روزه «قلب، فکر و خیال» برتر از روزه شکم است

ماه رمضان در واقع ماه روزه ی قلب و فکر و روح انسان از خیالات و وهمیات است. زیرا بیشترین گناه ها از همین جا نشات می گیرد.

امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام):«صِیامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِی الآثامِ اَفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعام= روزه دل از اندیشیدن در گناهان، برتر از روزه شکم از غذاست».

«قوه خیال» قوه‌ای است که تصویر امور را در خود نگه می‌دارد که صورت مشخصی در خارج دارند. یعنی گاهی انسان به خاطر تصویرهایی که در قلب و روح او می‌آید، به گناه کشیده می‌شود. مثلاً تصویری از یک نامحرم، خوردنی حرام یا یک صحنه زشت.اینها انسان را به حرام دعوت می کنند؛ زیرا تصاویر لذت آورند و انسان چیزی را که در خیالش تصور کند،لذت می‌برد. (وصف العیش، نصف العیش).

«قوه ی وهم»قوه‌ای است که اولاً امور جزئی را که صورت کلی ندارند را ادراک می کند و ثانیاً ماده ای ندارند، یعنی صورت خارجی ندارند؛ مثلاً شما از رفتار یک نفر نسبت به او دچار سوءظن می شوید؛یا اموری مثل ریاست، نفرت، محبت و...را تصور می کنید. اینها را همه قوه واهمه درک می کند.

مهم این است که انسان بتواند قوای خیال و وهم خویش را کنترل کند و دنبال «صورت‌های حرام»نرود. «موهومات حرام» مثل تکبر، ریاست طلبی، برتری‌جویی، حس غلبه بر دیگران وتخیلات حرام؛ مثل صحنه‌ها و تصاویر مفسده انگیز؛ زیرا این امور، منشأ اراده می‌شوند و انسان را وادار به انجام گناه می‌کنند.

برگرفته از مباحث مراقبات ماه رمضان، استاد محمد شجاعی

مطالب بیشتر:

پای درس استاد

مجموعه سخنرانی های استاد محمد شجاعی

مجموعه کتابهای استاد محمد شجاعی

کلیدواژه ها: مراقبات ماه رمضان ، روزه قلب ، روزه فکر ، موهومات حرام ، قوه خیال ،