمه محمدی ری شهری؛ جلد : 5 ، صفحه : 383)

منتظر سلام کردن کسی نباشیم. هر کس توقع سلام کردن از دیگران داشته باشد، نکبت و افکار منفی و تاریکی جذب می کند. توقع سلام داشتن، خیلی خطرناک است. یکی از سنت های پیامبر سبقت گرفتن بر سلام بود. همیشه زودتر از بقیه سلام می کرد. همچنین حضرت به بچه ها و کوچکترها سلام می کرد. هر چقدر انسان بزرگ تر می شود، باید سبقت و تعداد سلامش بیشتر باشد. سلام انرژی و قرب برای انسان می آورد. سلام کردن در منزل باعث ریزش برکت و جذب ملائکه می شود. با حذف ملائکه، شیاطین، وسوسه ها و افکار منفی دفع می شود.  بنابر این، از این قدرت و اسم اعظم الهی باید به نحو احسن استفاده شود.

انتخاب نام نیکو از عوامل برکت است

از دیگر عوامل برکت، انتخاب نام برای فرزندان، از اسم انبیا است. نبی اکرم (صلی الله علیه وآله و‌سلم) فرمودند: «إذا كانَ اسمُ بَعضِ أهلِ البَیتِ اسمَ نَبِیٍّ لَم تَزَلِ البَرَكَةُ فیهِم[1]= اگر نام بعضی از اهل خانه، نام پیامبری باشد، پیوسته در بین آنان برکت خواهد بود».(میزان الحکمه محمدی ری شهری؛ جلد : 5 ، صفحه : 383)

اسم فرزند چه دختر چه پسر- خانواده‌ای که نام انبیا در آن است، هرگز برکت از آن خانواده نمی‌رود. چون اسم منشا اثر است. اسم هم در زندگی دنیایی اثر دارد و هم در زندگی آخرتی. پس در اسم گذاری باید دقت کنیم که چه نوع اسمی انتخاب می کنیم. اسم بد یا ضعیف باعث می شود انسان ضرر کند یا آسیب ببیند. بنابراین، یکی از کارهای خوب این است که اگر اسم مان ضعیف است، آن را عوض کنیم و اسم قدرتمند بگذاریم.

هم‌چنین حضرت در کلام دیگری فرمودند: «مَن سَمّى بِاسمی یَرجو بَرَكَتی و یُمنی غَدَت عَلَیهِ البَرَكَةُ و راحَت إلى یَومِ القِیامَةِ= هر كس به امید بركت و میمنتِ من، به نام من نام گذارى كند، تا روز قیامت بركت به نزد او آمد و شد مى‌كند».

هر کس نام فرزندش را به نام پیامبر بگذارد، به این نیت که مبارک باشد، برکت به سوی او خواهد آمد و تا قیامت برکت نمی‌رود. این برکت فقط مال دنیا نیست. در برزخ و آخرت هم کمکش می کند.

سخاوت، تقوا، بخشندگی و صدق، از عوامل برکت زندگی هستند

از دیگر عوامل اخلاقی برکت، این است که انسان اهل سخاوت، تقوا، بخشندگی و راستگویی باشد. بخشندگی یعنی خروجی داشته باشید. روح انسان مثل چشمه است که هر چقدر بیشتر از آن برداشت بشود، آب بیشتری جریان پیدا می‌کند. سخاوت و بخشندگی در 5مرحله‌ی «جمادی، گیاهی، حیوانی، عقلی و فوق عقلی» باعث می‌شود که انسان رویش بیشتری داشته باشد.

خدا در قرآن صدها فرمول درباره یک زندگی خوب قرار داده است. از جمله این آیه کریمه «فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى* وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى* فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى[2]= هر کس ببخشد و تقوا داشته باشد* و به نیکویی تصدیق کند، ما هم البته کار او را سهل و آسان می‌گردانیم».

بخشش همراه تقوا یعنی طمع دنیایی نداشته باشد و برای خدا ببخشید. همچنین منت سر کسی نگذارید. اگر زنی یا مردی هستی، بر همسرت منت نگذار. اگر قدر هم ندانست، اشکالی ندارد. خدا قدر می داند. اصلاً قدر ندانستن انسان ها نسبت به محبت ها، برای ما یک درجه است. قدر ندانستن ها مثل داروی تلخ است. داروی تلخ شفادهنده است. اگر قدرندانستن ها و بی وفائی ها را به عشق خدا تحمل کردیم، روح شفا پیدا می کند و انسان را قوی می‌کند. پس محبت هایمان را به رخ کسی نکشیم و احساس باختن هم نکنیم.

تقوا یعنی انسان کارش را فقط هدیه به خدا کند و پاداش را هم از خدا بخواهد. انتظار جبران و تشکر از دیگران را نداشته باشد. هر کاری می‌کند به خدا هدیه کند. شما هم وقتی رویش دارید، شبیه خدا می شوید. این مهم است. پس وقتی من قبول کنم و باور کنم که خروجی برای من قشنگ است و نسبت به آن صدق داشته باشم، این مرا شبیه خدا می کند و به من آرامش می دهد و باعث برکت زندگی می شود. نتیجه چنین باور و صدقی، این است که کارها آسان می شود.

برکت/سخاوت

پی نوشت:

[1]. محدث نوری، مستدرک الوسائل، جلد 15،

[2].سوره لیل، آیات 7-5.

ق/360