روزه «ماه رمضان»، فرصتی برای پرواز است

«روزه» انسان را تخلیه می کند و حمام نفس است. پس با روزه اول حمام برو و خودت را تمیز کن و بعد ارتباط بگیر. یعنی اگر بخواهی یک رابطه ی عاشقانه داشته باشی، اول باید شکمت را خالی کنی. با شکم پر نمی توانید به یک جای مهمی در ارتباطات معنوی برسید. آدم پرخور که هر چه دلش خواست، می خورد، نمی تواند به آسمان پرواز کند. با شکم سنگین نمی توانید خواب های خوب ببینید و کسی به جائی راه پیدا نمی کند؛ نه به مقام های عقلی نه به مقام های فوق عقلی.

«سلام کردن» تخلیه عاطفی نفس است

اولین کلمه ای که در یک برخورد و ملاقات گفته می شود، «سلام» است. اما سلامی که از روی عشق و محبت و دلدادگی باشد، با «تکرار» خواهد بود. سلام به اهل بیت و خانواده آسمانی ما یک قرار عاشقی است. به ویژه در ماه مبارک رمضان که دل را برای برقراری ارتباط های قشنگ با خدا و درک شبهای قدر آماده می کند.

توصیه ی من به همه ی عزیزان این است که حتماً یک وقت زنده ای را در شبها، سحرها و روزها برای دعاهای ماه مبارک رمضان بگذارید. به خصوص روزها که دعاهای فوق العاده سازنده و زیبائی دارد. منظور از این دعاها، دعاهای هر روز و یک خطی نیست، بلکه دعای روزانه ای است که باید خوانده شود و چند قطعه است. یک بخش آن تسبیحات است. یک بخشش سلام و صلوات به اهل بیت است. بخش دیگرش مناجات است که فوق العاده سازنده است و انرژی شما را در جذب مسائل معنوی و ارتباطات قشنگی که در ماه رمضان به آن احتیاج دارید، تقویت می کند. همچنین شما را برای بهره برداری از شب های قدر آماده می کند.

این دعا، تسبیحات فوق العاده لذت بخشی دارد. یک قسمتش که سلام مخصوص به پیامبر و اهل بیتش است.

سلام ممکن است به هر نیتی گفته شود. گاهی به نیت «تحیت» گفته می شود. اما گاهی ممکن است درود و تحیتی که به شخصی می فرستیم، دل ما را راضی نکند. در این صورت، دوست داریم این سلام را تکرار کنیم: سلام، سلام، سلام. به خاطر عشق، محبت و دلدادگی که به طرف مقابل مان داریم، چندبار سلام را تکرار می کنیم تا دلمان آرام بگیرد و تخلیه شود. فرقی نمی کند چه کسی باشد. گاهی پدر و مادر هستند یا بچه کوچکی یا دوستی و ...  گاهی سلام کردن با در آغوش کشیدن و بوسیدن همراه است. چرا که با در آغوش گرفتن و بوسیدن، انرژی عاطفی و حس ارادت مان تخلیه می شود. چون بدن انسان تابع نفس اوست و نفس کاری را که از بدن می خواهد، بدن آن را انجام می دهد. یعنی بدن وسیله ی تخلیه ی حالت هایی است که در نفس ما ایجاد می شود. چه حالت های بد و خشن و چه حالت های زیبا، عاشقانه و دوست داشتنی. این که کسی حس قشنگی را تکرار می کند، برای این است که آن خروجی را  کافی نمی داند. چون بدن توان دریافت همه ی انرژی های نفس را ندارد. از این رو، انسان در ابراز عواطفی مثل نگاه، لمس کردن، نوازش، بوسیدن و به کار بردن کلمات عاشقانه از «تکرار» استفاده می کند.

به همین دلیل در ادعیه به خداوند و اهل بیت علیهم السلام به طور مکرر سلام می کنیم. در زیارت آل یاسین می خوانیم: « لا حَبِیبَ إِلا هُوَ وَ أَهْلُهُ = محبوبی جز او و خاندانش نیست». هیچ محبوبی جز خدا و اهل بیتش شایسته ی دل انسان نیستند. چون انسان عاشق کمال مطلق است و کامل ترین ظهور از همه ی زیبایی ها و کمالات، محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هستند. بنابراین، وقتی حس سلام و تحیت به شما دست می دهد، شروع به سلام می کنید و آن را  تکرار می کنید و می گوئید: سلام، سلام، سلام، سلام.

«ماه رمضان» فرصتی برای خلوت با خداست

«ماه مبارک رمضان»، زیباترین ماه عشق بازی انسان با خداست. آنقدر این ماه بزرگ است که به «هذا شهرٌ عظمته و کرمته و شرفته= این ماهی است که آن را عظمت دادی و به آن کرامت و شرافت بخشیدی»، یاد شده است. یعنی تمام تعظیم، کرامت و شرافت الهی در این ماه قرار داده شده و خدا از ما خواسته تا تمام بخش های حیوانی مان را کنار بگذاریم و خالص خالص پیش او برویم و در آغوش او باشیم. چون هیچ هم آغوشی زیباتر، بهتر، طولانی تر، دوست داشتنی تر و شیرین تر از هم آغوشی با خداوند در ماه مبارک رمضان وجود ندارد. انسان در این ماه باید همه بخش های جنسی، بدنی، گیاهی و جمادی اش را کنار بگذارد و فقط  به ملاقات خدا برود. آن هم خالص خالص تا زمینه ای برای برقراری یک ارتباط فوق العاده زیبا بین انسان و خداوند شود.

درست است خداوند در ماه های دیگر شرایط عبادی برای ما قرار داده است، اما برای برقرای یک رابطه فوق العاده عاشقانه، نیاز به یک خلوت داریم. چون شرط عاشقی، خلوت است. از این رو، رمز عاشقی این است که برای ایجاد یک خلوت عاشقانه، همه کسانی را که دوست داری کنار بگذاری.

در قرآن کریم و روایات هم نقل است، برای برقراری یک رابطه فوق العاده قدرتمند بین انسان و خدا از شب یا سحر استفاده کنید. هر چند خدا وسط روز هم ما را با همه مشغله های مان می پذیرد، ولی وقتی قرار است سرعت و قدرت رابطه عاشقانه زیاد باشد، خدا فقط در خلوت می پذیرد.

امام حسن عسکری علیه السلام می فرماید: «وصول به خداوند تبارک و تعالی مسیری است که شما جز با مرکب شب نمی توانید به آن برسید». باید شب را زنده نگه دارید. حتی آدم های طبیعت گرا هم برای خلوت های آلوده و کثیف شان، شب‌ را انتخاب می کنند. چون در شب، تمرکز انسان بیشتر است. قرآن هم در خطاب به پیامبر اشاره می کند: «قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا[1]= به پا خیز شب را مگر اندكى». از شب باید استفاده ی خوبی کرد. ماه مبارک هم بهترین فرصت استفاده از سحرها و شب هاست.

رمضان 96

[1] . سوره مزمل/آیه 2.